میانگین میزان رضایت از زندگی در اتحادیه اروپا با کاهش ۰.۱ درصدی از ۷.۳ درصدی به ۷.۲ در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
به گزارش جماران، شاخص رضایت کلی از زندگی در اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۱، شهروندان این بلوک کمی کمتر از سال ۲۰۱۸ از زندگی خود راضی هستند. موضوعی که به عنوان بازتابی احتمالی از تاثیر همه‌گیری کووید ۱۹ بر زندگی مردم است.
میانگین میزان رضایت از زندگی در اتحادیه اروپا با کاهش ۰.۱ درصدی از ۷.۳ درصدی به ۷.۲ در سال ۲۰۲۱ رسیده است. (در این شاخص عدد صفر به معنای خیلی ناراضی و ۱۰ به معنای کاملا راضی است.) اما با همین کاهش اندک هم این شاخص همچنان بالاتر از میانگین سال ۲۰۱۳ و امتیاز ۷ قرار دارد.
در سال ۲۰۲۱، بیشترین میزان رضایت از زندگی در اتریش (با امتیاز ۸)، فنلاند (با امتیاز ۷.۹)، رومانی (با امتیاز ۷.۷) و هلند (با امتیاز ۷.۶) مشاهده شد. در طرف مقابل هم کمترین میزان رضایت برای بلغارستان با امتیاز ۵.۷ بوده است.
در مقایسه با سال ۲۰۱۸، ۱۴ کشور عضو، کاهش رضایت کلی از زندگی را ثبت کرده‌اند. بر اساس این روند، میزان رضایت در کشورهای عضو با سطوح بالاتر این شاخص، کاهش داشته و در مقابل کشورهایی که رضایت از زندگی پایینی را تجربه می‌کردند، روند مخالف را در پی گرفته‌اند.
بیشترین کاهش (منفی ۰.۸ امتیاز) مربوط به ایرلند بود که در صدر فهرست سال ۲۰۱۸ قرار داشت. امتیاز این کشور از ۸.۱ به رقم ۷.۳ در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
پس از آن، فرانسه و دانمارک هر دو با ۰.۵ امتیاز کاهش به ترتیب به ۶.۸ و ۷.۳ امتیاز رسیدند. در مقابل رضایت کلی از زندگی در لیتوانی با ۰.۶ امتیاز رشد به ۷ رسید. کرواسی، یونان و رومانی هم هرکدام شاهد رشد شاخص رضایت از زندگی بودند.
این اطلاعات از داده‌های مربوط به شاخص کیفیت زندگی که توسط یورواستات منتشر شده به‌دست آمده است.
رضایت از زندگی با تحصیلات و سن افراد ارتباط دارد
به طور متوسط ، میزان رضایت از زندگی در میان مردان و زنان با کمی اختلاف همراه بود. این شاخص برای مردان ۷.۲ و برای زنان ۷.۱ امتیاز ثبت شده است.
به گزارش یورونیوز، در مقایسه با سال ۲۰۱۸، رضایت از زندگی برای مردان و زنان در سطح اتحادیه به طور مشابه کاهش یافته است، یعنی هر کدام ۰.۲ امتیاز.
داده‌های این گزارش همچنین دو الگو را نشان می‌دهد: اول اینکه رضایت زندگی به طور مداوم با افزایش سن کاهش می‌یابد و دوم اینکه این شاخص با سطح تحصیلات بالا می‌رود. به این معنی که هرچه سطح تحصیلات بالاتر باشد، افراد از زندگی راضی‌تر می‌شوند و هرچه سنشان بالاتر می‌رود، احساس رضایتشان کاهش پیدا می‌کند.
