خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان خلائی در این کشور به وجود می آید.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: بالاخره بعد از بیست سال جنگ در افغانستان «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا تصمیم گرفت که پرچم سفید تسلیم «آلوده» به خون بیش از 2400سرباز کشته شده و 21 هزار زخمی را بالا ببرد و همه نیروهای کشورش(3500 سرباز) را قبل از بیستمین سالروز حملات یازدهم سپتامبر خارج کند و رسما به شکست در این جنگ اعتراف کند.
این دستاورد بزرگ که اهمیت آن دست کمی از شکست آمریکا در ویتنام ندارد، اگر صبر افغان ها و مقاومت مستمر آنها در برابر اشغالگری آمریکا و حمایت همسایگاه به ویژه پاکستان از آنها و ارسال سلاح و پول به آنها نبود، تحقق نمی یافت.
جنگ افغانستان که طولانی ترین جنگ آمریکا بود برای مالیات دهندگان آمریکایی بیش از دو تریلیون دلار هزینه داشته است، ما را به یاد جنگ مشابه آن در جنوب ویتنام و عقب نشینی و فرار آمریکایی ها و ورود نیروهای«ویت کونگ» به سایگون پایتخت با بالا بردن علامت پیروزی و پرچم شان می اندازد.بعید نمی دانیم که همین صحنه را با خروج آخرین نیروی ائتلاف ناتو از جمله نیروهای آمریکایی در سپتامبر آینده و ورود نیروهای طالبان به کابل پایتخت افغانستان و اعلام برپایی امارت اسلامی افغانستان شاهد باشیم.و بیشتر نشانه ها اگر نگوییم همه آنها این مساله را مورد تأکید قرار می دهند.
صادقانه ترین جمله ای که بر زبان«بایدن« در سخنرانی اش در شب چهارشنبه جاری شد، همان بود که گفت:« من چهارمین رئیس جمهور هستم که این جنگ را می بیند و به پنجمین رئیس جمهوری که قدرت را بعد از من تحویل می گیرد،تحویلش نمی دهم» ولی نگفت که او چیزی را فهمید که روسای جمهوری قبلی نفهمیدند یعنی محال بودن شکست اراده ملت ها و ادامه اشغال کشور شان با استفاده از زور هواپیماها و موشک ها و مزدوران و قتل عام بی گناهان افغان است.
بی تردید خروج کامل نیروهای آمریکایی و ناتو در ماه سپتامبر آینده خلائی ایجاد می کند که جنگ خونین داخلی آن را پر می کند زیرا دولت «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان برای بقاء در قدرت تلاش می کند و برای این کار به 300هزار سرباز افغانستانی تکیه می کند که ناتو آنها را در طول بیست سال آموزش داده و مسلح شان کرده است اما این جنگ چندان طول نمی کشد و نیروهای طالبان که در عمل 70 درصد از اراضی افغانستان را در کنترل دارد وارد کابل می شود همانطور که در تابستان سال 1996 برای نخستین بار وارد آن شد و پرچم های خود را بر کاخ حکومت به اهتزاز در می آورد.
طالبان در مذاکراتی که در دوحه با آمریکایی ها انجام داد وعده هایی برای حفظ حقوق بشر به ویژه حقوقی که زنان در طول اشغالگری افغانستان در 20 سال به دست آوردند، دادند. زنان در این مدت وزیر،قاضی، خبرنگار،گوینده و معلم شدند ولی همین که آخرین سرباز آمریکایی به همراه هواپیماهای جنگی که پوشش هوایی بیش از 300هزار نیروی افغانستانی را روی زمین تأمین می کردند، بیرون برود آن وقت وعده ها دود هوا می شود زیرا متاسفانه وعده یک چیز و حفظ آن چیز دیگر.امیدواریم که جنبش طالبان به تعهداتش احترام بگذارد زیرا اسلام همه این حقوق را به طور کامل تضمین کرده است و رهبران طالبان باید از همسایگان خود به ویژه پاکستان تقلید کنند.
تکبر و سلطه گری آمریکا که فقط در جهان اسلامی عملی اش می کند در افغانستان«مشت مهلکی» خورد که زمین اش زد دقیقا مانند مشت های مشابهی که در عراق،سوریه و یمن و به زودی در فلسطین اشغالی می خورد. زمانه آمریکا در سایه تغییرات بزرگ در موازنه قدرت و ظهور قدرت های جهانی جدید به پایان خود نزدیک می شود؛این قدرت ها واشنگتن و دلارش را از پادشاهی جهان به پایین می کشانند.
دو کشور هستند که اشغالگران می توانند آنها را اشغال کنند:افغانستان و یمن ولی ماندن در آنها محال است و اشغالگران چاره ای جز خروج از آنها با سرافکندگی و شکست تحقیر آمیز به دلیل جغرافیای کوهستانی سخت و نیز صلابت ملت های آنها و اراده مقاومت قوی و چنگ زدن شان به کرامت و عزت نفس، ندارند. شما را به کتاب های تاریخ و شکست های امپراتوری های انگلیس و عثمانی در دشت های و کوه های دو کشور ارجاع می دهیم.
من که به افغانستان سفر کردم و با بسیاری از مردم این کشور از مجاهدان و رهبران گرفته تا مردم عادی ساده دیدار کردم و میان دشت ها و کوه های اش جا به جا شدم چقدر «پروپاگاندای» آمریکا را به سخره می گرفتم که تبرج زنان و ریش تراشیدن مردان در برابر عدسی های دوربین های تلویزیونی منحصر کرد و همه اینها را به عنوان سپیده دم جدید در کشور به تصویر می کشید. با سادگی این پرسش را مطرح می کنیم که چه می شد اگر آمریکا این دو تریلیون دلار را برای ساخت بیمارستان،مدرسه،دانشگاه و تأمین هزینه طرح های توسعه ای و مبارزه با مواد مخدر و کشت آنها هزینه می کرد.این را نیز البته باید یادآوری کرد که تولید مواد مخدر در افغانستان بعد از اشغالگری آمریکایی به گفته آمارهای رسمی بین المللی چند برابر شده است.
آمریکا در افغانستان با به کار گیری افراطگرایان و مجاهدان مسلمان بر روس ها پیروز شد و از شکست اش در ویتنام انتقام گرفت و آخرین میخ بزرگ را بر تابوت امپراتوری شوروی کوبید و حالا تلاش می کند این سناریو را در چین تکرار کند اما موفق نمی شود زیرا نه به دلیل آن که جهان تغییر کرد بلکه به دلیل آن که دشمن تغییر کرد و ابزارهای آمریکا دیگر قدیمی و زنگ زده است و تأثیرگذار نیستند و سرچشمه های درآمدهای نفتی آن خشک شده یا در راه خشک شدن هستند.
امیدواریم که برخی از عرب ها یاد بگیرند که بهای مقاومت بسیار کمتر از تسلیم شدن به آمریکا و توطئه هایش است.
زمانه شکست های آمریکایی شروع شد و این بایدن است که از «ولادیمیر پوتین» برای برگزاری دیداری التماس می کند و کشتی های جنگی اش را از دریای سیاه خارج می کند و به ایران امتیازاتی پیشنهاد می کند که در مذاکرات وین قابل تصور نیست و موشک ها همپیمانانش و کشتی های آنها را مورد حمله قرار می دهند...آن چه در راه است نیز بسیار بزرگ تر و وسیع تر است.
خروج آمریکا از افغانستان و واکنش طالبان
رئیس جمهور آمریکا با اعلام رسمی خروج نیروهای این کشور از افغانستان تا چندی دیگر گفت، اگر طالبان به ما حمله کند، با تمام ابزارهای موجود پاسخ خواهیم داد.
رئیس جمهور آمریکا چهارشنبه شب به وقت تهران به طور رسمی اعلام کرد که نیروهای آمریکا از افغانستان خارج خواهند شد.
«جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا در این باره گفت : «ما نمی‌توانیم به چرخه گسترش و توسعه حضور ایالت متحده در افغانستان ادامه دهیم . عقب نشینی در یکم ماه مه (شنبه ۱۱ اردیبهشت) با هماهنگی با ناتو آغاز میشود.»
وی در بخش دیگر سخنان خود گفت: «اگر طالبان به ما حمله کند، ما با تمام ابزارهای موجود پاسخ خواهیم داد.»
جو بایدن با اشاره به این که چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده است که مسئولیت حضور نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان را بر عهده دارد، گفت این مسئولیت را به رییس جمهور پنجم واگذار نخواهد کرد. وی گفت : «هدف اول ما این است که مطمئن شویم از افغانستان به عنوان پایگاه برای حمله به آمریکا استفاده نخواهد شد و ما به آن هدف دست یافتیم.»
رئیس جمهور آمریکا افزود که ایالت متحده باید بر تهدیدهای تروریستی که از جای دیگر ظهور کرده‌اند و همچنین چین تمرکز کند.
پیشتر یک مقام ارشد آمریکایی خبر داد که روند خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان در ماه مه شروع خواهد شد و هدف آن است که تا ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور ۱۴۰۰) سال جاری (در بیستمین سالگرد حمله آمریکا به افغانستان) تمامی نیروهای آمریکایی از افغاستان خارج شده باشند.
از سوی دیگر «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان روز سه شنبه با «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا تلفنی گفت‌وگو کرد.
«لیندسی گراهام» سناتور جمهوری‌خواه آمریکا، در خصوص خروج نیروهای این کشور از افغانستان هشدار داد. گراهام در مصاحبه‌ای گفت، رئیس جمهور آمریکا، با خروج نیروهای این کشور از افغانستان، «به سمت یازده سپتامبری دیگر حرکت می‌کند.
این سناتور آمریکایی گفت: «خطاب به همه شمایی که می‌شنوید می‌گویم، به یاد بیاورید یازده سپتامبر ۲۰۰۱ کجا بودید. ارتش ما به رئیس جمهور بایدن گفت که اگر تمام نیروهای را خارج کنیم القاعده و داعش دوباره برمی‌گردند و افغانستان به جنگ داخلی کشیده میشود.»
گراهام مدعی شد: «[ارتش گفت] می‌توانیم با نگه‌داشتن ۳-۵ هزار نیروی آمریکایی اطمینان یابیم که داعش و القاعده هرگز برای آسیب زدن به ما بازنمی‌گردند، اما او (بایدن) این توصیه را رد کرد.»
در همین حال، به‌دنبال اعلام خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تا ماه سپتامبر، طالبان اعلام کرد آمریکا توافق دوحه را نقض کرده و مسئولیت عواقب این موضوع به‌عهده آمریکایی‌ها است.
طالبان در واکنش به اظهارات جو بایدن، رییس‌جمهور آمریکا، دربارۀ مشخص‌شدن زمان خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان اعلام کرد واشنگتن با تأخیر چند ماهه در روند خروج نیروهایش از افغانستان، توافق‌نامه صلح دوحه را نقض کرده‌است.
براساس توافق‌نامه صلح دوحه، نیروهای آمریکایی باید تا ماه می افغانستان را ترک کنند؛ اما زمان‌بندی که از سوی جو بایدن اعلام شد، روند خروج نیروهای آمریکایی از ماه می آغاز خواهد شد و تا ماه سپتامبر به پایان خواهد رسید.
به گفته جو بایدن، نیروهای آمریکایی با پنج ماه تأخیر نسبت به زمان‌بندی قبلی، افغانستان را ترک خواهند کرد.
طالبان پس از امضای توافق صلح با آمریکا حملات خود بر نیروهای آمریکایی را متوقف کرده بودند.
هم‌اکنون حدود ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی در افغانستان مستقر هستند.
همزمان با این، قرار است یک نشست مهم دربارۀ صلح افغانستان در ۲۴ ماه جاری میلادی در استانبول برگزار شود.
طالبان گفته‌اند تا زمانی‌که تمامی نیروهای خارجی از افغانستان خارج نشوند، در هیچ نشستی دربارۀ صلح افغانستان شرکت نمی‌کنند.
