رهبران سوریه عملگرا هستند و آغوش خود را به روی همه کشورها به استثنای رژیم اسرائیل باز کرده اند.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه رأی الیوم نوشت: استقبال گرمی که شیخ«عبدالله بن زاید» وزیر خارجه امارات در نخستین سفر به دمشق از آغاز بحران سوریه در ده سال پیش تا کنون، در دو روز پیش شاهد آن بود و دیدارش با «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه در کاخ«الشعب» تأکیدی است بر چندین واقعیت اساسی:
نخست:رهبران سوریه در حال حاضر اولویت و تمرکز خود را بر اوضاع داخلی بیش از تمرکز بر اوضاع خارجی و به طور خاص سیاست عربی،داده اند به معنای دیگر «عملگرا»تر شده اند و چیزی که در حال حاضر برای شان مهم است شکستن محاصره آمریکا و تلاش برای جذب سرمایه گذاری ها به منظور حل بحران اقتصادی خفه کننده است که گشور در آن به سر می برد و بهبود اوضاع معیشتی شهروندان سوری است.
دوم: همانطور که یکی از منابع سوری به روزنامه رأی الیوم گفت دولت سوریه اولویت محض را به «نبرد» بازسازی داده است که انتظار می رود به شکل تدریجی آغاز شود. دولت سوریه از همه کشورها که حاضرند از طریق شرکت هایشان در بازسازی سوریه مشارکت کنند استقبال می کند به جز دولت اشغالگر اسرائیل. این همان چیزی است که استقبال گرم از سفر هیأت سعودی به ریاست ژنرال «خالد الحمیدان» رئیس سازمان اطلاعات عربستان به دمشق و استقبال از وی در کاخ ریاست جمهوری و اقدام بشار اسد رئیس جمهور سوریه برای تماس تلفنی با شیخ «محمد بن زاید» ولیعهد امارت ابوظبی و تحکیم روابط با سلطنت عمان را تفسیر می کند.
سوم: دولت امارات که اشتباه عادی سازی و امضای «توافقنانه ابراهیم» با دولت اشغالگر اسرائیل را مرتکب شد حالا می خواهد با باز کردن آغوشش به روی سوریه این گناه را به گونه ای «تکفیر» کند؛ سوریه ای که همچنان اخگر عروبیت را با قدرت در مشت خود گرفته و هیچ گونه صلحی بدون استناد به قطعنامه های مشروع بین المللی و حقوق مشروع ملت فلسطین از جمله عقب نشینی اسرائیل از همه اراضی اشغالی و در رأس آنها بلندی های جولان را نمی پذیرد و چه بسا امارات می خواهد نوعی توازن دیپلماتیک ایجاد کرده و شدت شتابش در راه عادی سازی را بعد از انتقادات شدیدی که در شبکه های اجتماعی در معرض آن قرار گرفت و برخی از این انتقادها به درجه اتهام به «خیانت» رسید را کاهش دهد.
چهارم: پایان انزوا و بازگشت سوریه به اتحادیه عرب تبدیل به درخواست کشورهای عربی شده است و این را بیشتر آنها می خواهند تا خود سوریه به ویژه پس از شکست«توطئه» آمریکا با حمایت برخی از کشورهای عربی در تغییر نظام حاکم بر سوریه و ایستادگی ارتش عربی سوریه و بازپس گیری بیشتر اراضی خارج از کنترل دولت و خالی کردن پشت گروه های مسلح سوریه توسط قدرت های غربی و عربی و فروپاشی «گروه دوستان سوریه» و توقف حمایت مالی و نظامی از این گروه های مسلح است.
پنجم: بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس که در طرح تغییر نظام سوریه از همان ابتدای بحران دست داشتند از جمله خود امارات متحده عربی به این نتیجه قاطع رسیده اند که قطع روابط دمشق و تهران«خط قرمز» است و رهبران سوریه حتی با وجود وسوسه های مالی یا فشارهای نظامی به هیچ طرف غربی یا عربی اجازه نمی دهند ،از این خط قرمز عبور کند.
ششم: افزایش روند گزارش های سیاسی و نظامی که تأکید می کنند طرح آمریکا در خاورمیانه از افغانستان گرفته تا سوریه و عراق شکست خورده است و دولت آمریکا در آستانه خروج نیروهایش از دو کشور اخیر است.این نکته قابل توجه است که فرماندهان نظامی آمریکا در خاورمیانه تجهیزات نظامی سنگین زیادی را از شمال شرق سوریه خارج و به پایگاه های خود در عراق منتقل کردند.
هفتم: ابزار خشم دولت آمریکا از سفر وزیر خارجه امارات به دمشق و دیدار وی با بشار اسد، نمایشی بود و برای پاشیدن خاکستر توی چشم ها. این دولت به خوبی می داند که قانون«سزار» برای محاصره سوریه به طور کلی از هم پاشیده است و گرنه آمریکا به سازمان بین المللی بسیار مهمی مانند «اینترپل»اجازه نمی داد که در دمشق دفتر افتتاح کند و با دولت سوریه هماهنگی کند؛اقدامی که اعتراف علنی به مشروعیت دولت سوریه به شمار می رود.
هشتم: شیخ بن زاید از برادر خود شیخ محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی و حاکم کنونی امارات دعوت رسمی از بشار اسد برای سفر به پایتخت امارات را برد و ما بر این باور نیستیم که این دعوت بدون موافقت یا ممانعت نکردن آمریکا و حتی بدون استقبال بیشتر یا همه کشورهای شورای همکاری کشورهای حاشیه خلیج فارس صورت گرفته باشد.
نهم: «عبدالمجید تبون» رئیس جمهور الجزایر تأکید کرد که سوریه کرسی خود را در اتحادیه عرب بازپس می گیرد و در نشست آینده سران عرب که قرار است در ماه مارس آینده در الجزایر برگزار شود شرکت می کند. مصر از این بازگشت استقبال کرد و آقای «سامح شکری» وزیر خارجه مصر در جریان دیدار با «فیصل مقداد» همتای سوریه ای خود در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در ماه سپتامبر بر این مساله تأکید کرد و امارات نیز وعده دارد از این اقدام حمایت می کند.
دهم: حمایت قوی روسیه از بازگشت همپیمان سوریه ای به اتحادیه عرب و بازیابی جایگاهش در اقدامات عربی مشترک. برخی منابع دیپلماتیک عربی در مسکو تأکید کردند که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه و «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه اش بر این مساله در همه دیدارهای خود با هیأت های عربی که به مسکو سفر کردند، تأکید کردند.
پرسشی که در اینجا و بعد از ذکر این ده مساله مطرح می شود این نیست که آیا اسد رئیس جمهور سوریه این دعوت رسمی برای سفر به ابوظبی را می پذیرد یا نه زیرا این مساله تمام شده است بلکه درباره زمان اجرای این دعوت است که آیا قبل از نشست آینده سران عرب است یا بعد از آن؟ و اینکه آیا تضمین های امنیتی لازم در این زمینه وجود دارد؟
پرسش دیگری که مطرح می شود این است که وزیر خارجه عرب بعدی که انتظار می رود بعد از سفر وزیر خارجه امارات به سوریه سفر کنند، کیست؟وزیر خارجه مصر، یا بحرین یا عربستان سعودی؟
پاسخ این پرسش ها و پرسش هایی که از دل آنها بیرون می آیند را به روزها و ماه های آینده واگذار می کنیم و تمام چیزی که می توانیم بگوییم این است که سال میلادی جدید سال سفر اعراب به دمشق است.
