هشدار کارشناس به نیروی دریایی ایالات متحده در مورد چین: ناوگان بزرگتر تقریباً همیشه برنده است

به گزارش جماران به نقل از سى ان ان رهبران پنتاگون چین را به عنوان "تهدید سرعت بخش" ارتش ایالات متحده معرفی کرده اند. اما اعداد اندازه ناوگان نشان می‌دهد که ارتش آمریکا نمی‌تواند با رشد نیروی دریایی چین همگام شود.

بر اساس گزارش قدرت نظامی چین در سال 2022 که در ماه نوامبر منتشر شد، نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق (PLAN) در حدود سال 2020 از نیروی دریایی ایالات متحده پیشی گرفت و اکنون حدود 340 کشتی جنگی دارد. در این گزارش آمده است که انتظار می رود ناوگان چین در دو سال آینده به 400 کشتی افزایش یابد.

در همین حال، ناوگان ایالات متحده کمتر از 300 کشتی دارد و طبق برنامه ناوبری نیروی دریایی ایالات متحده در سال 2022 که تابستان گذشته منتشر شد، هدف پنتاگون این است که تا سال 2045، 350 کشتی سرنشین دار داشته باشد، که هنوز بسیار پشت سر چین است.

همان سند می‌گوید: «جهان در حال ورود به عصر جدیدی از جنگ است، عصری که در آن ادغام فناوری، مفاهیم، شرکا و سیستم‌ها - بیش از اندازه ناوگان به تنهایی - پیروزی در درگیری را تعیین می‌کند.»

سام تانگردی، رئیس مطالعات جنگ آینده لیدوس در کالج جنگ نیروی دریایی ایالات متحده، می‌گوید: نه چندان سریع نیست.

بر اساس تحقیقات تانگردی که در شماره ژانویه مجله Proceedings موسسه نیروی دریایی ایالات متحده ارائه شده است، اگر تاریخ درسی باشد، مزیت عددی چین احتمالاً منجر به شکست نیروی دریایی ایالات متحده در هر جنگ با چین خواهد شد.

تنگردی، کاپیتان سابق نیروی دریایی ایالات متحده، به 28 جنگ دریایی، از جنگ‌های یونان و ایران در 500 سال قبل از میلاد، از طریق درگیری‌ها و مداخلات نیابتی اخیر جنگ سرد، نگاه کرد. او متوجه شد که تنها در سه مورد فناوری برتر تعداد بیشتری را شکست داده است.

تنگردی می‌نویسد: «همه جنگ‌های دیگر با اعداد برتر یا بین نیروهای برابر، استراتژی برتر یا دریاسالاری به پیروزی رسیدند». تنگردی می‌نویسد: «اغلب هر سه ویژگی با هم عمل می‌کنند، زیرا بهره‌برداری از یک ناوگان بزرگ به طور کلی آموزش گسترده‌تری را تسهیل می‌کند و اغلب نشان‌دهنده توجه رهبران به الزامات استراتژیک است.

این سه مورد دور از ذهن - جنگ‌های قرن 11، 16 و 19 - احتمالاً برای همه آشنا نیستند، به جز سرسخت‌ترین دانشمندان، اما سایر مواردی که نشان می‌دهند اعداد و ارقام قطعاً کجای فناوری هستند.

به عنوان مثال، جنگ های ناپلئونی اوایل دهه 1800 را در نظر بگیرید.

تنگردی نوشت: کشتی‌های جنگی فرانسوی در فن‌آوری طراحی و ساخت کشتی برتر بودند، اما در نهایت این تعداد زیاد کشتی‌های نیروی دریایی سلطنتی بود که مانع از عبور ناپلئون از کانال (انگلیسی) شد.

درسی از جنگ جهانی دوم

یا جنگ جهانی دوم در اقیانوس آرام، جایی که فناوری ژاپنی به عنوان بهتر از آمریکا آغاز شد.

تانگرودی نوشت: «امپراتوری ژاپن با چند فناوری برتر وارد جنگ شد: جنگنده صفر، اژدر لانگ لانس و اژدرهای هوایی که می‌توانستند در آب‌های کم عمق حمله کنند.

او گفت: "با این حال، این قدرت کلی صنعت ایالات متحده و اندازه ناوگان ایالات متحده (به ویژه لجستیک و کشتی های آبی خاکی آن) بود که باعث پیروزی بر نیروی دریایی امپراتوری ژاپن شد."

آلسیو پاتالانو، استاد جنگ و استراتژی در کالج کینگ در لندن، کار تانگردی را ستود.

پاتالانو گفت: «تحقیقات او راه بسیار خوبی برای عقب انداختن این فرض احمقانه است که جرم در جنگ در دریا اهمیتی ندارد.

وی بر دو نکته کلیدی تاکید کرد.

اندازه بزرگتر به این معنی است که رهبران بیشتری به دنبال کسب برتری در دستورات خود هستند.

پاتالانو گفت: ناوگان بزرگتر در آموزش توسعه پرسنل و ظرفیت عملیاتی رقابتی تر است.

و او گفت که یک پایگاه صنعتی بزرگ ضروری است، به ویژه برای ایجاد واحدهای جدید پس از متحمل شدن تلفات در نبرد.

پاتالانو گفت: "در جنگ دریایی، فرسایش یک چیز واقعی است، بنابراین توانایی جایگزینی حیاتی است."

نگاه تنگردی به ناوگان ناوهای هواپیمابر جنگ جهانی دوم اعداد و ارقام واضح را نشان می دهد. او گفت که هم ایالات متحده و هم ژاپن جنگ را با هشت ناو هواپیمابر آغاز کردند.

او نوشت: "در طول جنگ، امپراتوری ژاپن 18 ناو مشابه ساخت ... در حالی که ایالات متحده 144 فروند ساخت. مگر اینکه ایالات متحده تصمیم به جنگیدن بگیرد، ژاپن هرگز فرصتی نداشت."

کشتی سازی زمانی که ایالات متحده غول صنعتی جهان در دهه 1940 بود، یک نقطه قوت بود. این عنوان اکنون به چین می رسد.

تنگردی نوشت: "بیشتر تحلیلگران تردید دارند که صنعت دفاعی ایالات متحده - که از پایان جنگ سرد تحکیم و کوچک شده است - بتواند به اندازه کافی سریع گسترش یابد تا تقاضای زمان جنگ را برآورده کند."

پر کردن ذخایر مهمات

در واقع، این نگرانی وجود دارد که صنعت ایالات متحده نتواند با تقاضای ارائه کمک تسلیحاتی به اوکراین برای مبارزه با تهاجم روسیه و در عین حال که موجودی تسلیحات ایالات متحده را در سطوح مناسب نگه دارد، پاسخ دهد.

دریاسالار داریل کودل، فرمانده فرماندهی نیروهای ناوگان ایالات متحده، هفته گذشته از صنایع دفاعی کشور خواست تا بازی خود را تقویت کنند و گفت: "شما مهمات مورد نیاز ما را تحویل نمی دهید."

"برای برنده شدن بسیار ضروری است. کادل در سمپوزیومی در واشنگتن گفت و من نمی‌توانم این کار را بدون گلوله انجام دهم، و افزود که ایالات متحده «در اینجا به مصاف یک رقیب و یک دشمن بالقوه می‌رود، که شبیه چیزی است که تا به حال ندیده‌ایم.»

در یک فروم آنلاین هفته گذشته، رئیس Caudle، رئیس عملیات نیروی دریایی، دریاسالار مایک گیلدی، همچنین به مشکل اعدادی که ایالات متحده در یک درگیری احتمالی اقیانوس آرام با آن مواجه است، اشاره کرد.

گیلدی گفت: «نیروی دریایی ایالات متحده نمی‌تواند موشک PLAN را با موشک برابری کند.

و اگر نیروی دریایی ایالات متحده نتواند موشک چین را با موشک یا کشتی در مقابل کشتی برابری کند، تانگردی در شگفت است که کجا می‌تواند مزیت پیدا کند.

او نوشت: «رهبران ایالات متحده باید از خود بپرسند که تا چه حد حاضرند در این مبارزه بر برتری تکنولوژیک – بدون عددی – شرط بندی کنند.

من نمی گویم که یک ناوگان کوچکتر و از نظر فناوری برتر هرگز نمی تواند ناوگان بسیار بزرگتر را شکست دهد، فقط می گویم که - به استثنای سه مورد در 1200 سال گذشته - هیچ کدام نتوانسته است.
لیو هی معاون نخست وزیر چین در مجمع داوس در مورد خطرات ناشی از دسته‌بندی مجدد جهان در قالب بلوک‌های سیاسی و استراتژیک رقیب و بازگشت مجدد به دوران جنگ سرد در قرن بیستم هشدار داد.

هشدار چین

شایان ذکر است به گزارش  اسپوتنیک، معاون نخست وزیر چین سه‌شنبه در سخنرانی خود در مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوییس اظهار کرد: اقتصاد سوسیالیستی بازار چین برای تجارت باز است و اکنون و پس از پشت سر نهادن پر فراز و نشیب سال ۲۰۲۲، دوباره به روال سابق خود بازخواهد گشت.

لیو در مورد خطرات ناشی از دسته‌بندی مجدد جهان در قالب بلوک‌های سیاسی و استراتژیک رقیب و بازگشت مجدد به دوران جنگ سرد در قرن بیستم هشدار دادو گفت ما باید ذهنیت جنگ سرد را کنار بگذاریم، تلاش کنیم جامعه‌ای با آینده‌ای مشترک برای بشر بسازیم و دست به دست هم دهیم تا به چالش‌های جهانی پاسخ پیدا کنیم.

وی افزود: ما مطمئن هستیم که در سال ۲۰۲۳ رشد اقتصادی چین به احتمال زیاد به روند عادی خود باز خواهد گشت و شاهد بهبود قابل توجهی خواهد بود.

لیو خاطرنشان کرد: زندگی در چین به حالت عادی بازگشته است. اکنون تمرکز ما روی درمان سالمندان است و منابع کافی برای انجام این کار را در اختیار داریم.

به نوشته اسپوتنیک تا دسامبر ۲۰۲۲، چین نزدیک به سه سال را تحت یک برنامه سختگیرانه کنترل شیوع کووید-۱۹ با قرنطینه، شبکه‌های پشتیبانی برای جمعیت قرنطینه شده و آزمایش در مقیاس گسترده برای شناسایی همه موارد احتمالی سپری کرده بود.

در حالی که این سیاست به محافظت از جمعیت و اقتصاد چین برای چندین سال در برابر خسارات ناشی همه‌گیری کرونا که در سایر نقاط جهان ظهور یافت، کمک کرد، ورود نوع بسیار عفونی ویروس اُمیکرون در اواخر سال ۲۰۲۱، پکن را در مسیر قرنطینه‌های بدون وقفه قرار داد که هم بودجه دولت و هم صبر مردم را آزمایش کرد و نهایتا به اعتراضات در دسامبر ۲۰۲۲ ختم شد.

اسپوتنیک نوشت، قرنطینه‌ها، برنامه ریزان اقتصادی چین را مجبور کرد تا بارها در انتظارات رشد خود تجدید نظر کنند. داده‌های اقتصادی منتشر شده در روز سه‌شنبه نشان داد که تولید ناخالص داخلی چین در سال گذشته تنها ۲.۹ درصد رشد داشته است، در حالی که پکن انتظار رشد ۵.۵ درصدی را در سر می‌پروراند.