خانه تکانی در سیاست خارجی آرژانتین/ نه به رفاقت با چین و یک آغوش باز برای ایالات متحده

 به گزارش جماران،  خاویر مایلی، رئیس جمهور جدید آرژانتین چند روز پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری این کشور روی پله های کاخ سفید آماده دیدار با مشاور ارشد امنیت ملی ایالات متحده بود. سفر طوفانی او به واشنگتن، بیشتر از یک جشن پیروزی و نشان دهنده برنامه‌های مایلی برای یک تغییر بزرگ در سیاست خارجی آرژانتین بود. سیاست خارجی که احتمالا بیشتر به سمت ایالات متحده و اسرائیل می چرخد و همزمان از چین و  شرکای چپ‌گرای منطقه‌ای آرژانتین فاصله می گیرد.

 این تغییر می تواند آرژانتین را در آمریکای لاتین به موردی عجیب تبدیل کند. برهمین اساس کارشناسان هشدار می دهند در حالی که منطقه تلاش می کند تا اختلافات دوران جنگ سرد را از بین ببرد،  ممکن است رئیس جمهور جدید شکاف های سیاسی فاحشی را بین راست و چپ ایجاد کند.  توماس موگیکا، دانشمند علوم سیاسی و پروفسور بین الملل به الجزیره می گوید: «آنچه در کمپین انتخاباتی او دیدیم، نامزدی بود با اعتقادات ایدئولوژیک بسیار قوی، با لفاظی هایی که به نوعی یادآور جنگ سرد بود و درباره کشورهای کمونیستی صحبت می کرد.»

مایلی در جریان کمپین انتخاباتی  به چین، مقصد اصلی صادرات محصولات کشاورزی آرژانتین، حمله کرد و این کشور را با یک قاتل مقایسه کرد و گفت که شهروندانش آزاد نیستند. او حتی تهدید کرد که به دلیل حاکمیت حزب کمونیست، روابط آرژانتین با چین را متوقف خواهد کرد. مایلی همچنین به رئیس‌جمهور چپ‌گرای برزیل، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، که او را «کمونیست خشمگین» و «فاسد» می‌خواند، هم رحم نکرد. البته برزیل بزرگترین شریک تجاری آرژانتین است.

 مایلی از ایده‌های رادیکال برای اصلاح اقتصاد تحت فشار آرژانتین سخن گفته است. او برای مهار تورم سرسام آور، از  انحلال بانک مرکزی کشور و کنار گذاشتن پزو آرژانتین به نفع استفاده از دلار آمریکا به عنوان ارز ملی سخن گفته است. البته منتقدان می گویند که جاه طلبی های داخلی مایلی ممکن است با حضور کمرنگ حزبش در کنگره ملی محدود شود. با این حال انتظار می رود که مایلی در سیاست خارجی قدرت بیشتری داشته باشد.  هفته گذشته، دیانا موندینو، انتخاب مایلی برای وزیر امور خارجه، تایید کرد که آرژانتین وارد بریکس ، بلوکی از اقتصادهای نوظهور شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی، نخواهد شد. قرار بود آرژانتین در اول ژانویه به این تیم ملحق شود. به گفته خورخه هاینه، استاد دانشگاه بوستون و سفیر سابق شیلی در چین، این تصمیم سیلی به چین و برزیل بود که هر دو از ورود آرژانتین به گروه بریکس حمایت کرده بودند. اما در حالی که ریاست‌جمهوری مایلی شکستی برای روابط آرژانتین با این دو کشور خواهد بود، هاینه پیش‌بینی می‌کند که این پیروزی جان جدیدی به جنبش راست افراطی جهانی خواهد بخشید. در حوزه سیاست خارجی انتظار چه تغییراتی را داشته باشیم:

بازنگری در رابط با چین

در پایان سفر امسال به چین، سرجیو ماسا، وزیر اقتصاد - رقیب چپ‌گرای مایلی برای ریاست‌جمهوری - به شوخی گفت که کشورش باید به "آرژین چینا" تغییر نام دهد. این کنایه نشان دهنده روابط نزدیکی است که دولت در حال خروج با پکن ایجاد کرده است. تنها در نیم سال گذشته، آرژانتین به طرح کمربند و جاده چین که یک برنامه سرمایه گذاری خارجی است، پیوست و قرارداد سوآپ ارزی را گسترش داد که به تقویت اقتصاد این کشور کمک کرده است. چین دومین شریک تجاری بزرگ آرژانتین و سرمایه گذار بزرگ در بخش انرژی و لیتیوم آن است. اما لفاظی های تند مایلی می تواند این رابطه را به خطر بیندازد. برخی تحلیلگران معتقدند که «تحریک چینی ها ایده خوبی نیست و عواقبی برای آرژانتین دارد.» تیم مایلی در پاسخ به این انتقادها می گوید که آرژانتین می تواند روابط دیپلماتیک خود با چین را از بین ببرد و در عین حال از تأثیر منفی بر صنعت صادرات خود جلوگیری کند. با اینهمه کارشناسان این ایده را یک توهم دانسته و معتقدند که چین از کشورهایی نیست که با آن روابط سیاسی نداشته اما سطح رابطه اقتصادی را دست نخورده حفظ کنید.  وزارت امور خارجه چین طی یک نشست خبری پس از انتخاب مایلی، به آرژانتین هشدار داد که قطع روابط یک اشتباه جدی خواهد بود. آرژانتین قبلاً به واسطه اقداماتی که در گذشته علیه چین انجام داده بود، ضربه ای را تجربه کرده است. در سال 2010، زمانی که دولت وقت ، چین را به پایین آوردن قوانین ضد دامپینگ متهم کرد , که برای حفظ قیمت‌گذاری منصفانه در تجارت بین‌المللی طراحی شده بود ,  چین با ممنوعیت واردات روغن سویا از آرژانتین که ضربه‌ای حیاتی به اقتصاد این کشور بود، به این اتهام پاسخ داد. اگر دولت مایلی علیه چین اقدام قاطعانه ای انجام دهد، با رفتار مشابهی روبه رو خواهد شد.

آریل گونزالس لواگی، یکی از اعضای هیئت اجرایی در اندیشکده منطقه ای CRIES به الجزیره می گوید که مایلی ممکن است برای مثال، حمایت دولت را از پروژه های زیرساختی بحث برانگیز که با بودجه چین تامین می شود، لغو کند.

منتقدان ادعا کرده اند که برخی از پروژه ها، از جمله ایستگاه فضایی ارتش چین، حاکمیت آرژانتین را به خطر می اندازد. با این حال، به طور کلی، کارشناسان انتظار دارند که مایلی از رئیس جمهور سابق راست افراطی برزیل، ژایر بولسونارو، که در مورد چین  سخت صحبت کرد، اما تا حد زیادی وضعیت موجود را حفظ کرد، الگوبرداری کند. در حال حاضر، مایلی لفاظی های خود را ملایم تر کرده است و به طور علنی از شی جین پینگ، رئیس جمهور چین در شبکه های اجتماعی برای نامه تبریک پس از انتخابات تشکر کرده است. مایلی در پاسخ نوشت: صمیمانه ترین آرزوهای خود را برای سلامتی مردم چین برای شما ارسال می کنم.

یک آغوش پر از گل برای ایالات متحده

سلف مایلی، رئیس جمهور آلبرتو فرناندز، در سال 2019 انتخاب شد. او به عنوان بخشی از موجی از رهبران چپ در سراسر آمریکای لاتین به قدرت رسید. بسیاری از اعضای این زنجیره چپ، تلاش های ایالات متحده برای شکل دادن به سیاست در منطقه را رد کردند و در عوض به دنبال جایگزین هایی  مانند چین برای جایگزینی رهبری و قدرت اقتصادی آمریکا بودند. اما انتظار می رود که مایلی از این روند جدا شود. او در مبارزات انتخاباتی  بارها گفت که سیاست خارجی همسو با ایالات متحده و «جهان آزاد» را دنبال خواهد کرد. برخی تحلیلگران این را یک فرصت عالی برای ایالات متحده می دانند. آریل گونزالس لواگی در این باره می گوید: دولتی  وجود خواهد داشت که آشکارا خود را دوست ایالات متحده می‌داند. این چیزی نیست که معمولاً در آرژانتین اتفاق می افتد.

موگیکا، کارشناس علوم سیاسی به الجزیره گفت: «اساساً ایالات متحده نمی‌خواهد آرژانتین به یک مشکل تبدیل شود.ایالات متحده به دنبال ثبات در آرژانتین است، زیرا در پایان روز، آرژانتین یک شریک دموکراتیک، صادرکننده مواد غذایی در مقیاس جهانی است و می‌تواند به یک بازیگر مهم در بخش انرژی تبدیل شود.»

مایلی به ایالات متحده به عنوان ستون برنامه اقتصادی خود نگاه می کند. ایالات متحده بزرگترین سهامدار صندوق بین المللی پول است و مایلی برای بازگرداندن برنامه وام 44 میلیارد دلاری به کمک آن نیاز دارد.

مایلی با موهای آشفته و روزمه سیاسی نه چندان قطور، باعث شده برخی او را با دونالد ترامپ مقایسه کنند. تحلیل گران معتقدند که  سفر اخیر مایلی به واشنگتن پیامی را ارسال می کند که او و متحدانش مایل به همکاری با دموکرات ها و همچنین جمهوری خواهان هستند. موگیکا، کارشناس علوم سیاسی می گوید: «آنها سعی کردند نشان دهند که می‌توانند با دموکرات‌ها به خوبی کنار بیایند و صرفاً کپی‌کننده ترامپ در آمریکای لاتین نیستند».

نقطه اوج روابط آرژانتین و اسرائیل

انتخاباتی که مایلی را به پیروزی رساند، در میانه وقوع جنگ در غزه، یک سرزمین فلسطینی باریک در امتداد دریای مدیترانه، برگزار شد. بیش از 17000 فلسطینی در ماه‌های اخیر کشته شده‌اند و کارشناسان سازمان ملل درباره خطر بزرگ نسل‌کشی هشدار داده‌اند. بحران انسانی وخیم در غزه رهبران آمریکای لاتین را به انتقاد شدید از تاکتیک های اسرائیل برانگیخته است. لولا از برزیل این حمله نظامی را نسل کشی خواند. همتای او در کلمبیا، آن را قتل عام خواند. نه تنها چنین انتقادی از سوی مایلی وارد نشده بلکه او در آخرین هفته‌های مبارزات انتخاباتی‌اش،  به اهتزاز پرچم رژیم اشغالگر در راهپیمایی‌های تبلیغاتی شهرت داشت. حمایت پرشور او از رژیم اسرائیل احتمالاً دولت او را متحد اصلی تل آویو در منطقه خواهد کرد.  در آمریکای لاتین، بسیاری از کشورها مانند برزیل، شیلی، کلمبیا، بولیوی و مکزیک به شدت از  رژیم اسرائیل انتقاد کرده اند بنابراین موضع مایلی یک موضع ناسازگار است. استقبال او از رژیم اسرائیل او را بیشتر با رهبران آمریکای شمالی و اروپا که بسیاری از آنها از کارزار نظامی اسرائیل حمایت کرده اند، در یک ردیف قرار می دهد و این مسئله یعنی شکاف مهمی بین شمال و جنوب جهانی ایجاد شده است. مایلی قول داده است که راه ترامپ را دنبال کند و سفارت کشورش در سرزمین های اشغالی را از تل آویو به بیت المقدس منتقل کند.  او همچنین متعهد شده که حماس را یک سازمان تروریستی اعلام کند.