گروهی از افراطی‌ها درون حزب لیکود، در سال ۱۹۷۷ برای ترور هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه و مشاور امنیت ملی سابق آمریکا برنامه‌ریزی کرده بودند.
پایگاه خبری جماران، محمدحسین لطف‌الهی - هنری کیسینجر، روز چهارشنبه ۲۹ نوامبر در سن ۱۰۰ سالگی در گذشت. وزیر امور خارجه آمریکا در حالی به ۱۰۰ سالگی رسید که تا آخرین هفته‌ها هنوز به دقت موضوعات مهم بین‌المللی را دنبال می‌کرد و نظرات او بازتاب‌های زیادی در میان کارشناسان حوزه روابط بین‌الملل داشت. با این حال، اگر نزدیک به پنج دهه قبل، برخی اعضای حزبی که امروز در اسرائیل حاکم است می‌توانستند به طرح‌های خود جامه عمل بپوشانند، کیسینجر نمی‌توانست بیش از ۵۵ سال عمر کند.
کیسینجر اگر چه به عنوان دیپلماتی شناخته می‌شد که توان اثر گذاری بالایی در تحولات بین‌المللی دارد، اما او نیز مانند بسیاری از دیپلمات‌های ارشد آمریکایی در موضوع اسرائیل امکان اثرگذاری قابل توجهی نداشت و هرچند تلاش کرد تا در برخی موارد سیاست‌های مد نظر ایالات متحده را به اسرائیل دیکته کند، اما این امر سبب شد تا برخی از اعضای حزب لیکود، او را دشمن منافع اسرائیل تصور کنند.
در دهه ۱۹۷۰، بر اساس برخی گزارش‌های بازمانده از آن زمان که پایگاه خبری «اینترسپت» به بازخوانی آن‌ها پرداخته، تعدادی از اعضای حزب لیکود که امروز کنترل دولت اسرائیل را در اختیار دارد، کوشیده بودند تا هنری کیسینجر را ترور کنند.
نیویورک دیلی نیوز، در یکی از گزارش‌های مربوط به این ماجرا در سال ۱۹۷۷ نوشته است: «دسته‌ای از راستگرایان سرسخت اسرائیلی قراردادی ۱۵۰ هزار دلاری را برای ترور هنری کیسینجر به امضا رسانده بودند.» این روزنامه همچنین به نقل از مقام‌های وقت وزارت امور خارجه آمریکا تأکید کرده که در ابتدا و با فاش شدن طرح ترور کیسینجر گمان می‌رفت که این اقدام نشأت گرفته از سوی گروه‌های شبه نظامی فلسطینی باشد، اما در ادامه و با تحقیقات بیشتر مقامات اطمینان یافتند که ریشه این طرح به حزب لیکود اسرائیل بازمی‌گردد.»
این اعضای حزب لیکود که پول قرارداد ترور کیسینجر را پرداخت کرده بودند و به عنوان «یک گروه کوچک و رادیکال درون حزب اپوزیسیون لیکود در اسرائیل» توصیف شده‌اند به شدت از دیپلماسی و سیاست‌های آمریکا در خصوص تحولات پس از جنگ ۱۹۷۳ اعراب و اسرائیل ناراحت بودند و کیسینجر را در مجموعه تحولات دیپلماتیکی که منجر به طرح درخواست بین‌المللی برای خروج اسرائیل از سرزمین‌های اشغالی مصر و سوریه می‌شد، مقصر می‌دانستند. در همان زمان، حزب حاکم کارگر در اسرائیل در برخی موارد با سیاست‌های کیسینجر با هدف دستیابی به نوعی سازش با اعراب همکاری می‌کرد.
پس از جنگ ۱۹۷۳، اعراب که ایالات متحده و حمایت‌هایش از اسرائیل را عامل شکست کشورهای عربی می‌دانستند، تصمیم به اقدامی مشترک علیه آمریکا و متحدانش گرفتند و صادرات نفت به این کشورها را تحریم کردند. در آن زمان کیسینجر رفت و آمدهای زیادی را به منطقه به منظور شکل دادن به توافقی برای «باز کردن شیر نفت» داشت و رفت و آمدهای او در سال‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵ به منطقه باعث شد گفت‌وگوها میان مصر و اسرائیل و همچنین گفت‌وگوها میان سوریه و اسرائیل آغاز شود.
نیویورک دیلی نیوز در این خصوص می‌نویسد: «انگیزه لیکودی‌ها انتقام گرفتن از کیسینجر به دلیل آنچه فروختن اسرائیل در شاتل دیپلماسی آن سال‌ها خوانده می‌شد، بود.»
هم حزب لیکود و هم وزارت امور خارجه آمریکا صحت این گزارش را رد کرده‌اند اما نگاهی به گذشته نشان می‌دهد این تنها اقدام اسرائیل علیه آمریکا، اصلی‌ترین متحد اسرائیل به شمار نمی‌رود. هم در 1967 که اسرائیلی‌ها یک کشتی جاسوسی آمریکا را هدف قرار دادند و هم در 1980 که یک عملیات جاسوسی گسترده به راه افتاد، آمریکایی‌ها با شرایطی مواجه شدند که متحد خود را در مقابل خود یافتند. هرچند کیسینجر موفق شد مذاکراتی با طرفین تخاصم داشته باشد و به تحریم نفتی علیه آمریکا پایان دهد اما او در یافتن راه حل دائمی برای مسأله فلسطین و پایان دادن به اشغالگری اسرائیل ناکام بود.
کیسینجر به رغم اینکه تباری یهودی داشت اما در موضع‌گیری‌ها و نگاه شخصی، مواضعی را اتخاذ می‌کرد که نشان می‌داد همدلی خاصی با یهودی‌ها ندارد. او در خصوص ماجرای فرار یهودیان شوروی به آمریکا گفته بود که رفتارهای شوروی با این یهودیان «یک مسأله سیاست خارجی آمریکا نیست» و «اگر شوروی آن‌ها را در اتاق گاز بیندازد، این یک نگرانی برای آمریکا نیست و شاید فقط یک نگرانی حقوق بشری باشد.»
امروزه وضعیت لیکود در اسرائیل نه تنها تغییر خاصی نکرده، بلکه نتانیاهو (که در سال 1996 و پس از ترور اسحاق رابین نخست وزیر وقت به قدرت رسید) با گروه‌های تندروتری نیز همکاری می‌کند که باورهای خطرناکشان برای بسیاری از ناظران نگران کننده است.
با این حال، نتانیاهو در ظاهر روابط خوبی با کیسینجر برقرار کرده بود و دیدارهایی نیز با او داشت. برخی ناظران، بمباران غزه از سوی اسرائیل را با بمباران کامبوج و ویتنام زیر نظر هنری کیسینجر مقایسه می‌کنند.
