منابع خبری از بمباران شهرهای اوکراین و آواره شدن مردم این کشور خبر می دهند؛ از سوی دیگر خبرهای ضدونقیضی از نزدیک شدن نیروهای روسیه به کی یف و توقف کاروان جنگی روس در نزدیکی کی یف مخابره شده است.
به گزارش جماران، سى ان ان در گزارشی نوشت: تا 24 فوریه 2022، من خیلی چیزها بودم - یک دانشجوی دانشگاه استنفورد، یک دوست، یک هم اتاقی، یک همکلاسی، یک عاشق موسیقی، یک طرفدار هنر. اوکراینی بودن تنها یکی از توصیف‌کننده‌ها بود. اما پس از آن روز، زمانی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به اوکراین حمله کرد، آن بخش از هویت من به مهمترین توصیف کننده تبدیل شد. به نظر می رسید دیگر هیچ یک از زندگی من در دانشگاه مهم نبود. بالاخره چگونه می توانست در برابر ویرانی سرزمین من؟ چگونه می‌توانستم در اتاق خوابگاهم بنشینم و عکس‌های دوران کودکی‌ام در کی یف را با گچ بریزم، در حالی که شهر و مناطق اطراف آن توسط توپخانه روسیه بمباران می‌شد؟
تا زمانی که به عنوان یک اوکراینی نتوانم زندگی مسالمت آمیزی داشته باشم، احتمالاً نمی‌توانستم مانند هر چیز دیگری زندگی کنم - یک دانشجو، یک دوست. و به این ترتیب حدود یک هفته پس از شروع تهاجم روسیه، من زندگی دانشجویی "عادی" خود را در استنفورد پشت سر گذاشتم تا از مهم ترین چیزها دفاع کنم - اوکراین.
من یک پرواز به کراکوف، لهستان، رزرو کردم تا به دوستان اوکراینی ام در تلاش های جنگ بپیوندم. ما در اینجا هیچ چیز کم نداریم -- ما با کمک های بشردوستانه کمک می کنیم، برای محافظت از مکان های فرهنگی و کمک به پناهندگان ورودی کار می کنیم. این مبارزه برای هستی در قلب جنگ امروز روسیه علیه اوکراین قرار دارد. فراتر از تسخیر ارضی، ژئوپلیتیک و ادعایی "دعیت زدایی"، این جنگی است که موجودیت اوکراین و اوکراینی ها را به عنوان مردمی مستقل به چالش می کشد. این همچنین ادامه جنگ قرن ها روسیه علیه تک تک ما است.
یکی از اولین تلاش‌ها برای روسی‌سازی اوکراین در قرن هفدهم و پس از امضای مواد پریاسلاو در سال 1659 بین قزاق‌های اوکراین و تزار روسیه آغاز شد. این معاهده با منع سرهنگان اوکراینی از انتخاب شدن یا اجرای سیاست خارجی خود بدون رضایت قبلی دولت مسکو، خودمختاری اوکراین را محدود کرد.
در سال 1720، حملات روسیه به زبان اوکراینی آغاز شد و در برخی شهرها چاپ کتاب به زبان اوکراینی ممنوع شد. اصلاحات آموزشی الکساندر اول در سال 1804 زبان اوکراینی را در مدارس ممنوع کرد، هم به عنوان زبان آموزشی و هم به عنوان موضوع.
از آن زمان تاکنون هر قرن، رهبران روسیه با حمله به استفاده از زبان اوکراینی، ممنوعیت ادبیات اوکراینی، آزار و اذیت رهبران فرهنگی اوکراین و از بین بردن هرگونه تلاشی که اوکراینی‌ها برای حفظ میراث خود انجام داده‌اند، به تلاش‌های خود برای محو هویت اوکراینی ادامه داده‌اند.
این جنگ تفاوتی ندارد. حملات وحشیانه روسیه به جمعیت غیرنظامی اوکراینی و اماکن فرهنگی و تاریخی به وضوح نشان می دهد که باز هم این حمله به مردم اوکراین و هویت آنهاست.
با وجود اینکه من بسیار خوش شانس بودم که در اوکراین مستقل بزرگ شدم، اما از جنگ تاریخی و فرهنگی روسیه بر سر هویتم مصون نبودم. بیشتر سال‌هایی که در اوکراین زندگی می‌کردم، عمیقاً از تاریخ و فرهنگ خودم جدا بودم. من متوجه نشدم که زندگی من در کی یف منحصر به فرد بود -- که تجربه اوکراین به خودی خود چیزی بود.
من در زندگی حرکت کردم و متوجه نشدم که اوکراینی بودن به معنای چیزی است. وقتی به خارج از کشور مهاجرت می‌کردم، اکثریت قریب به اتفاق افرادی که ملاقات کردم اصلاً نمی‌دانستند اوکراین چیست، کمکی نکرد. من متوجه شدم که به "آن در کنار روسیه است" یا "آن بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود" متوسل شدم. به نظر می‌رسید که این تنها بخشی از هویت من، از تاریخ کشورم بود که برای من قابل تشخیص بود.
به عنوان نوجوانی که سعی می‌کردم جایگاه من در جهان را بفهمد، این گیج کننده بود نویسندگان، هنرمندان، شخصیت های فرهنگی و سیاسی کشور من چه کسانی هستند؟ دستاوردهای آنها چه بود؟ و به بیان ساده، امروز اوکراینی ها چه کسانی هستند؟
جست‌وجوی اوکراین به فرآیندی برای کشف خود تبدیل شد. لحظه بزرگ اوریکای من در یکی از کلاس های من در استنفورد - "اوکراین در یک چهارراه" فرا رسید. بیشتر دوره شامل یادگیری در مورد تاریخ اوکراین بود که من با بسیاری از آنها آشنایی نسبی داشتم (اگرچه شما هرگز نمی توانید تاریخ زیادی یاد بگیرید). اما یک هفته وارد کلاس شدم و موضوع آن جنبش آوانگارد اوکراین بود. ما درباره کازیمیر مالویچ، نقاش اوکراینی الاصل و بنیانگذار جنبش سوپرماتیست صحبت کردیم.
مالویچ یکی از نمادین ترین هنرمندان تاریخ است. من نقاشی های او را دیده بودم که به طور گسترده مورد بحث، مطالعه و احترام قرار گرفته است. و با این حال من نمی دانستم که او اوکراینی الاصل است. نمیدونستم مال ماست در آن لحظه، متوجه شدم که اوکراین تمام مدت با من بوده است -- در گالری ها، کتابفروشی ها، موزه ها و تئاترها. ن فقط نتوانستم برچسب روسی بسیاری از این شخصیت های فرهنگی اوکراینی الاصل را ببینم.
هر چه بیشتر درباره اوکراینی‌هایی که میراثشان پاک شده بود مطالعه می‌کردم، عصبانی‌تر می‌شدم. روسیه بناهایی برای رهبران بزرگ ما در شهرهای خود می سازد و آنها را میراث فرهنگی خود می داند. آنها در مورد نمادین ترین هنرمندان ما می نویسند، انگار که خودشان هستند.
روسیه چگونه توانست این را از ما بگیرد؟ روسیه چگونه می‌توانست همه دلایلی را که برای افتخار به کشورم داشتم از من رد کند؟ چگونه روسیه توانست من را به این باور برساند که اوکراینی ها در سراسر جهان تأثیر یا صدایی نداشته اند؟
حمله پوتین به اوکراین بار دیگر این تصور را که اوکراینی ها مردمی جداگانه هستند به چالش کشیده است. و با این حال، امروز، با دسترسی فراوان به اطلاعات و حقیقت تاریخی، ما شانس بیشتری از هر زمان دیگری داریم تا در نهایت اسطوره های تاریخی روسیه را یک بار برای همیشه محو کنیم و حاکمیت اوکراین را تثبیت کنیم. هر کدام از ما می توانیم نقشی را ایفا کنیم.
مؤسسات آموزشی، گالری ها، موزه ها و مؤسسات فرهنگی می توانند بستری برای اوکراینی ها و هنرمندان اوکراینی باشند تا صدایشان شنیده شود و داستان هایشان به درستی بیان شود.
بنابراین، اجازه دهید این گفتگو را انجام دهیم. بیایید شروع کنیم به بیرون آوردن فرهنگ و تاریخ اوکراین از سایه چندین قرن امپراتوری. اینگونه است که ما در جنگ طولانی علیه روسیه پیروز می شویم -- شهرها ممکن است سقوط کنند، قلمرو ممکن است ویران شود، اما اوکراین و حقیقت آن باید پیروز شود.
شایان ذکر است معاون نخست وزیر اوکراین می‌گوید که بیش از ۱۴۰ هزار شهروند اوکراینی از مناطق جنگی به مناطق امن منتقل شده‌اند.
ایرینا ورشچوک، روز یکشنبه در مصاحبه‌ای با تلویزیون دولتی اوکراین افزود که «یک کاروان کمک‌های بشردوستانه، امروز به دلیل بمباران، به شهربندری ماریوپول نرسید اما دست‌اندرکاران به تلاش خود ادامه می‌دهند تا فردا بتوانند این کمک‌ها را به مردم شهر برسانند.»
منابع خبری از بمباران شهرهای اوکراین و آواره شدن مردم این کشور خبر می دهند؛ از سوی دیگر خبرهای ضدونقیضی از نزدیک شدن نیروهای روسیه به کی یف و توقف کاروان جنگی روس در نزدیکی کی یف مخابره شده است.
وزارت دفاع روسیه اعلام کرد: نیروهای دونتسک تا هشت کیلومتری شهرک‌های «نوواندریفکا»، «کریلووکا» و «بلاگوداتنو دام» پیشروی کرده‌اند.
این وزارتخانه روسی ادامه داد: نیروهای ما به حملات خود ادامه می‌هند و ۱۱ کیلومتر پیشروی کرده اند و به «نوودونتسکوی»، «نوومایورسکوی» و «ایگوروکا» رسیده‌اند.
وزارت دفاع روسیه همچنین اعلام کرد: ما ۳۳۴۶ بخش از زیرساخت‌های نظامی اوکراین را غیرفعال کرده‌ایم.
