چرا ولادیمیر پوتین در مرگ الکسی ناوالنی مقصر است؟/ مبارزه با خاطره جمعی از شجاعت ناوالنی آسان نیست

به گزارش جماران، مجله آمریکایی آتلانتیک در شماره آنلاین خود درباره مرگ مشکوک الکسی ناوالنی، منتقد سرسخت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در زندان به این پرسش پاسخ داده که چرا پوتین می تواند متهم نخست این مرگ باشد؟

الکسی ناوالنی در ژانویه 2021 به روسیه بازگشت. درست قبل از سوار شدن به هواپیما، فیلمی با عنوان "کاخ پوتین: داستان بزرگترین رشوه در جهان" را در یوتیوب منتشر کرد. این ویدئو که نزدیک به دو ساعت طول کشید، یک شاهکار فوق‌العاده در گزارش‌های تحقیقی بود. ویدیوی ناوالنی با استفاده از نقشه‌های مخفی، فیلم‌های پهپاد، تجسم‌های سه بعدی و شهادت کارگران ساختمانی، داستان یک ویلای وحشتناک 1.3 میلیارد دلاری در دریای سیاه را روایت می‌کند که حاوی تمام تجملاتی است که یک دیکتاتور می‌توانست تصور کند: یک قلیان‌خانه، یک پیست هاکی، بالگرد، تاکستان، مزرعه، کلیسا. این ویدئو همچنین هزینه های چشمگیر و حقه های مالی را که برای ساخت این کاخ به نمایندگی از مالک واقعی آن، ولادیمیر پوتین انجام شده است، توصیف می کند.

قدرت فیلم فقط در تصاویر و یا حتی در توصیف پول خرج شده نبود. قدرت در سبک، طنز و حرفه ای بودن فیلم در سطح هالیوود بود که بیشتر آن توسط خود ناوالنی منتقل شد. این هدیه خارق‌العاده او بود: او توانایی این را داشت که اعداد و آمارها را به سرگرم کننده ترین شکل حالت برای مخاطب توضیح دهد.  روی پرده، او فقط یک روس معمولی بود و البته او برای سایر روس‌های معمولی واقعی به نظر می‌رسید و داستان‌هایی را تعریف می‌کرد که با زندگی آنها ارتباط داشت. او به روس ها گفت که شما جاده های بد و مراقبت های بهداشتی ضعیفی دارید، اما آنها پیست هاکی و تجملاتی غیرقابل تصور دارند. روس ها به سخنان او گوش می دادند.  یک نظرسنجی که یک ماه پس از انتشار این ویدئو در روسیه انجام شد، نشان داد که از هر چهار روس، یک نفر آن را دیده است. 40 درصد دیگر در مورد آن شنیده بودند. می توان حدس زد که در سه سالی که از آن زمان گذشته است، این تعداد افزایش یافته است. تا به امروز، این ویدیو 129 میلیون بار دیده شده است.

ناوالنی اکنون مرده فرض می شود. سیستم زندان روسیه گفته است که او پس از ماه ها بیماری از پا درآمده است. شاید مرگ او حاصل یک اتفاق فوری و مستقیم و نه یک روند تدریجی بوده باشد، اما جزئیات مهم نیست: دولت روسیه او را کشت. پوتین او را  به دلیل موفقیت سیاسی‌اش، به دلیل توانایی‌اش در ارتباط دادن مردم با حقیقت،  به دلیل استعدادش در شکستن مه تبلیغاتی که اکنون هموطنانش و برخی از ما را کور می‌کند، به قتل رساند.

او اکنون مرده است زیرا در سال 2021 از تبعید به روسیه بازگشت و قبلاً دو بار مسموم شده بود و می دانست که دستگیر خواهد شد. با این کار او خود را از یک شهروند روس معمولی به چیز دیگری تبدیل کرد: الگویی از شجاعت مدنی در کشوری که با این کلمه بیگانه است.  او نه تنها حقیقت را گفت، بلکه می خواست این کار را در داخل روسیه انجام دهد، جایی که روس ها می توانستند او را بشنوند. اگر ناوالنی به هموطنان خود نشان می داد که چگونه شجاع باشند، پوتین می خواست به آنها نشان دهد که شجاعت بی فایده است.

اینکه پوتین همچنان از ناوالنی می‌ترسید، در دسامبر مشخص شد، زمانی که رژیم او را به یک زندان دوردست در قطب شمال منتقل کرد تا از برقراری ارتباط با دوستان و خانواده‌اش جلوگیری کند. او با افراد زیادی در تماس بود. من برخی از پیام‌های زندان او را دیده‌ام که مخفیانه از طریق وکلا، پلیس‌ها و نگهبانان فرستاده می‌شد، درست مانند زمانی که زندانیان گولاگ در اتحاد جماهیر شوروی استالین پیام می‌فرستادند. او حتی در زندان هم به مبارزه با فساد ادامه داد و به  تیمی از تبعیدیان روسی که به تحقیق در مورد فساد در  روسیه و گفتن حقیقت به روس ها، حتی از خارج، ادامه می دهند به نوعی روحیه می داد.

تصمیم ناوالنی برای بازگشت به روسیه و رفتن به زندان باعث احترام حتی در بین افرادی شد که او را دوست نداشتند، با او موافق نبودند یا به او ایراد می گرفتند. او همچنین الگویی برای دیگر ناراضیان در دیگر حکومت‌های خودکامه خشن در سراسر جهان بود. تنها دقایقی پس از اعلام مرگ او، من با اسویاتلانا سیخانوسکایا، رهبر مخالفان بلاروس صحبت کردم. او به من گفت: ما برای مردم خود نیز نگران هستیم. اگر پوتین بتواند ناوالنی را بدون مجازات بکشد، دیکتاتورها در جاهای دیگر ممکن است در کشتن افراد شجاع احساس قدرت کنند.

تضاد بسیاری بین شجاعت مدنی ناوالنی و فساد رژیم پوتین باقی خواهد ماند. پوتین در حال مبارزه با یک جنگ خونین، غیرقانونی، غیرضروری است که در آن صدها هزار روس معمولی کشته یا زخمی شده اند. او یک کمپین انتخاباتی بزدلانه و با مدیریت خرد را اجرا می کند، کمپینی که در آن همه مخالفان واقعی حذف می شوند و تنها نامزدی که فرصت رقابت دارد خودش است.  

ناوالنی حتی پشت میله‌های زندان تهدیدی واقعی برای ولادیمیر پوتین بود زیرا او شاهد زنده‌ای بود که شجاعت ممکن است، حقیقت وجود دارد، و روسیه می‌تواند کشور دیگری باشد. برای دیکتاتوری که به لطف دروغ و خشونت زنده می ماند، چنین چالشی غیرقابل تحمل بود. اکنون پوتین مجبور خواهد شد با خاطره ناوالنی بجنگد و این نبردی است که او هرگز در آن پیروز نخواهد شد.