برای نخستین بار دولت آمریکا در خاورمیانه« منزوی» شده است و نمی تواند ائتلافی قوی که از تحریم های اقتصادی اش علیه ایران حمایت کند،تشکیل دهد
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه رأی الیوم نوشت: مخالفت دولت محلی «جبل طارق» انگلیس با درخواست آمریکا برای توقیف نفتکش ایرانی« گریس 1» و مصادره محموله آن بنابر حکم توقیف در این خصوص، سیلی محکمی به «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکاست که پشت این درخواست است و نیز تأکیدی برای «تزلزل» جایگاه آمریکا در اروپا و جهان است ولی اوضاع چگونه پیش می رود و فصل بعدی این بحران چگونه خواهد بود؟
در ابتدا بر خود لازم می دانیم که به وضوح توضیح دهیم و تأکید کنیم که تصمیم برای مخالفت با توقیف نفتکش ایرانی در درجه نخست تصمیمی انگلیسی است و اگر چه دولت« بوریس جانسون» محافظه کار(نخست وزیر انگلیس) که با با توقیف این نفتکش که در اساس برای برآورده کردن خواست آمریکا در شش هفته پیش توقیف شد دچار اشتباه بزرگی شد، می خواست خواست آمریکا را بر آورده کند آن را آزاد نمی کرد، اما این کار را نکرد و به این خواست آمریکا پاسخ مثبت نداد تا از هر گونه نزاع نظامی با ایران و بازوهایش در منطقه اجتناب کند. دولت جانسون برای آزادی نفتکش ایرانی و رد درخواست آمریکا خودش را پشت دادگاه دولت محلی جبل طارق پنهان کرد و این عملکرد عین حکمت و عقلانیت است.
نمی دانیم اقدام تحریک آمیز بعدی آمریکا چیست. صدور دستور به ناوهای نظامی برای تجاوز به نفتکشی که پرچم ایران را به اهتزاز در آورده و نام جدیدی به خود دارد یعنی «آدریان دریا» برای تلاش جهت خنثی کردن پیروزی ایران، بار دیگر جنگ نفتکش ها را شعله ور می کند زیرا ایران که دریادار« حسین خانزادی» فرمانده نیروی دریایی اش اعلام کرد که آماده اعزام ناوگانش برای همراهی نفتکش است، هرگز در برابر هر گونه «راهزنی»آمریکا در این چارچوب ساکت نمی نشنید و با همان اندازه اگر نگوییم بیشتر به آمریکا پاسخ می دهد و تجربه های ماه های گذشته هنوز در اذهان همه است.
انگلیس کشور دارای حاکمیت واقعی در جبل طارق دو بار به ترامپ رئیس جمهور آمریکا و «جان بولتون» مشاورش سیلی محکمی زد.اولی زمانی بود که نفتکش را آزاد کرد و دومی زمانی بود درخواست آمریکا برای مصادره اش را رد کرد و این یعنی احتمال پیوستن اش به ائتلاف دریایی که رئیس جمهور آمریکا می خواهد آن را در خلیج فارس به بهانه حمایت از کشتیرانی ایجاد کند ضعیف است؛ اگر نگوییم کاملا معدوم است زیرا از خطرات این سیاست متهورانه آمریکا اطلاع دارد.
پیش از این در همین جا این را گفتیم و مانعی در تکرار دوباره آن نمی بینیم که ایران نه به زانو در می آید و نه پرچم سفید را بالا می برد و در برابر این زورگویی و تکبر آمریکایی-اسرائیلی با تمام ابزارها تا آخر ایستادگی و مقاومت می کند و این رویکرد را در عمل با سرنگونی پهپاد آمریکایی که حریم هوایی اش را نقض کرد و توقیف نفتکش انگلیسی در واکنش به توقیف نفتکش اش در تنگه جبل الطارق، در روز روشن را با استفاده از زور و تهدید سلاح و بردن آن به بندر عبارس، ثابت کرد. ادامه این چالش و مقابله و توقیف یک نفتکش یا کشتی جنگی آمریکایی در تنگه هرمز یا دریای عمان در صورت اقدام ناوگان کشتی های آمریکایی برای توقیف نفتکش آزاد شده در جبل طارق را بعید نمی دانیم.
برای نخستین بار دولت آمریکا در خاورمیانه« منزوی» شده است و نمی تواند ائتلافی قوی که از تحریم های اقتصادی اش علیه ایران حمایت کند،تشکیل دهد و این یک نشانه قوی است مبنی بر اینکه سیاست های متهورانه محاصره کردن کشورهای مختلف جهان توسط دولت ترامپ رئیس جمهور آمریکا بی فایده شده و نتایجی که قرار است برای ترساندن دیگران بدهد را نمی دهد.
ایرانی ها که رهبری محور مقاومت که چندین کشور از جمله سوریه، عراق و بازوهای کوبنده ای را در بر می گیرد که دارای مهارت های نظامی و جنگی بسیار بالا و قوی تر از همه ارتش ها در منطقه دارند مانند«حزب الله، الحشد الشعبی، انصار الله و جنبش های حماس و جهاد اسلامی» به عهده دارند، اکنون دست بالا را در منطقه خاورمیانه دارند و مورد حمایت قدرت بازدارندگی نظامی بی سابقه ای هستند و حملاتی که در حال حاضر به عمق عربستان سعودی و فلسطین اشغالی صورت می گیرد چیزی نیست جز نشانه هایی از یکی از جنبه های جنگ نیابتی که ایران علیه دشمن آمریکایی اش و دنباله روهای آن به منظور مقدمه سازی جهت جنگ بزرگ، اگر رخ دهد، به راه انداخته است
ترامپ از خود تکبر و زورگویی نشان داد و در اعمال تحریم ها و محاصره ها زیاده روی کرد و فکر می کرد که قدرت نظامی می تواند دشمنانش را در خاورمیانه و دیگر مناطق جهان بترساند و این را فراموش کرد که در سوریه، افغانستان و عراق شکست خورد و در هر گونه رویارویی احتمالی در تنگه هرمز نیز شکست خواهد خورد.تعداد ناوگان های دریایی یا ناوهای جنگی مهم نیست مهم ایستادگی و پایداری و صبر طولانی در جنگ و آمادگی برای فداکاری و ایثار برای حفظ کرامت ملی است و اینها همه نزد محور مقاومت، گروه ها و رهبرانش وجود دارد.
به ترامپ نصیحت می کنیم که سیاست هایش را مورد بازنگری قرار دهد و از دامن زدن به تنش ها دست بردارد زیرا این خودش بود که در تبلیغات انتخاباتی اش وعده داد که نیروهایش را از منطقه خاورمیانه خارج می کند و با جنگ ها در این منطقه مخالفت کرد. همچنین به او نصیحت می کنیم که منافع رژیم اسرائیل را بر منافع استراتژیک کشورش ترجیح ندهد تا چهره و جایگاهش کشورش را حفظ کند و از هر گونه شکست پرهزینه اجتناب کند به ویژه آن که وی در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آینده نزدیک قرار دارد و به دنبال پیروزی برای یک دوره دیگر است.
به خوبی می دانیم که وی به نصیحت های ما گوش نمی دهد و چه بسا چیزی درباره آن هم نشنود و نیز به هر گونه نصیحت دیگری با همین مضمون از طرف های زیادی داخل و خارج آمریکا گوش نمی دهد آن هم به یک دلیل ساده زیرا دوستش«بنیامین نتانیاهو» و لابی صهیونیستی در واشنگتن هر چیز بزرگ و کوچکی که به منافع آمریکا خدمت کند را از او پنهان می کنند و در تحریک آمیزی به درجه ای سقوط کرده است که اسرائیل را تحریک می کند از سفر دو عضو عرب و مسلمان کنگره یعنی «الهان عمر» و «رشیده طلیب» به فلسطین اشغالی جلوگیری کند.
ایران در مرحله اول از جنگ نفتکش ها پیروز شد و این پیروزی را حفظ و تقویت می کند و با توجه به واقعیت های عملی در رویارویی اولیه در دریاها آماده رفتن تا آخر خط و به هر قیمت ممکن است مگر آن که طرف دیگر عقب نشینی کرده و تسلیم شرایط ایران شود و از درخت بسیار بلند تنش پایین بیاید و به عقلانیت و حکمت آراسته شود.
