طالبان که یک زمانی برای افغانستان چالش های زیادی به وجود آورده بود حالا که خود به قدرت رسیده با همان چالش ها بلکه با چالش های بیشتری مواجه شده است.
به گزارش جماران، طالبان بیش از پانزده روز است در افغان به قدرت رسیده اما برای تاسیس و اداره یک دولت چالش های فراوانی در مقابل این اسلام گرایان افراطی قرار دارد.
عدم کسب اعتماد افکارعمومی
اولین چالش کمبود اعتماد ملی است.
بخش بزرگی از شهروندان تحصیل کرده و طبقه متوسط افغانستان هیچ اعتمادی به طالبان ندارند. بسیاری از آنها دوران حکومتداری فاجعه‌بار طالبان بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ را تجربه کرده اند. دورانی که طالبان به نام «دین و شریعت اسلام» روزگار سیاهی را برای زنان، اقلیت های قومی و مذهبی و مخالفان و روشنفکران رقم زد.
زنان شاغل به عنوان بخش بزرگی از جامعه، به دلیل افکارهای طالبان خانه نشین و مدارس دختران تعطیل شدند.
همزمان بسیاری از اقلیت های قومی و روشنفکران و معترضان به وضعیت موجود نیز سرکوب گردیده و یا اعدام شدند. ۲۰ سال بعد طالبان ادعا می کنند که تغییر کرده و به حقوق مخالفان و زنان احترام می گذارد. همچنین رهبران طالبان اعلام کرده‌اند که خواستار تشکیل دولتی همه گیر از تمام قومیت‌ها و مذاهب هستند. در همین راستا آنها با رهبران شیعیان هزاره و همچنین حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان دیدار و گفتگو کردند. با این حال بسیاری از اقلیت‌های قومی با شک و تردید به گفته‌های جدید طالبان می‌نگرند و می‌گویند که هنوز در عمل هیچ تغییری در رفتار طالبان ندیده اند.
بحران اقتصادی و انسانی
افغانستان یکی از فقیرترین کشورهای دنیاست. پس از سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱، کمک های فراوان خارجی برای بازسازی به این کشور اهدا شد اما به دلیل فساد شدید مالی دولتمردان، بسیاری از این کمک‌ها در جای درستی هزینه نشد.
تنها در سال ۲۰۲۰ کمک های جامعه جهانی ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی افغانستان را تشکیل می داد.
حالا با به قدرت رسیدن دوباره طالبان، بخش اعظمی از این کمک‌ها به حالت تعلیق درآمده‌اند. طالبان به بخش مهمی از پول بانک مرکزی افغانستان دسترسی ندارند چرا که پول‌ها در خارج از افغانستان ذخیره شده‌اند.
کاخ سفید پیشاپیش اعلام کرده است که دسترسی طالبان به اموال و املاک دولت افغانستان در ایالات متحده را به حالت تعلیق درخواهد آورد. به همین دلیل معلوم نیست طالبان در قدرت، چگونه خواهند توانست بودجه لازم برای اداره مملکت را تامین کنند.
سازمان ملل می گوید درآمد سالانه طالبان که بخش اعظمی از آن طریق قاچاق مواد مخدر و جرم و جنایت بدست می آید بین ۳۰۰ میلیون تا یک میلیارد دلار در سال است. درآمدی که در مقابل هزینه‌های واقعی دولت افغانستان به مثابه قطره و دریا خواهد بود. بی دلیل نیست که سازمان ملل پیش بینی کرده تا هفته و ماه‌های آینده شاهد یک فاجعه انسانی در افغانستان خواهیم بود.
فرار مغزها
به جز بحران اقتصادی، یکی دیگر از چالش‌های پیش روی طالبان فرار مغزهاست. حقوقدان، کارمند و کارشناسان دولتی، تکنیسین‌ها، پزشکان و پرستاران مجرب و استادان دانشگاه همه و همه یا در حال فرار از افغانستان هستند و یا اینکه پیش‌تر از این کشور خارج شده‌اند.
به گزارش یورونیوز، با وجود اینکه طالبان اجازه خروج شهروندان افغانستانی از این کشور را به حالت تعلیق درآورده است اما به نظر می رسد کمبود افراد کاربلد در عرصه‌های مختلف اداره کشور کار طالبان را پیچیده‌تر خواهد کرد.
انزوای دیپلماتیک
ایران، پاکستان، روسیه و چین و قطر به عنوان قدرت‌های منطقه‌ای که در ماه‌های اخیر با این گروه مذاکره و نشست برخاست داشته‌اند هنوز به قدرت رسیدن این گروه را برسمیت نشناخته اند.
بسیاری از کشورهای اروپایی که پیش از طالبان هم حضوری فعال در افغانستان داشته اند، سفرای خود را از کابل فراخوانده‌اند و تمام روابط دیپلماتیک با افغانستان را به حالت تعلیق درآورده‌اند.
تهدیدات تروریستی
بسیاری از افغان‌ها معتقد بودند که با به قدرت رسیدن طالبان دست کم دیگر شاهد تهدید و حملات تروریستی در این کشور نخواهیم بود.
اما حمله انتحاری به فرودگاه کابل که جان بیش از ۱۵۰ افغان را گرفت این فرضیه را بکلی ملغی کرد.
گروه موسوم به داعش خراسان مسئولیت این حمله را برعهده گرفت و تاکید کرد که با طالبان در جنگ است. همزمان باید به این نکته اشاره کرد که هیچ کدام از گروه‌های اسلام گرای افراطی حاضر در افغانستان، به قدرت رسیدن طالبان را به آنها تبریک نگفته‌اند.
حالا طالبان که روزگاری نه چندان دور بزرگ‌ترین تهدید تروریستی افغانستان و جهان محسوب می‌شدند باید از جان شهروندان افغان در مقابل تهدیدات تروریستی دیگر گروه‌های اسلام گرا حفاظت کند.
