دانشجویان معترض فرانسوی در گفت و گو با گاردین: نه طرفدار حماس هستیم و نه موافق یهودی ستیزی، ما به دنبال صلح در غزه هستیم / جنگ باید پایان یابد

به گزارش جماران، گاردین در گزارشی به بررسی اعتراض های دانشجویی به وضعیت جنگ در غزه و سرکوب این اعتراض های مسالمت آمیز توسط پلیس فرانسه پرداخته و می نویسد: جک، 22 ساله، دانشجوی مدیریت دولتی، روز جمعه در حالی که پلیس او را از دست و پاهایش گرفته و بر روی زمین می کشید از ساختمان دانشگاه خود که در آن به همراه تعدادی زیادی از هم دانشگاهی هایش تحصن کرده بود، بیرون رانده شد. علت تحصن آنها اعتراض به تداوم جنگ غزه بود.

این دانشجوی فرانسوی-آمریکایی در سال آخر تحصیل در مدرسه معتبر علوم سیاسی که فارغ‌التحصیلان آن شامل رئیس‌جمهور امانوئل ماکرون می شود، به گاردین گفت: «ما به راه خود ادامه خواهیم داد. این یک جنبش بین المللی است. ما ساختمان را با آرامش اشغال کرده بودیم و خشونتی از جانب ما در کار نبود.»

این دانشگاه به کانون اعتراضات دانشجویان فرانسوی در مورد جنگ غزه و روابط دانشگاهی با اسرائیل تبدیل شده است. اعتراضات، در مقیاس بسیار کوچکتر از آنچه در ایالات متحده دیده می شود، از دانشکده های نخبگان علوم سیاسی آغاز شد، اما در روزهای اخیر به سایر دانشگاه ها نیز سرایت کرده است.

جک که روز پنجشنبه با لباس‌هایش در سالن سخنرانی Sciences Po خوابید، می گوید: «من نمی‌خواهم دولت من در این نسل‌کشی به نام من شریک جرم باشد. »

حدود 10 دانشجوی Sciences Po در اعتراض به کشتار در غزه روز پنجشنبه اعتصاب غذا کردند. در یکی از خیابان های منتهی به دانشگاه،  پرچم‌های فلسطین از پنجره‌های دانشگاه در کنار بنری که روی آن نوشته شده بود: «اعتصاب غذا برای غزه» آویزان شده بودند. در نهایت  پلیس به درخواست مقامات دانشگاه برای پاکسازی و پایان دادن به تحصن وارد عمل شد.

جک که ترجیح می دهد نام خانوادگی خود را به ما نگوید درباره انگیزه اش در شرکت در این اعتراض ها می گوید: این«دروغ و کاملاً اشتباه» است که بگوییم هر گونه یهودی ستیزی در جنبش وجود دارد .  این جنبش برای صلح و علیه کشتار غیرنظامیان است.

دولت فرانسه  که بزرگترین جمعیت یهودی خارج از اسرائیل و ایالات متحده و بزرگترین جمعیت مسلمان اروپا را در خود جای داده، هشدار داده که با هرگونه محاصره و تحصن برخورد قاطع خواهد کرد.  برخی از روسای دانشگاه ها پلیس را برای پاکسازی ساختمان ها فراخوانده اند.

ماتیلد، 18 ساله، دانشجوی سال اول مدیریت اجتماعی و اقتصادی در پاریس، به گاردین می گوید:  ما صرفاً در تلاش هستیم تا صدای کسانی را که در غزه با خشونت روبرو هستند، برسانیم. این نسل کشی در غزه باید به وسیله ما در کانون توجه بین المللی قرار بگیرد.  وقتی در مورد فلسطین صحبت می کنیم، ما را سرکوب می کنند. یا ما را کودک و ساده لوح می خوانند و یا معتقد هستند که شیطان زیر جلد ما رفته است. این اعتراض ها به معنای طرفداری از حماس و یا یهودی ستیزی نیست، ما فقط صلح می‌خواهیم.

او گفت که والدینش از حضور او در این اعتراض ها حمایت می کنند. او می گوید برای دومین بار است که در چنین تظاهراتی شرکت می کند. نخستین بار با شرکت در  اعتراضات علیه تغییرات سیاست بازنشستگی ماکرون طعم حضور در چنین تجمعاتی را چشیده بود و البته که آن زمان هنوز دانشجو نشده بود.

لئونور، 18 ساله، یک دانشجوی فلسفه، گفت: باید هرکاری که می توانیم انجام دهیم تا صدای ما را بشنوند و دست از نادیده گرفتن ما بردارند.

هانیه حمیدی، دانشجوی رشته جامعه‌شناسی در دانشگاه پاریس و سخنگوی اتحادیه دانشجویان Unef فرانسه، گفت: «چند هفته است که شاهد افزایش سرکوب‌ها بوده‌ایم. پلیس وارد مراکز آموزشی ما شده است، مناظره ها پشت درهای بسته برگزار شده است. ما خواهان صلح در جهان هستیم. دانشگاه ها محل بحث هستند. در عوض ما شاهد سرکوب تعداد زیادی از جوانان هستیم.»

چند خیابان آن طرف تر، اتحادیه دانشجویان یهودی میزهایی را در نزدیکی دانشگاه سوربن برپا کرده بود تا دانشجویان با هر پیشینه ای را برای مناظره گرد هم آورد. یوسف، دانشجوی سال آخر روزنامه نگاری که با محمد، دانشجوی دکترای اقتصاد و فرانسوی- مراکشی در حال تبادل نظر مودبانه اما شدید بود، به گاردین گفت: این دقیقاً همان چیزی است که من می خواستم: بتوانم درباره این موضوع صحبت کنم. محمد می‌گوید: «به نظر من این کاملاً شگفت‌انگیز است که بتوانم اینجا بایستم و صحبت کنم، مخالفت کنم، اما همچنان آن را به زبان بیاورم، بدون اینکه از آنچه طرف مقابل می‌گوید شوکه شوم،  و  مهمتر از همه  بگذارم طرف مقابل حرفش را تمام کند.»

ساموئل لژویو، رئیس اتحادیه دانشجویان یهودی به گاردین می گوید:  «اگر کسی برای حقوق مردم فلسطین بسیج شود، مشکلی در این زمینه وجود ندارد.  مشکل این است که جنبش رادیکالیزه شود و یهودی ستیزی ایجاد کند. بنابراین آنچه ما می‌خواستیم با ایجاد این فضای گفت‌وگو انجام دهیم این است که بتوانیم بدون توهین به یکدیگر درباره درگیری اسرائیل و فلسطین صحبت کنیم.»