رئیس جمهور چچن وویرانی یک مسجد در شهر «سیورودونتسک» در شرق اوکراین توسط یگان های چچنی که در کنار ارتش روسیه علیه اوکراین می جنگند را تکذیب کرد.
به گزارش جماران به نقل از روسیا الیوم، «رمضان قدیروف» رئیس جمهور چچن وویرانی یک مسجد در شهر «سیورودونتسک» در شرق اوکراین توسط یگان های چچنی که در کنار ارتش روسیه علیه اوکراین می جنگند را تکذیب کرد.
قدیروف که از هواداران شدید ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه است و نیروهایش در حمله نظامی به اوکراین مشارکت دارند رسانه های اوکراینی را به جعل اخبار متهم کرد.
وی در کانال خود در تلگرام ضمن تکذیب ویرانی این مسجد توسط نیروهایش گفت که کسی که این خبر را منتشر کرده است امام جماعتی به نام«تیمور بیریدزی» است.
پیش از این رسانه های اوکراینی نیروهای چچنی را متهم کردند که یک مسجد را در شهر سیورودونتسک ویران کردند.
تقابل دیپلماتیک غرب و شرق
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه برای شرکت در نشست وزرای خارجۀ گروه ۲۰ رهسپار جزیره بالی اندونزی شده است؛ آنهم در حالی که از هم اکنون پیش‌بینی می‌شود گفتگوهای نشست امسال، بطور قابل توجهی تحت‌الشعاع جنگ اوکراین و پیامدهای اقتصادی آن باشد.
قرار است در این رویداد دو روزه درباره بحران انرژی و امنیت غذایی گفتگو شود؛ آنهم در حالی که روسیه متهم است با مسدود کردن راه صادرات گاز طبیعی خود و انتقال غلات تولید شده در اوکراین به بازارهای بین‌المللی، به این بحران‌ها دامن زده است.
نشست وزرای خارجه گروه ۲۰ تا روز جمعه ادامه دارد و از هم اکنون انتشار دیدگاهها علیه روسیه آغاز شده است؛ از جمله آنالنا بائربوک، وزیر خارجه آلمان پیش از ورود به بالی اعلام کرد که نباید به روسیه اجازه داد که از این نشست به عنوان یک پلتفرمی برای دفاع از حملاتش به اوکراین استفاده کند.
خانم بائربوک گفت: «به نفع همه ما است که اطمینان حاصل کنیم قوانین بین‌المللی رعایت می‌شود و همه به آن پایبند هستند.»
موضع یکپارچۀ غرب علیه روسیه
در این نشست، اولین دیدار رو در روی سرگئی لاوروف، وزیر خارجه بادوام پوتین با برخی از بزرگترین منتقدان روسیه از زمان تجاوز این کشور به خاک اوکراین نیز رقم خواهد خورد؛ حمله‌ای نظامی که مسکو از آن با عنوان «عملیات ویژه نظامی» یاد می‌کند.
خبرگزاری تاس روسیه پیش از این اعلام کرده بود لاوروف قصد دارد در حاشیۀ این نشست با برخی از همتایان خود از کشورهای غربی دیدار کند، با این وجود گزارش‌ها حاکی از آن است که مقاماتی همچون وزرای خارجه آلمان و ایالات متحده دیدار با او را منتفی دانسته‌اند.
در گروه ۲۰ (متشکل از وزرای اقتصاد و دارایی همچنین مسئولان بانک‌های مرکزی بیست اقتصاد برتر دنیا) در کنار کشورهای غربی که حمله روسیه به اوکراین را محکوم و تحریم‌های سنگینی علیه مسکو وضع کرده‌اند، کشورهایی همچون چین و هند و اندونزی و آفریقای جنوبی نیز حضور دارند که ترجیح داده‌اند در قبال این تحول مهم سکوت کنند یا موضع منفعلانه‌ای در پیش بگیرند.
محور گفتگوها در نشست‌های این گروه عمدتا موضوعات اقتصادی جهان است، با این وجود برخی مقامات اروپایی و آمریکایی اعلام کرده‌اند که نشست ماه ژوئیه را «به شیوۀ معمول برگزار نخواهند کرد». از جمله سخنگوی وزرات خارجه آلمان اعلام کرد که قرار است در جریان این نشست، وزرای خارجه «گروه ۷» موضع مشترکی در قبال لاوروف اتخاذ کنند.
پیش از این در جریان نشست مجازی وزرای مالی گروه ۲۰ که در ماه آوریل برگزار شد، مقامات بریتانیا، کانادا و ایالات متحده در اعتراض به حضور نمایندۀ روسیه(آنتوان سیلوانوف وزیر دارایی)، این نشست را ترک کرده بودند.
قبل از برگزاری نشست بالی نیز زمزمه‌هایی درباره تحریم این نشست از سوی مقامات غربی مطرح شده بود، اما به گفتۀ تحلیلگران آنها درنهایت به این نتیجه رسیدند که غیبتشان نتیجه معکوس خواهد داشت و تنها باعث می‌شود که عرصه در رویدادهای بین‌المللی به روسیه واگذار شود.
روسیه و نروژ اختلافات در «کرانه سرما» را کنار گذاشتند
مقامات روسی و نروژی می‌گویند که اختلاف بر سر ارسال محموله به معدن زغال‌‌سنگ در سوالبار (سوالبارد) را حل و فصل کرده‌اند. مجمع الجزایر سوالبار یا «کرانه سرما» واقع در منطقه شمالگان اقیانوس منجمد شمالی، شمالی‌ترین منطقه تحت حاکمیت نروژ است. اداره معدن بارنسبورگ روسیه در امور اکتشافی معادن این منطقه فعال است.
مسکو نروژ را متهم کرده بود که مانع رسیدن محموله‌های مواد غذایی به معدنچیان روس شاغل در این منطقه از طریق سرزمین اصلی نروژ شده است؛ مسئله‌ای که در بحبوحه جنگ روسیه در اوکراین و تحریم‌های بین‌المللی و اروپایی علیه کرملین، به یک‌هفته تنش بین مسکو و اسلو منجر شد.
اکنون سرگئی گوشکین، کنسول روسیه در سوالبارد از موافقت طرف نروژی برای انتقال محموله مورد مناقشه و تحویل آن به معدنچیان روس خبر می‌دهد. او در تلویزیون روسیه گفت: «تمام این روزها تماس نزدیکی بین وزارت خارجه روسیه و نروژ وجود داشت و در نهایت موضوع حل شد. انتظار می‌رود این محموله روز جمعه با کشتی به شهرک بارنتسبورگ برسد.»
همزمان یک سخنگوی دولت نروژ به خبرگزاری فرانسه گفته که راه حل بدست آمده «یک گام به عقب» نیست و پس از «گفتگوهای خوب» با روسیه حاصل شده است.
این درحالیست که روسیه پیش‌تر نروژ را به محاصره قطب شمال متهم و تهدید به انتقام کرده بود.
طبق برخی گزارش‌ها مقامات محلی نروژ ماه گذشته از ورود ۲۰ تن کالای روسی در مرز زمینی بین دو کشور جلوگیری کردند.
تنها چند ساعت بعد، بسیاری از وب‌سایت های دولتی و خصوصی در نروژ هک شدند. این حمله سایبری که موجب اختلال موقتی فضای مجازی در نروژ شد به یک «گروه تبهکارهوادار روسیه» نسبت داده شد.
این حمله سایبری تنها چند روز پس از آن صورت گرفت که حمله مشابهی به وب‌سایت‌ها در لیتوانی صورت گرفته بود. لیتوانی هم بر سر ترانزیت کالا از طریق خاک اتحادیه اروپا به منطقه کالینینگراد روسیه با کرملین اختلاف پیدا کرده بود.
الهام تایوانی ها از اوکراینی ها
بسیاری از شهروندان غیرنظامی تایوان اکنون بطور جدی مشغول تمرین تکنیک‌های جنگ‌های نامنظم هستند. آنها عمدتا در تعطیلات آخر هفته‌ها در کلاس‌های آموزش جنگ‌های چریکی شهری شرکت می‌کنند تا برای تهاجم احتمالی چینی‌ها به سرزمینشان آماده شوند.
یکی از آنها که در زندگی روزمره به کار بازاریابی مشغول است، می‌گوید که «مهمترین دلیل شرکت من در این کلاس‌ها، جنگ روسیه و اوکراین بوده»؛ دیگری که کارمند یک شرکت تولید کنندۀ لامپ‌های اتومبیل است نیز می‌گوید که اکثر مشتریان اروپایی او همواره باور داشتند که هرگز در اوکراین جنگ نخواهد شد «اما این اتفاق روی داد».
به این ترتیب زمانی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در ماه فوریه دستور حمله به اوکراین را صادر کرد، بسیاری از تایوانی‌ها پیش‌بینی کردند که وقوع چنین روزهای تاریکی برای سرزمین آنها نیز بیش از هر زمانی محتمل است. چراکه این جزیره دموکراتیک زیر تهدید دائمی چین کمونیست قرار دارد که همچنان آن را بخشی از قلمرو خود می داند و سوگند یاد کرده روزی آن را پس بگیرد.
به همین دلیل بسیاری از تایوانی‌ها از هم اکنون به فکر چاره افتاده‌اند و می‌گویند مقاومت شدید اوکراینی‌ها در مقابل تهاجمات روسیه، آنها را امیدوار کرده که می‌توان با به کارگیری تاکتیک‌های درست، فرصتی برای دفاع از خود در برابر همسایه قدرتمند فراهم کرد.
سازمان دهندگان دوره‌های آموزشی جنگ‌های چریکی شهری نیز می‌گویند که از ماه فوریه، تعداد شرکت کنندگان در کلاس‌های یادگیری مبارزات خیابانی چهار برابر شده است.
تایوانی‌ها همچنین شرکت در کلاس‌های آموزش استفاده از اسلحه‌های جنگی و کمک‌های اولیه را آغاز کرده‌اند. آنها امیدوارند با یادگیری نحوه کار با انواع سلاح‌ها، بتوانند در صورت وقوع جنگ از خود و خانواده‌هایشان محافظت کنند.
نگرانی تایوانی‌ها از حملات احتمالی چینی‌ها به سرزمینشان به چند ماه اخیر برنمی‌گردد. مکس چیانگ، مدیر یکی از این کلاس‌های آموزشی می‌گوید که تایوانی‌ها از سال ۲۰۲۰ میلادی یعنی زمانی که هواپیماهای نظامی چینی تجاوز به حریم هوایی تایوان را آغاز کردند، بطور جدی خطر جنگی قریب‌الوقوع را احساس کردند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که در آن سال جنگنده‌های چینی حدود ۳۸۰ ماموریت از این دست را در حریم هوایی تایوان انجام داده‌اند و بررسی‌های خبرگزاری فرانسه نیز حاکی از آن است که شمار چنین سورتی‌هایی در سال ۲۰۲۱ میلادی دو بربر شده است و همچنان ادامه دارد.
برتری نظامی غیرقابل انکار چین
برتری نظامی پکن بر تایپه قابل انکار نیست؛ بنا بر گزارش وزارت دفاع ایالات متحده، ارتش ملی جمهوری خلق چین بیش از یک میلیون نفر نیرو دارد، در حالی که شمار نیروهای ارتش تایوان حدود ۸۸ هزار نفر است. شمار تانک‌های چین نیز دست‌کم ۶۳۰۰ تانک در مقابل ۸۰۰ تانک متعلق به تایوان است. چین مجهز به ۱۶۰۰ هواپیماه جنگنده نیز هست درحالیکه تایوان تنها ۴۰۰ هواپیما از این دست دارد.
با این وجود اوکراین توانسته یک مدل کاملا متفاوت برای کاهش اثرات این نابرابری‌ها به نمایش بگذارد و به ویژه نشان دهد که چگونه می‌توان با مقاومت‌های شهری، جنگ را برای کشور مهاجم دشوار و پرهزینه کرد. الگوگیری از این استراتژی اوکراین بویژه از آن رو ارزشمند است که اغلب جمعیت ۲۳ میلیون نفری تایوان در مناطق شهری زندگی می‌کنند.
فکر کردن به «چتر قبل از بارش باران»
بر اساس یک نظرسنجی که در ماه مه در تایوان انجام شد، بیش از ۶۱ درصد پاسخ دهندگان اعلام کردند که در صورت حملۀ چین به این جزیره، آماده به دست گرفتن اسلحه هستند.
چن کوان‌تینگ، رئیس اندیشکده تایوانی «NextGen» می‌گوید: «اراده مردم اوکراین برای مبارزه با متجاوز، عزم تایوانی‌ها را برای محافظت از میهن خود تقویت کرده است».
لین پینگ-یو، یک چترباز سابق که در کلاس‌های جنگ چریکی شهری شرکت می‌کند تا دانش رزمی خود را به‌روز کند نیز با این نظر موافق است و می‌گوید: «تنها زمانی که شهروندان یک کشور عزم و اراده قوی برای دفاع از سرزمین خود داشته باشند، می‌توانند جامعه بین‌المللی را متقاعد کنند که به آنها کمک کند.»
او که ۳۸ سال دارد هنگ کنگ را مثال می‌زند؛ جایی که پکن در سال‌های اخیر نفوذ کم سابقه‌ای یافته و حتی به سرکوب شدید ساکنان آن پرداخته است. لین پینگ-یو می‌گوید چنانچه دست روی دست بگذارند، تایوان نیز به سرنوشتی مشابه هنگ کنگ دچار خواهد شد.
