مدیر دفتر کمیسرعالی حقوق بشر در نیویورک: شاهد وقوع نسل کشی فلسطینیان در برابر چشمانمان هستیم/ سازمان ملل در متوقف کردن آن ناتوان است/ امریکا، انگلیس و بسیاری از کشورهای اروپایی از قساوت‌های اسراییل پشتیبانی کرده‌اند

به گزارش جماران؛ «کرگ موکیبر»،‌ مدیر دفتر کمیسر عالی حقوق بشر در نیویورک که بیش از سی سال تجربه کار حقوق بشری بین المللی را در کارنامه خود دارد در نامه ای خطاب به کمیسر عالی حقوق بشر مطالب قابل توجهی را در خصوص جنایات رژیم اسراییل در فلسطین بیان کرده است. 

وی در این نامه که آن را آخرین نامه رسمی خود در این سمت خوانده است نکاتی را بیان می کند که به موضع بنیادین و ثابت جمهوری اسلامی ایران در خصوص مساله فلسطین بسیار نزدیک است.

فرازهایی از این نامه به شرح زیر است:

« من این نامه را در لحظه ای می نویسم که جهان و از جمله شمار بسیار زیادی از همکاران من در اظطراب بزرگی به سر می برند. ما بار دیگر شاهد وقوع یک نسل کشی در برابر چشمانمان هستیم و سازمانی که به آن تعلق داریم(سازمان ملل) در متوقف کردن آن ناتوان به نظر می رسد. 

من در هیمن سالن ها و همزمان با نسل کشی توتسی ها،‌ مسلمانان بوسنی،‌ یزیدی ها و روهینگیاها کار کرده ام. هر بار که گرد و غبار نسل کشی ها فرو نشست مشخص شد که ما در انجام وظیفه خود شکست خورده ایم. 

آقای کمیسر عالی

اینبار هم ما دوباره در حال شکست خوردنیم. 

من با داشتن سی سال تجربه حقوق بشری نیک می دانم که مفهوم نسل کشی همواره محل سواستفاده های سیاسی قرار گرفته است.  اما مورد مردمان فلسطین یک کتاب مرجع در این زمینه است.  پروژه اروپایی، قومی-ملی و شهرک سازی استعماری در فلسطین به مرحله نهایی خود رسیده است. امریکا، انگلیس و بسیاری از کشورهای اروپایی نه تنها به تعهدات خود به اطمینان از احترام به مفاد کنوانسیونهای ژنو عمل نکرده اند بلکه از قساوت های اسراییل پشتیبانی اطلاعاتی، سیاسی، تسلیحاتی و اقتصادی به عمل آورده اند. ائتلاف غربی رسانه نیز به مثابه یک شبه دولت و در مغایرت آشکار با ماده 20 میثاق حقوق مدنی و سیاسی، از فلسطینیان انسانیت زدایی کرده است تا نسل کشی آنان را تسهیل نماید. رسانه های اجتماعی امریکایی صدای مدافعان حقوق بشر را خفه و صدای تبلیغاتچیان اسراییل دوست را بلند تر کرده اند. ترول های آنلاین اسراییل، دانشگاههای غربی و کارکنان آنها هرمدافع حقوق بشری که جرات کرده باشد علیه این قساوت ها صحبت کند را تنبیه کرده اند. همه این بازیگران باید در باب این نسل کشی پاسخگو شوند چنانکه رادیوی میل کولین در رواندا پاسخگو شد. 

در این شرایط درخواست برای یک اقدام موثر در سازمان ما از همیشه قویتر است اما شورای امنیت با رای آمریکا قفل می شود، دبیر کل برای یک اعتراض ملایم مورد توهین قرار می گیرد و ساز و کار حقوق بشر ما توسط یک شبکه برخط بیکیفری برای اسراییل مورد حمله سازماندهی شده قرار می گیرد. 

راه حل دو دولت یک شوخی در راهروهای سازمان ملل و ساز و کارهای حمایت از فلسطینیان تنها یک برگ انجیر(کنایه از استفاده از برگ انجیر در نقاشی ها و مجسمه ها برا پوشاندن زشتی ها و برهنگی مطلق) بود تا در لوای آن اسراییل قویتر شود. بی دلیل نیست که بجای عبارت «بر مبنای حقوق بین الملل» از عبارت «بر مبنای توافق بین طرفین» استفاده شده است. من در سال ۱۹۸۰ به این سازمان آمدم زمانی که ما در کنار حقوق بین الملل علیه آپارتاید افریقای جنوبی و اشغالگری اسراییل و در مقابل خواست دولتهای آمریکا و انگلیس و برخی دیگر از دولتهای اروپایی در حمایت از این نقضها ایستاده بودیم. اما امروز دیگر آن گونه نیست. 

در دهه های اخیر ساز و کارهای کلیدی سازمان ملل توسط قدرت آمریکا و لابی های اسراییل محاصره شده اند. ما حقوق بین الملل را کنار گذاشتیم و چیزهای زیادی از جمله اعتبار جهانی مان  را از دست دادیم اما در شکست ما بزرگترین بازنده مردم فلسطین بودند.  طنز تلخی است که اعلامیه جهانی حقوق بشر در همان سالی تصویب می شود که روز نکبت اتفاق می افتد. خوب است این کلیشه قدیمی را کنار بگذاریم که اعلامیه جهانی حقوق بشر در خارج از زمینه قساوتها و خشونتهای پیش از آن تصویب شد و بپذیریم که اعلامیه همزاد یکی از بزرگترین قساوتهای قرن بیستم یعنی تخریب فلسطین بود. در واقع کسانی که اعلامیه را نوشتند حقوق بشر را به همگان بجز فلسطینیها وعده دادند. به یاد داشته باشیم که سازمان ملل با تصویب پروژه استعماری اروپایی شهرک سازی مرتکب اصلی گناه سلب ماکیت زمینهای فلسطینیان است. ما باید جبران کنیم. 

راه جبران روشن است: ما باید از مردم، مسلمانان، مسیحیان و حتی یهودیانی که به این وضعیت معترضند یباموزیم: همین چند روز پیش ایستگاه بزرگ مرکزی نیویورک مملو از یهودیانی بود که میخواستند  این نسل کشی به نام آنها انجام نشود.   انتقاد از اسراییل یهودی ستیزی نیست همانطور که انتقاد از عربستان اسلام هراسی و انتقاد از میانمار بودایی ستیزی نیست. اسراییل نماینده یهودیان نیست بلکه تنتا مسوول این جنایات است. 

من هنوز به بخشهایی از سازمان ملل امید دارم: گزارشگران ویژه مستقل ما، کمیسیونهای تحقیق و کارشناسان نهادهای معاهداتی در کنار مردم فلسطینند در حالیکه دیگر بخشهای سازمان ملل به خصوص رده های بالای آن به قدرت سر تعظیم فرو آورده اند. از دبیر کل تا تازه از راه رسیده ترین کارمند سازمان ملل باید باید تاکید کند که در زیر پرچم آبی سازمان ملل حقوق بشر فلسطینیان قابل بحث یا مذاکره نیست. 

ما برای رسیدن به برابری برای همگان، پاسخگو کردن مرتکبین، جبران برای قربانیان،‌حمایت از آسیب پذیران و   توانمند سازی صاحبان حق ده گام سخت در پیش داریم:

1.  اقدام مشروع: چارچوب شکست خورده اسلو و توهم راه حل دو دولت را رها کنیم. راه حل ما باید حقوق بشر و بشردوستانه محور باشد. 

2.  وضوح دیدگاه: دیدگاه ساده انگارانه تقلیل موضوع به جدال زمین یا مذهب را کنار بگذاریم و بپذیریم که در یک وضعیت  نامتناسب قدرتی،‌ یک حکومت مردمان بومی یک سرزمین را بر اساس قومیت آنها استعمار،  آزار مداوم و سلب مالکیت کرده است. 

3.  یک دولت مبتنی بر حقوق بشر: باید از تاسیس یک دولت واحد، دموکراتیک و سکولار در سرزمین تاریخی فلسطین با حقوق برابر برای مسلمانان، مسیحیان و یهودیان حمایت کنیم که نژاد پرستی، شهرک سازی استعماری و آپارتاید را ریشه کن کند.

4.  مبارزه با آپارتاید: همانگونه که برای آفریقای جنوبی در دهه ۹۰ کردیم.

5.  بازگشت و جبران: حق بازگشت همه فلسطینیان و جبران برای آنها و خانواده هایشان که اکنون در سرزمینهای اشغالی لبنان، اردنُ و سوریه یا هر جای دیگر جهان ساکن هستند. 

6.  حقیقت و عدالت: عدالت انتقالی و استفاده از همه مستندات برای اجرای عدالت و پاسخگو کردن مرتکبین

7.  حمایت: نیروی صلح دائمی برای حفاظت از غیر نظامیان از رود تا بحر ایجاد شود.

8.  خلع سلاح: ذخایر سلاح های هسته ای، شیمیایی، بیولوژیکی اسراییل که می تواند منجر به در گیری در منطقه شود باید نابود شود. 

9.  میانجیگری: آمریکا و قدرتهای غربی میانجی های  قابل اعتمادی نیستند بلکه همدستان اسراییل در نقض حقوق فلسطینیان هستند و از این زوایه باید در موضوع دیده شوند.

10.  همبستگی: باید درهای سازمان ملل و دبیر کل را بر گروههای فلسطینی، اسراییلی، ‌مسلمان، یهودی و مسیحی مدافع حقو ق مردم فلسطین بگشاییم و مانع هجوم بی امان لابی های اسراییلی به دفاتر رهبران سازمان ملل شویم چرا که این لابی ها از ادامه جنگ،‌ آزار و آپارتاید و بی کیفری دفاع می کنند. 

این گامها سالها به طول خواهد انجامید و قدرتهای غربی در هر گام آن با ما خوهند جنگید پس باید ثابت قدم باشیم. 

در این اثنا و به عنوان اقدام فوری باید برای آتش بس فوری و برداشتن محاصره طولانی د غزه تلاش کنیم و علیه نسل کشی در غزه، کرانه باختری و بیت المقدس به پا خیزیم و نسل کشی صورت گرفته را مستند کنیم. 

شکست سازمان ملل در غزه نباید ما را وادار به کنارکشیدن کند بلکه بر عکس باید به ما شجاعت دهد که چارچوب شکست خورده گذشته را کنار بگذاریم. بیایید به عنوان کمیساریای عالی حقوق بشر به جنبش مبارزه با آپارتاید در حال رشد در جهان بپوندیم و سهممان را در ترسیم برابری مردم فلسطین ادا کنیم. جهان در حال نظاره ماست. ما باید برای سمتی که در آن قرار گرفتیم پاسخگو باشیم. بگذارید در کنار عدالت و به نفع آن به پا خیزیم.»