بر عکس آنچه توسط بسیاری از تحلیل‌گران و کارشناسان بین‌المللی گفته شده است این واقعه بیشترین سود را در پشت پرده برای ولادیمیر پوتین به همراه داشت.
به گزارش جماران، قریب به یک ماه پیش نیروهای گروه واگنر به رهبری یوگنی پریگوژین از جانب مرزهای اوکراین وارد استان‌های غربی روسیه شدند و تا 200 کیلومتری کرملین پیش رفتند. بی شک این واقعه به هیمنه از پیش شکسته شده روسیه در جنگ اوکراین ضربه بیشتری وارد کرد ودولت روسیه را در خاک خودش در شرایط دفاعی قرار داد. در ابتدای آن حوادث امکان ارائه یک تحلیل درست بعید بود و تنها اخبار شوکه کننده در سطح جهان مخابره می‌شد و برخی از مقامات غربی را مجبور به واکنش کرد. ویلیام برنز دیپلمات با سابقه و رئیس فعلی سازمان سیا با همتای روس خود تماس گرفت و عدم مداخله و اطلاع ایالات متحده از این واقعه را به مقامات روسیه اطلاع داد.
اما برعکس آنچه که پیش بینی شد، اوضاع در سطح میدان نبرد تغییر نکرد و ارتش اوکراین نتوانست از این موقعیت استفاده و نیروهای روس را وادار به عقب نشینی کند. گویا این واقعه یک اختلاف درون حکومتی بود که تنها در سطح جهانی رسانه‌ای شده بود و دیگران نیز از آن مطلع شدند.
به نظر می‌رسد بر عکس آنچه توسط بسیاری از تحلیل‌گران و کارشناسان بین‌المللی گفته شده است این واقعه بیشترین سود را در پشت پرده برای ولادیمیر پوتین به همراه داشت.
پریگوژین رهبر گروه واگنر شرط توفق پیش روی را برکناری و محاکمه سرگئی شویگو؛ وزیر دفاع این کشور اعلام کرد و در 200 کیلومتری مسکو منتظر پاسخ و واکنش مقامات کرملین ماند. پوتین این واقعه را در حکم یک خیانت دانست و با میانجی‌گری الکساندر لوکاشنکو؛ رئیس جمهور مادام المعمر بلاروس این شورش متوقف و نیروهای واگنر به همراه رهبر خود به شرط عدم محاکمه و برخورداری از مصونیت سیاسی به بلاروس منتقل شدند و غائله واگنر پایان یافت.
چرا این واقعه در پشت پرده بیشتر از همه به نفع پوتین تمام خواهد شد؟
واقعیت آن است که طول عمر حیات سیاسی پوتین روز به روز به حلقه نیروها امنیتی و ژنرال‌های نظامی اطرافش بیشتر وابسته شده است به شکلی که در قبال تامین جایگاه پوتین و حمایت از آن خود نیز روز به روز قدرتمند‌تر شده‌اند.
اگر پوتین در ابتدای این شورش و برای پایان دادن به این غائله، شروط رهبر واگنر را می‌پذیرفت، حلقه وفاداران به خود را از دست داده و دیگر گروه‌های و نیروهای نزدیک به وی از اطرافش پراکنده شده و زمینه عدم مشروعیت او در آینده به آسانی فراهم می‌شد.
از طرف دیگر پریگوژین رهبر گروه واگنر در ماه‌های گذشته چندین بار به مقامات ارتش روسیه حمله کرده و آن‌ها را مورد انتقادات شدید و حتی در برخی از موارد فحاشی قرار داد و حتی چند مرتبه آن‌ها را خیانتکار نامید. چراکه به نیروهای وی تسلیحات نرسانده و در برخی موارد مهمات تاریخ گذشته برای آن‌ها ارسال شد.
بعید نیست این وقایع و اتفاقات توسط نیروهای امنیتی وابسته به پوتین و توسط خود پوتین برنامه ریزی شده باشد تا بتواند در زمانی که لازم باشد برخی از رهبران نظامی و فرماندهان رده بالای ارتش را که در شرایط عادی حذف آن‌ها هزینه بالایی برای جایگاه و حیات سیاسی وی داشته باشد را برکنار کند. پوتین در شورش واگنر شروط پریگوژین را نپذیرفت اما امکان دارد در آینده و در صورت عدم موفقیت و زمین‌گیر شدن ارتش روسیه در خاک اوکراین زمینه برکناری فرماندهان رده بالای ارتش را فرهم شود و در نهایت فرماندهانی را جایگزین آن‌ها کند که در آینده کودتا و اقدامی علیه حکومت مرکزی در روسیه به خصوص فرادی خروج پوتین از قدرت انجام ندهند.
