چالش جدى انرژی در آمریکا

به گزارش جماران به نقل ازواشنگتن پست بار دیگر، رانندگان در ایالات متحده باید با افزایش قیمت بنزین کنار بیایند، این مورد به دلیل اختلال در بازار جهانی ناشی از حمله ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به اوکراین، و تحریم های تلافی جویانه غرب است.

برای جلوگیری از این شوک و پیامدهای اقتصادی و سیاسی آن خیلی دیر است. هنوز برای فکر کردن به جلوگیری از اتفاق بعدی دیر نیست.

واقعیت این است که سیاست انرژی ایالات متحده - به دنبال پایداری زیست محیطی و استقلال انرژی، در عین حال ارزان نگه داشتن گاز - ما را در تناقضات فرو می برد و از نظر ژئوپلیتیکی آسیب پذیر می کند.

همانطور که جمهوری خواهان استدلال می کنند، افزایش تولید نفت و گاز بخشی از راه حل است. همانطور که دموکرات‌ها استدلال می‌کنند، افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر نیز افزایش یافته است - اگرچه واقعیت دیگری که باید با آن مواجه شد این است که سال‌ها طول می‌کشد تا جایگزین‌های سبز جایگزین 88 درصد انرژی اولیه ایالات متحده شود که از سوخت‌های فسیلی و انرژی هسته‌ای به دست می‌آید. پوتین در اینجا و اکنون یک تهدید است.

ایالات متحده علاوه بر استفاده از ظرفیت تولید داخلی خود، باید کنترل بیشتری بر سهم خود از تقاضای جهانی اعمال کند. افزایش قابل توجه مالیات گاز فدرال، نیروهای قدرتمند بازار را - که دشمنان ما از آنها بهره برداری می کنند - به نمایندگی از امنیت ملی ایالات متحده مجبور می کند.

البته، افزایش مالیات گاز از سطح فعلی آن - 18.4 سنت در هر گالن - مصرف کنندگان را آزار خواهد داد. با این حال، پس از آن، آنها با مصرف کمتر تعدیل می‌کنند، که به مرور زمان، قدرت قیمت‌گذاری روسیه و اوپک (و در واقع شرکت‌های داخلی) را تضعیف می‌کند. تا جایی که رانندگان نتوانند مصرف خود را کاهش دهند - تقاضا برای گاز در اصطلاح اقتصادی نسبتاً "بی ارتجاع" است - افزایش مالیات "چسب" خواهد بود. این یک ویژگی است، نه یک اشکال: هم یک انگیزه بلندمدت برای صرفه جویی و هم یک جریان درآمد بلندمدت برای دولت.

به جای تأمین مالی آن ظلم‌ها، می‌توان دلار بیشتری را که رانندگان در پمپ می‌پردازند در این کشور، ساخت بزرگراه‌ها یا حمل‌ونقل عمومی، یا کاهش کسری بودجه، یا تقویت دفاع ملی ما، به کار برد.

دفتر بودجه کنگره تخمین زده است که افزایش 35 درصدی مالیات بر گالن بر گاز و گازوئیل، 512 میلیارد دلار را طی 10 سال افزایش می دهد. در سال 2018، یک مطالعه برای اتاق بازرگانی ایالات متحده نشان داد که افزایش 25 سنتی باعث کاهش مصرف 30 میلیون بشکه ای تا 35 میلیون بشکه در سال می شود.

مسلماً، این نشان می دهد که ما باید مالیات را بسیار بیشتر از 25 سنت افزایش دهیم تا کاهش قابل توجهی در مصرف سالانه جاری ایجاد کنیم که بیش از 3 میلیارد بشکه است. (بررسی واقعیت: میانگین کل مالیات گاز ایالات متحده، ایالتی و فدرال، 52 سنت در هر گالن در سال 2019 بود، در مقایسه با میانگین 2.24 دلار در سایر کشورهای صنعتی.)

با این حال، آنچه بیش از همه مهم است، تعهد به کاهش مصرف از طریق فراز و نشیب در چرخه تجاری - و از طریق بحران‌های ژئوپلیتیکی است، در نتیجه آزادی ایالات متحده برای اقدام در راستای منافع خود را بهبود می‌بخشد.

مالیات بر گاز نوشدارویی نیست. هرچند ممکن است به جلوگیری از تکرار وضعیت فعلی کمک کند. بایدن رئیس جمهور آمریکا  خود را به طور موجهی در حال مجازات روسیه با ممنوع کردن واردات نفت خام این کشور می‌داند و به آمریکایی‌ها می‌گوید که قیمت‌های بالاتر گاز ممکن است هزینه «دفاع از آزادی» باشد – در حالی که سود کوتاه‌مدت یا به دیگر تولیدکنندگان خارجی یا نفت بزرگ می‌رسد.

گویی این سود بادآورده در زمان جنگ برای سعودی ها و اکسون به اندازه کافی گیج کننده نیست، دولت بایدن به تازگی برخی احساسات دیپلماتیک را به دیکتاتوری مورد حمایت روسیه در ونزوئلا نشان داده و به دنبال توافقی است که به موجب آن ایالات متحده تحریم های واردات نفت خام ونزوئلا را لغو کند. دولت ترامپ در سال 2019 تحمیل شد. نفت ونزوئلا با نفت روسیه قابل تعویض است، وارداتی که ایالات متحده در وهله اول برای جبران آنچه که با تحریم  ونزوئلا  از دست داده بود افزایش داد .

بدیهی است که افزایش مالیات بر گاز در حال حاضر - از نظر اقتصادی و سیاسی - یک امر غیرمشروع است. حتی قبل از تهاجم پوتین، گاز گران‌قیمت به یک نقطه‌ی گفت‌وگوی ارزان‌قیمت جمهوری‌خواهان تبدیل شد، که شش سناتور دموکرات - چهار نفر در آستانه انتخاب مجدد - با درخواست برای تعلیق مالیات فدرال گاز فعلی پاسخ دادند.

 با این حال، هنگامی که این وضعیت اضطراری به پایان برسد، سیاستمداران باید با مردم همسطح شوند: مالیات گاز فدرال از سال 1993 افزایش نیافته است، به این معنی که به صورت واقعی 50 درصد کاهش یافته است، و مدت زیادی است که برای تعدیل به تعویق افتاده است. اکنون که پر شدن گاز دردناک است، قیمت بنزین در واقع در هنجارهای تاریخی که بر اساس تورم تنظیم شده است، باقی می ماند.

جایگزین، تحمیل استانداردهای بالاتر مصرف سوخت فدرال بر تولیدکنندگان خودرو، از نظر سیاسی مناسب است زیرا هزینه های مصرف کنندگان شفافیت کمتری دارد. با این حال، یک مطالعه در سال 2013 توسط برنامه تغییر جهانی ام آى تى نشان داد که مالیات بیشتر بر گاز روشی بسیار مقرون به صرفه برای کاهش مصرف سوخت است. بله، برای دفاع از آزادی باید بهایی پرداخت. به خودمان بپردازیم

شایان ذکر است تصمیم امارات مبنی بر افزایش تولید نفت و درخواست رسمی از سایر کشورهای اوپک برای اقدام جدّی در این زمینه، بازار انرژی جهان را تحت تأثیر جدّی قرار داده است. در حالیکه انتقادها درباره سیاست خارجی بایدن در قبال سعودی و امارات در حال شکل‎ گیری بود، این تصمیم امارات، تحسین بسیاری را درباره دولت آمریکا برانگیخته است.

تحت تاثیر افزایش چشمگیر بهای سوخت خودرو و گران شدن مواد غذایی و مسکن در سال ۲۰۲۱، نرخ تورم در آمریکا به ۷.۹ درصد رسید که بالاترین رقم از سال ۱۹۸۲ است و به اعتقاد کارشناسان در سال جاری نیز در حد چشمگیری افزایش خواهد یافت.

این آمارها که توسط اداره کار آمریکا جمع‌آوری شده، از فوریه پارسال تا فوریه امسال را بررسی کرده است و در نتیجه، افزایش شدید بهای انرژی در پی حمله نظامی روسیه به اوکراین را شامل نمی‌شود. به عنوان نمونه در روزهای اخیر بهای بنزین در آمریکا حداقل ۱۵ درصد افزایش یافته است.

حتی قبل از شروع جنگ در اوکراین، در نتیجه افزایش قیمت‌ها، بالا رفتن میزان مصرف و خرید، افزایش حقوق و از سوی دیگر کمبود عرضه کالا به بازار به‌دلیل اختلال در حمل‌ونقل کشوری و بین‌المللی، نرخ تورم در آمریکا در حدی که طی چهار دهه اخیر بی‌سابقه است افزایش یافته بود. علاوه بر این هزینه مسکن نیز که حدود یک سوم شاخص تورم تلقی می‌شود به سرعت افزایش یافته و نشانه‌ای از توقف آن دیده نمی‌شود.

براساس گزارش اداره کار آمریکا، نرخ تورم ماهانه که در دسامبر گذشته شش درصد بود در ماه فوریه به هشت درصد افزایش یافته است.

نرخ تورم اکنون از افزایش حقوق کارگران و کارمندان در سال گذشته بالاتر است و در نتیجه مردم عادی برای تامین نیازهای اصلی از جمله سوخت خودرو، انرژی، مواد غذایی و اجاره مسکن تحت فشار قرار خواهند گرفت.