صرف نظر از این‌که نیروهای اوکراینی چه مقدار قلمرو می‌توانند آزاد کنند، هفده ماه نبرد روشن کرده است که هیچ یک از طرفین توانایی دستیابی به یک پیروزی نظامی قاطع بر دیگری را ندارند.
به گزارش جماران، روسیه در طول تاریخ در مسیر گسترش مرزهای خود حرکت کرده است و برای همه دولت‌مردان اروپایی و متحدین غربی ایالات متحده مسجل است که پیروزی نهایی روسیه در اوکراین به بهای هزینه‌های دفاعی بالا برای این کشورها تمام می‌شود. بنابراین شاید نتوانند روسیه را به صورت قطعی در یک جنگ فرسایشی شکست دهند اما نهایت تلاش خود را برای گران کردن هزینه حمله این کشور به خاک اوکراین و تضعیف توان نظامی این کشور جهت بالا بردن ریسک حمله به کشورهای دیگر اروپای شرقی انجام می‌دهند.
روسیه در یک جنگ فرسایشی پیروز می‌شود چراکه از وسعت بالا و جمعیت چند برابری نسبت به اوکراین برخوردار است و در حال حاظر بیش از 20 درصد از خاک اوکراین را در تصرف خود دارد. در حالی که زمزمه‌هایی از طرف مقامات اروپایی مبنی بر پایان دادن به جنگ در اوکراین به گوش می‌رسد و این کشورها بر بالا بودن هزینه کمک‌های نظامی و غیر نظامی خود به اوکراین صحبت می‌کنند اما در نهایت این مردم اوکراین هستند که تصمیم می‌گیرند این جنگ چه زمانی متوقف شود. روند مهاجرت‌ها از اوکراین به خصوص به لهستان دوباره در حال افزایش است و ارتش اوکراین بیش از پیش به نیروهای نظامی بیشتر برای انجام ضد حمله و آزادسازی سرزمین‌های خود نیاز داد.
صرف نظر از این‌که نیروهای اوکراینی چه مقدار قلمرو می‌توانند آزاد کنند، هفده ماه نبرد روشن کرده است که هیچ یک از طرفین توانایی دستیابی به یک پیروزی نظامی قاطع بر دیگری را ندارند. روسیه توانایی ایجاد یک تهدید دائمی برای اوکراین را حفظ خواهد کرد و ارتش اوکراین همچنین این ظرفیت را دارد که مناطقی از کشور را که توسط نیروهای روسیه اشغال شده است در معرض خطر قرار دهد و هزینه‌هایی را بر اهداف نظامی و غیرنظامی روسیه تحمیل کند.
امید در پایتخت‌های غربی این است که دستاوردهای کی یف در میدان نبرد، پوتین را به پای میز مذاکره وادار کند و این امکان وجود دارد که یک شکست تاکتیکی از خوش بینی مسکو در مورد ادامه جنگ بکاهد. اما همانطور که از دست دادن کنترل ارضی مساوی با پایان یک جنگ نیست، لزوما باعث ایجاد امتیازات سیاسی نمی‌شود. پوتین با این اطمینان که زمان به نفع او و علیه اوکراین خواهد بود می‌تواند دور دیگری از بسیج عمومی را اعلام کند و بمباران شهرهای اوکراین را تشدید کند، حتی اگر فکر کند بازنده است.
نوامبر گذشته، اوکراینی‌ها، نیروهای روسی را مجبور به عقب‌نشینی در ساحل شرقی رودخانه دنیپر در منطقه خرسون کردند. امروز، ارتش روسیه در هیچ حالتی نیست که از رودخانه عبور کند تا بقیه مناطق خرسون و زاپوریژیا را تصرف کند و تلاش آن‌ها در ماه ژانویه برای پیشروی به سمت شمال در دشت‌های منطقه دونتسک در نزدیکی «وهلهدار» حمله‌ای بسیار کم‌هزینه‌تر از عبور از رودخانه دنیپر به شکست روس‌ها ختم شد.
برای اوکراین، هدف بسیار واضح است، کی یف می‌خواهد بر تمام قلمرو بین‌المللی به رسمیت شناخته شده خود که شامل کریمه و بخش‌هایی از دونباس است و روسیه آن را از سال 2014 اشغال کرده است، کنترل داشته باشد و این به حمایت‌های خارجی و استقبال عمومی مردم اوکراین از تداوم جنگ و آزادسازی مناطق اشغال شده کشور بستگی دارد.
به عقیده ناظران بین‌المللی در نهایت این جنگ با اعلام آتش بس و بدون حل و فصل اختلافات ارضی پایان خواهد یافت. روسیه یا اوکراین، یا به احتمال زیاد، هر دو، باید به یک خط کنترل عملی بسنده کنند که هیچ یک آن را به عنوان مرز بین‌المللی به رسمیت نمی‌شناسد.
در صورت پایان جنگ و اعلام آتش بس میان روسیه و اوکراین، اوکراین از حمایت اقتصادی و نظامی غرب برخوردار خواهد بود که در نهایت باعث ایجاد چالش‌های بودجه برای کشورهای غربی و مشکلات آمادگی برای ارتش آن‌ها خواهد شد. پیامدهای اقتصادی جهانی جنگ، از جمله نوسان قیمت غلات و انرژی، همچنان ادامه خواهد داشت و در طرف دیگر وابستگی روسیه به چین عمیق‌تر خواهد شد. اگرچه یک جنگ طولانی همچنین روسیه را بیشتر تضعیف خواهد کرد، اما سود آن بر هزینه‌ها برای غرب نیز بیشتر نیست.
