نتانیاهو برای فرار از بحران داخلی و منحرف کردن افکار عمومی به کشتار فلسطینیان متوسل شده است.
به گزارش جماران، شبکه الجزیره گزارش داد در آغاز جنگ غزه، مظنونان معمول از جناح چپ تنها اسرائیلی هایی بودند که آن را با صدای بلند فریاد زدند. «موشه یعلون» وزیر جنگ پیشین و رئیس ستاد نیروی دفاعی اسرائیل بود که ارتباط بین منافع شخصی نخست وزیر بنیامین نتانیاهو و جنگ غزه را یادآوری کرد.
یعلون در توییتر خود نوشت: «جنگ به دلایل سیاسی داخلی به نتانیاهو خدمت می کند.»
سپس حتی «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ سابق و رئیس حزب اسرائیل بیتنا اعلام کرد که «هدف استراتژیک این عملیات [نظامی] بهبود افکار عمومی نتانیاهو است. تا زمانی که ماموریت تشکیل رژیم با لاپید باشد، نتانیاهو تلاش خواهد کرد جو را متشنج کند.»
در واقع، نخست وزیر فعلی رژیم صهیونیستی هیچ تلاش مهمی برای مهار خشونت انجام نداده است. ماه گذشته، او می توانست به پلیس دستور دهد که سد راه های دروازه دمشق در شهر قدیم قدس را بردارند. چرا او صبر کرد تا آنجا به میدان جنگ بین پلیس و صدها جوان فلسطینی تبدیل شود؟ چرا او به پلیس اجازه داده در زمان یرگزاری نماز نارنجک بیهوده در مسجد الاقصی بیندازد؟
«یائیر لاپید» رئیس حزب یش آتید، وزیر دارایی سابق و رهبر موسوم به «بلوک تغییر» حتی قبل از شروع و تشدید درگیری ها پاسخ داشت. اندکی پس از انتخابات 23 مارس، وی با وزیر جنگ و «بنی گانتز» ، رئیس حزب «آبی و سفید» ملاقات کرد و به گفته «یوسی ورتر» نویسنده روزنامه هاآرتص، موارد زیر را به وی گفت: «یک چیز وجود دارد که باید در نظر بگیرید. اگر نتانیاهو احساس کند که دولت از دستان وی خارج می شود، سعی می کند یک حادثه امنیتی ایجاد کند. در غزه یا مرز شمالی. اگر او فکر کند که این تنها راه نجات او است، لحظه ای دریغ نمی کند.»
طی دو سال گذشته، نتانیاهو با هر آنچه به دست آورده برای زندگی سیاسی خود می جنگد. وی به اتهام کلاهبرداری و فساد مالی متهم شده و در صورت سقوط از قدرت، به طور بالقوه با مجازات سنگین زندان روبرو می شود.
او اکنون از «بلوک تغییر» که لاپید و گانتز بخشی از آن هستند و در تلاش برای برکناری وی از قدرت بوجود آمده اند، هراس دارد. این شامل لیبرمن از جناح راست، نفتالی بنت رئیس حزب راست گرای یامینا و «گیدئون سار» رئیس حزب جدید منشعب از لیکود به نام «امید نو» و همچنین «مروار میچائلی» از جناح چپ و رهبر حزب کارگر و «نیتزان هوروویتز» رئیس مرتز است. این اتحاد ناهمگن و نسبتاً شکننده تنها هدف ایجاد دولتی بود که نتانیاهو را مستثنی کند.
پس از آنکه نتانیاهو برای چهارمین بار طی دو سال نتوانست دولت را تشکیل دهد، رئیس رژیم صهیونیستی این اختیار را به لاپید، رهبر بزرگترین حزب در «بلوک تغییر» که 17 کرسی در کنست دارد، پیشنهاد داد. موج خشونت اخیر در میان آخرین تلاش های او برای تکمیل مذاکرات با طرف های دیگر رخ داد.
تا چند روز پیش «بلوک تغییر» چهار رأی کنست کمتر از 61 رأی لازم برای انجام این مأموریت داشت. انتظار می رفت این آرا از حزب فلسطین رئام به ریاست منصور عباس باشد. وی قول داد که به هر ائتلاف سیاسی که قادر به تشکیل رژیم باشد، بپیوندد.
با گرم شدن تنش ها در قدس، یعلون از رهبران «بلوک تغییر» خواست تا اقدامات برای تشکیل رژیم جدید را تسریع کنند. اما به نظر می رسد توصیه او کمی دیر شده است.
در 13 مه، اتحادیه از هم پاشید. بنت اعلام کرد که بلوک تغییر را ترک می کند و مذاکرات را با نتانیاهو از سر می گیرد. لاپید گفت که او تلاش خود را برای تشکیل دولت ادامه خواهد داد، اما گزینه های وی به طور چشمگیری کاهش یافته است.
به غیر از منصور، او همچنین باید لیست مشترک فلسطین را متقاعد کند تا حزب بنت را جایگزین کند. اگر وی در کمتر از سه هفته موفق به انجام این کار نشود، مجبور است مأموریت خود را به رئیس جمهور بازگرداند. در این صورت، نتانیاهو ممکن است اسرائیل را به انتخابات پنجم طی دو سال سوق دهد و در همین حال دادستان کل منصبی را تعیین کند که راهی برای متوقف کردن دادگاه وی پیدا کند.
کاملا روشن است که نتانیاهو از جنگ علیه غزه سود برده است زیرا جنگ شرایطی را فراهم آورد که حزب یمینا به رهبری نفتالی بنت را مجبور کرد حمایت خود را از لاپید در تشکیل دولت جدید بردارد و نشانه آن درخواست بنت از نتانیاهو برای تصدی ریاست دولت جدید است.
پیش از این هم روزنامه هاآرتص در مورد تاثیر دستاوردهای نظامی ناچیز در عدم تمایل اسرائیل برای تسریع در پایان دادن به این جنگ نوشت: ارتش اسرائیل خود را برای دریافت دستور توقف جنگ آماده کرده است زیرا از تبعات ناشی از انفجار اوضاع داخلی در اثر حملات در مناطقی از اراضی اشغالی که فلسطینی ها ساکن هستند، هراس دارند.
هاآرتص در عین حال نوشت، دلیل اصلی دو بخش سیاسی و نظامی اسرائیل برای طولانی تر کردن این جنگ این است که هنوز ارتش نتوانسته تصویری از پیروزی را به نمایش بگذارد و اسرائیلی ها را متقاعد کند که دستاوردهایی محقق شده که توقف جنگ را توجیه می کند.
«آموس هاریل» تحلیلگر اسرائیلی می گوید با وجودی که در اثر حملات اسرائیل به نوار غزه بیش از 100 فلسطینی کشته و صدها تن دیگر زخمی شدند و موسسه های مدنی هدف قرار گرفتند اما تصمیم گیرندگان در تل آویو می‌دانند که این دستاوردها نمی تواند تاثیر مقاومت فلسطین بر افکار عمومی اسرائیلی ها را کم کنند.
از جمله تصاویر پیروزی که مقاومت فلسطین به دست آورده و رسانه های اسرائیلی هم رصد کردند، علاوه بر مخدوش کردن اعتماد شهروندان و نخبگان اسرائیلی به رهبری سیاسی و نظامی خود، حضور موشک های فلسطینی در سراسر اسرائیل و رسیدن این موشک ها به مراکز حاکمیتی مانند فرودگاه بن گوریون و مراکز استراتژیکی چون تاسیسات نفتی «ایلات عسقلان» است.
اما موضع دولت آمریکا هم یکی از عواملی است که اسرائیل را به طولانی کردن جنگ قادر ساخته است.
اگرچه موارد ذکر شده به اسرائیل اجازه می دهد جنگ را طولانی کند اما تل آویو می داند که ادامه طولانی مدت جنگ با توجه به عجز در توقف حملات موشکی، ترس از وقوع جنگ داخلی در پی رویارویی میان فلسطینی های ساکن اراضی اشغالی و نیروهای تشکیلات تروریستی و تظاهرات در کرانه باختری بی فایده است. به همین دلیل بعید نیست که اسرائیل پس از چند روز جنگ را تمام کند و اینگونه توجیه کند که با هدف قرار دادن ظرفیت های نظامی و انسانی حماس به اهداف خود رسیده است.
وقایع کنونی به ما یادآوری می کند که هیچ رژیم اسرائیلی نمی تواند بدون آسیب رساندن به امنیت اسرائیلی ها، به خطر انداختن روابط با کشورهای عربی همسایه و خصومت جامعه جهانی، این مسئله را نادیده بگیرد.
درگیری رژیم صهیونیستی و فلسطین مانند اتومبیلی است که فقط دو دنده دارد: «رانندگی» و «معکوس». شما باید بین این دو گزینه را انتخاب کنید. اگر پیشرفت نمی کنید، محکوم به عقب رفتن هستید.
