پس از استفاده از مخالفان سوری به شکل شنیع در یک بازی بین المللی که به اهدافش برای تغییر نظام نرسید، دیگر کارشان و نقش شان تمام شده است و همه همپیمانان شان از جمله نزدیکترین همپیمانان عرب آنها به ویژه در منطقه خلیج فارس و به طور خاص عربستان سعودی،قطر و امارات پشت آنها را خالی کردند.
به گزارش جماران، روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم در سرمقاله خود به جدیدترین تحولات سوریه پرداخت و نوشت: با آغاز شمارش معکوس برای حمله گسترده ارتش سوریه با حمایت و پوشش هوایی روسیه برای بازپس گیری شهر«ادلب» آخرین پایگاه مخالفان مسلح و سیاسی سوریه در آن واحد، «روبرت فورد» آخرین سفیر آمریکا در دمشق در مقاله ای که در روزنامه «الشرق الوسط» منتشر کرد نصحیت شوک زایی به این مخالفان کرد و در این مقاله گفت:« از واشنگتن توقع هیچ چیز نداشته باشید، ایالات متحده آمریکا آمادگی به خطر انداختن خود با ورود به جنگ جهانی سوم را ندارد و برای توقف بمباران شهر ادلب توسط سوریه و روسیه دخالتی نمی کند.»
سخنان فورد بسیار مهم است نه به دلیل آن که وی یکی از مهمترین متخصصان پرونده سوریه است بلکه به دلیل آن که وی یکی از مهمترین و برجسته ترین حامیان مخالفان سوری بوده است و از مهمترین کسانی بود که آنها را به اعتراض و تظاهرات در ابتدای بحران سوریه برای تغییر حکومت در دمشق تشویق کرد و وعده حمایت آمریکا را به آنها داد و از همه عرف های دیپلماتیک مرسوم خارج شد زمانی که به پایگاه های مخالفان در «حماه» و «حمص» رفت و در آن زمان با مخالفان دیدار کرد.
نبرد ادلب انتظار می رود به تمام معنی کلمه سرنوشت ساز باشد به ویژه در سایه بحران ترکیه و آمریکا که پس از خرید سامانه های موسکی «اس 400 روسیه» تشدید شد و نیز در سایه گشودن دوباره پرونده پناهندگان سوری در ترکیه که تعدادشان بیش از 3.5 میلیون پناهنده است و افزایش درخواست های مسئولان در حکومت و مخالفان با هم درباره ضرورت اخراج تدریجی آنها و بازگرداندن شان به کشورشان در پی تبدیل شدن آنها به بار امنیتی و اقتصادی بر دوش کشور؛ این چیزی است که در اظهارات و مقاله های زیادی که در روزنامه ها از زبان مسئولان در دولت «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه منتشر شد، آمده است. برخی از مسئولان دولت اردوغان پرونده پناهندگان سوری که مخالفان از آن بهره برداری کردند را به دست گرفتند. مساله پناهندگان سوری یکی از بارزترین دلایل شکست حزب «عدالت و توسعه» حاکم در انتخابات شهرداری ها در استانبول پایتخت اقتصادی و تاریخی ترکیه در انتخابات اخیر است.
آمریکا در عمل نمی تواند برای جلوگیری از هرگونه حمله ای به ادلب دخالت کند زیرا توافقی باروسیه بر سر سیطره روس ها بر حریم هوایی شهر دارد و این توافق در سایه تقسیم نفوذ دو قدرت بزرگ به وجود آمده است. شمال غرب سوریه برای روسیه و شرق فرات برای آمریکا؛ البته حداقل تا کنون چنین توافقی وجود دارد. مضاف بر اینکه آمریکا در جنگش برای براندازی حکومت سوریه به رغم هزینه کردن 90 میلیارد دلار شکست خورد و سخنان«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا درباره تمایلش برای خروج همه نیروهای آمریکایی از سوریه(2هزار نظامی) این شکست را مورد تأکید قرار داد و تأخیر در اجرای این تصمیم به معنای لغو آن نیست.
بازپس گیری شهر ادلب با قدرت سلاح پس از شکست همه راه حل های مسالمت آمیز دیگر توسط ارتش سوریه چه بسا منجر به آغاز نبرد مهمتر در شرق فرات شود یعنی همان جایی که گروه نیروهای دموکراتیک سوریه بر میدان های نفتی و گازی در شرق«دیرالزور»با حمایت آمریکا سیطره دارد.
فورد در این نصیحتش کاملا بر حق است نصیحیتی که بازتاب دهنده تحقیر مخالفان سوری توسط آمریکا به دلیل پایان نقشی است که باید بازی می کردند. پس از استفاده از مخالفان سوری به شکل شنیع در یک بازی بین المللی که به اهدافش برای تغییر نظام نرسید، دیگر کارشان و نقش شان تمام شده است و همه همپیمانان شان از جمله نزدیکترین همپیمانان عرب آنها به ویژه در منطقه خلیج فارس و به طور خاص عربستان سعودی،قطر و امارات پشت آنها را خالی کردند.
حالا پرسشی که در این جا مطرح می شود این است که این رهبران مخالفان و نیروهای مسلح شان پس از مخالفت آمریکایی ها با دادن روادید به آنها برای ورود به آمریکا و کاهش توجه و حمایت دولت ترکیه به شکل سریعی از پیکره های سازمانی شان و بستر آنها در میان پناهندگان سوری و انجام همین کار توسط پایتخت های کشورهای حاشیه خلیج فارس و از آن فراتر گشودن کانال با دولت سوریه، به کجا می روند؟
پرسش مهم تر دیگر این است که سرنوشت نزدیک به سه میلیون ساکن شهر ادلب یا خانواده های افراد مسلحی که از مکان های دیگر سوریه مانند«حلب، حمص و غوطه شرقی دمشق» به ادلب روی آوردند، در سایه بسته شدن مرزهای ترکیه به روی آنها چه می شود؟
روزها و هفته های آینده به همه این پرسش ها پاسخ می دهد و بعید است که این پاسخ ها گل و بلبل و آرامش بخش باشند.
