وقتی اسدالله هارون، زندانی سابق گوانتانامو به تصاویر فلسطینی‌هایی که در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند نگاه می‌کند، خاطرات آزار و شکنجه‌های خودش در بازداشتگاه‌های ایالات متحده دوباره سرازیر می‌شود. او می گوید: «این بدترین شکل ظلم است. وقتی به شما برچسب تروریست می زنند، به هیچ وجه نمی توانید از خود دفاع کنید. بدون شک همین روند است؛ مردم را به همین شکل شکنجه می کنند. فکر می‌کنم آمریکایی‌ها این کار را کرده‌اند و اسرائیلی‌ها آن را اجرا می‌کنند.»
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی به سراغ مقایسه سبک شکنجه فلسطینی ها توسط نیروهای اسرائیلی با رویه ای که ایالات متحده در زندان گوآنتانامو داشت رفته و می نویسد: باز هم اتفاق می افتد؛ قربانیان گوانتانامو می گویند که اسرائیل از شکنجه به سبک ایالات متحده استفاده می کند وقتی اسدالله هارون، زندانی سابق گوانتانامو به تصاویر فلسطینی‌هایی که در زندان‌های اسرائیل نگهداری می‌شوند نگاه می‌کند، خاطرات آزار و شکنجه‌های خودش در بازداشتگاه‌های ایالات متحده دوباره سرازیر می‌شود.
او می گوید: «این بدترین شکل ظلم است. وقتی به شما برچسب تروریست می زنند، به هیچ وجه نمی توانید از خود دفاع کنید. بدون شک همین روند است؛ مردم را به همین شکل شکنجه می کنند. فکر می‌کنم آمریکایی‌ها این کار را کرده‌اند و اسرائیلی‌ها آن را اجرا می‌کنند.»
هارون که در سال 2021 در پرونده خود علیه دولت آمریکا به دلیل حبس غیرقانونی پیروز شد، پس از دستگیری در سال 2007 به مدت 16 سال بدون هیچ اتهامی در زندان بدنام گوانتانامو در کوبا نگهداری شد. او می گوید که فلسطینی هایی که اکنون در زندان های اسرائیل نگهداری می شوند بی شک رفتاری مشابه با آنچه او تجربه کرده را تحمل می کنند.
او با یاد آوری گذشته تلخ خود می گوید:« مثل روزهای اولی که دستگیر شدم، آنقدر کتک خوردم که ایستاده بودم، نمی توانستم بنشینم یا اگر می نشستم و کتک می خوردم، نمی توانستم بلند شوم. در مورد بی خوابی هم همینطور و چندین روز مورد تعرض قرار گرفتم. بسیاری از زندانیان توسط سگ گاز گرفته شده بودند. مراقبت های پزشکی بسیار کمی به ما ارائه شد. شکنجه بدنی واقعا بد بود اما بدترین شکنجه روحی به اشکال مختلف بود. من معتقدم که تفاوت چندانی در شکنجه زندانیان فلسطین، گوانتانامو، بگرام و ابوغریب وجود ندارد.»
به گفته کمیسیون امور بازداشت شدگان غزه، از زمان آغاز جنگ مرگبار اسرائیل علیه غزه در اکتبر سال گذشته، حدود 54 فلسطینی در زندان های اسرائیل کشته(شهید) شده‌اند. دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد در فلسطین می گوید که گزارش های متعددی از بازداشت های دسته جمعی، سوء استفاده از زندانیان و ناپدید شدن اجباری فلسطینی ها برای ماه ها دریافت کرده است، در حالی که شهادت های دلخراش درباره نحوه بازداشت و نگهداری به آژانس های کمک رسانی ارائه شده یا توسط فلسطینی هایی که آزاد شده اند در رسانه های اجتماعی پست شده است.
در اواخر آوریل، روزنامه اسرائیلی هاآرتص جزئیاتی از آزار زندانیان فلسطینی که بدون محاکمه به زندان افتاده بودند، منتشر کرد.
گزارش آن شامل توصیفاتی از ضرب و شتم های منظم، حمله سگ ها به زندانیان، اجبار به بوسیدن پرچم اسرائیل، اجبار به نفرین کردن حضرت محمد، محرومیت از آب (از جمله توالت در سلول مشترک 10 زندانی)، برق ، بریده شدن بخش هایی از بدن، غذای ناکافی و برهنه شدن بوده است. برخی از زندانیان از تعرض های شدید جنسی خبر داده اند.
بسیاری از آزارهایی که در زندان های اسرائیل انجام می شود توسط سربازان انجام شده فیلمبرداری شده است. این بازتابی قوی از رفتار با زندانیان عراقی و افغانی در بازداشتگاه های ایالات متحده مانند زندان بدنام ابوغریب دارد - جایی که سربازان آمریکایی در سال 2003 از خود در کنار زندانیان در مواضع تحقیرآمیز عکس گرفتند.
کمیته عمومی علیه شکنجه در اسرائیل (PCATI) و دیگر سازمان‌های حقوق بشر از گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد شکنجه خواسته‌اند تا اقدامی فوری برای پایان دادن به «سوءاستفاده، شکنجه و بدرفتاری سیستماتیک با اسیران و زندانیان فلسطینی در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های اسرائیل انجام دهد.
وکلا و فعالان می گویند رفتار اسرائیل با اسرای فلسطینی دارای تمام نشانه های سوء استفاده و شکنجه «به سبک آمریکایی» است.
کلایو استفورد اسمیت، وکیل حقوق بشر، که یکی از اولین وکلایی بود که اجازه دسترسی بیشتر به زندانیان در خلیج گوانتانامو را پیدا کرد، می‌گوید: «متأسفانه در 20 سال گذشته، ایالات متحده به جهان مثال بسیار بدی از نحوه رفتار با زندانیان داده است. بیش از 20 سال پیش و وکالت مشتریانی از جمله هارون را داشته است که در نهایت آزادی خود را از زندان به دست آورده اند. حتی داعش نیز از همان سبک و روش برای شکنجه استفاده کرد و سایر کشورها و رژیمها از جمله رژیم اسرائیل نیز همان رویه را تکرار کردند.
استافورد اسمیت می گوید: طبق گفته سازمان ملل، استفاده از روش‌های بازجویی توهین‌آمیز را می‌توان در نمونه زشت گوانتانامو و دیگر زندان‌های مخفی آمریکا ردیابی کرد. زمان آن فرارسیده که ایالات متحده به اشتباهات وحشتناک خود اعتراف کرد .
از 9500 زندانی سیاسی، بیش از 3500 فلسطینی بدون هیچ اتهامی در زندان های اسرائیل نگهداری می شوند. در حالی که هزاران نفر پیش از آغاز جنگ غزه در اکتبر سال گذشته در زندان بودند، بسیاری از افراد دیگر از آن زمان دستگیر یا دوباره بازداشت شده اند.
بر اساس «شواهد محرمانه» که نه بازداشت‌شدگان و نه وکلای آنها اجازه دیدن آنها را ندارند، انها می‌توانند به‌طور نامحدود توسط ارتش اسرائیل برای دوره‌های قابل تمدید بازداشت شوند. فعالان و وکلای حقوق بشر، این افراد را گروگانی می‌دانند که هیچ پناهگاه قانونی ندارند.
دیگرانی که تجربه بازداشت، شکنجه و آزار مشابه توسط نیروهای تحت رهبری ایالات متحده در عراق و افغانستان را داشته اند، با آنها موافق هستند.
معظم بیگ یک مدافع حقوق بشر است که به مدت سه سال بدون اتهام در زندان گوانتانامو زندانی بود. او همچنین تشابهاتی را با آنچه که اسرائیلی‌ها آن را بازداشت اداری می‌نامند، ترسیم می‌کند که بر اساس آن فلسطینی‌ها می‌توانند محاصره شوند و از حقوق قانونی محروم شوند.
بگ می گوید: «یک شباهت آشکار بین غزه و گوانتانامو و جنگ علیه تروریسم وجود دارد. آنچه می بینید از رفتار، از برهنه شدن زندانیان تا بدرفتاری با آنها، تا سوء استفاده از ویژگی های مذهبی و نژادی کاملا شبیه مواردی است که قبلا توسط امریکا رخ داده است.
بیگ می گوید آنچه دو دهه پیش برای او اتفاق افتاد، ابتدا در زندان بگرام افغانستان و سپس در گوانتانامو، هنوز هم در حال وقوع است. من چندین بار به افغانستان بازگشته ام. من به بازداشتگاه بگرام برگشته ام، جایی که مرا برهنه کردند و در آنجا کتک خوردم. من را با زندانیان دیگر بسته بودند. آزار زندانیان دیگر را تماشا کردم. من قتل زندانیان دیگر توسط سربازان آمریکایی را تماشا کردم. آن سربازان آمریکایی همان کاری را انجام دادند که در سرزمین های اشغالی با فلسطینی ها انجام می دهند، از برهنه کردن تا سایر آزارها.
گروه های حقوق بشر خواستار تحقیقات بین المللی فوری برای بازخواست عاملان شکنجه و آزار زندانیان فلسطینی در زندان های اسرائیل هستند. گروه حقوق بشر Euro-Med Monitor که شهادت اسرای سابق فلسطینی را مستند کرده است، گفت: «اطلاعات جمع آوری شده به این نتیجه می رسد که ارتش اسرائیل به طور معمول و گسترده مرتکب جنایات دستگیری خودسرانه، ناپدید کردن اجباری، کشتار عمدی، شکنجه، خشونت جنسی و انکار محاکمه عادلانه می شود. زندانیان همچنین از دسترسی به غذا و مراقبت‌های پزشکی، از جمله مراقبت‌های حیاتی محروم بودند، بر روی آنها آب دهان و ادرار می‌کردند و مورد اعمال ظالمانه و تحقیرآمیز و آزار روانی از جمله تهدید به تجاوز جنسی و مرگ، توهین و غیره قرار می‌گرفتند.
با وجود چنین درخواست‌هایی از سوی گروه‌های حقوق بشر و وکلا، بگ می‌گوید که نسبت به تغییر اوضاع در آینده نزدیک خوشبین نیست: «هیچ امیدی نیست. من هیچ امیدی در رابطه با حقوق بین الملل، در رابطه با قطعنامه های سازمان ملل نمی بینم - بسیاری از آنها نقض شده اند.و همینطور در مورد اسرائیل که مرتکب نسل‌کشی، پاکسازی قومی، هدف قرار دادن کودکان می‌شود، همه این اتفاق ها در زمانی رخ می دهد که ما ادعا می‌کنیم قوانین حقوق بشر و قوانین بین‌الملل برای همه یکسان و لازم الجرا است.»
