آن چه آمریکا و رژیم صهیونیستی را با هم نگران می کند این است که ترکیه با روسیه توافقنامه هایی نه فقط برای خرید این نوع سامانه های موشکی امضا کرده است بلکه توافقنامه هایی در زمینه مشارکت در تولید موشک ها در اراضی اش و آشنایی با همه اسرار تکنولوژیکش امضا کرده است.
به گزارش جماران،«عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به تنش آمریکا و ترکیه بر سر تحویل موشک های اس400 توسط آنکارا پرداخت و نوشت: رهبران ترکیه با تحویل سه محموله از سامانه موشکی پیشرفته«اس400» روسیه، آخرین شاهرگ باقی مانده در روابط ائتلافی استراتژیک با ایالات متحده آمریکا که به مدت 70 سال ادامه یافت قطع کردند آن هم به نفع چه دشمنی، به نفع روسیه که این ائتلاف استراتژیک علیه آن به وجود آمده بود.
«رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه تصمیم خود را یکسره کرد و با تن دادن به همه فشارها و تهدیدها و حتی وسوسه های آمریکایی مخالفت کرد و گام های خود را در خریدن این موشک های روسی برداشت و در نهایت به رهبر پیمان«ناتو» پشت کرد.
بهانه های دولت آمریکا و دلایلش برای قطع ارتباط نظامی با ترکیه با استناد به این نظریه که می گوید جمع میان این موشک های روسی و هواپیماهای«اف 35» پیشرفته آمریکایی غیرممکن است زیرا این موشک های اس 400 این نوع هواپیماها را در معرض خطر قرار می دهد هرگز قانع کننده نیست زیرا یونان دیگر عضو ناتو نیز همین نوع موشک های روسی را خرید اما هرگز در معرض فشارهای آمریکایی مشابه بر ترکیه قرار نگرفت.
دولت آمریکا به هیچ کشور اسلامی به هر اندازه این کشور اسلامی به خواسته ها و دیکته های واشنگتن تن دهد اعتماد نمی کند و آن چه در این زمینه درباره ایران انطباق دارد درباره ترکیه، سوریه، عراق مصر و حتی عربستان و کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز انطباق دارد زیرا از ما می خواهد که وابسته حقیرش باشیم. آمریکا فقط به یک دولت اعتماد دارد و آن رژیم صهیونستی است و مخالفتش با دستیابی ترکیه به این موشک ها به دلیل ترسش در زمینه امنیت رژیم صهیونیستی و حفظ برتری نظامی این رژیم در منطقه است. رژیم صهیونیستی تنها دولت پس از آمریکاست که هواپیمای« اف35» را در اختیار دارد.
آن چه آمریکا و رژیم صهیونیستی را با هم نگران می کند این است که ترکیه با روسیه توافقنامه هایی نه فقط برای خرید این نوع سامانه های موشکی امضا کرده است بلکه توافقنامه هایی در زمینه مشارکت در تولید موشک ها در اراضی اش و آشنایی با همه اسرار تکنولوژیکش امضا کرده است و این برای آمریکا و رژیم صهیونیستی خط قرمز به شمار می رود.
دولت آمریکا به ترکیه سامانه موشکی دفاعی«پاتریوت» را به عنوان جایگزین پیشنهاد کرد ولی اسطوره این موشک ها به دست ارتش یمن و نیروهای مقاومت وابسته به جنبش«انصار الله» حوثی و همپیمانانش در هم شکست؛ همچنان که به دست جنبش های مقاومت اسلامی در نوار غزه نیز در هم شکست آن زمان که گنبدهای آهنین که از موشک های پاتریوت اگر چه با نام های اسرائیلی شکل گرفته اند در مقابله با موشک های مقاومت در نوار غزه شکست خورد؛ موشک هایی که توان انفجاری و دقت آنها در اصابت به اهداف شان روز به روز بیشتر می شود.
قیمت یک موشک پاتریوت حداقل به شش میلیون دلار می رسد این در حالی است که هزینه تولید موشک های مقاومت یمن و فلسطین و لبنان از دو هزار دلار فراتر نمی رود.
رسیدن این نوع موشک های پیشرفته به پایگاه های ارتش ترکیه دارای پیامدهای بسیار خطرناکی است که بارزترین آنها احتمال اعمال تحریم های اقتصادی سخت علیه دولت ترکیه است و این همان چیزی است که کاهش ارزش لیره ترکیه در حدود 1.6 درصد را تفسیر می کند.
دولت ترکیه با اصرارش بر خرید این نوع موشک ها بر استقلال در تصمیم گیری خود و مخالفتش با دنباله روی آمریکا و قرار دادن امنیت ملی اش بالاتر از هر چیز دیگر تأکید می کند.
انتقال ترکیه به اردوگاه روسیه، چین و ایران و دور شدن از وابستگی به آمریکا این کشور را در معرض خطرات زیادی قرار می دهد که بارزترین آنها تحریم های انتقامجویانه آمریکا و کمک مالی و تسلیحاتی به برخی گروه های جدایی طلب کرد توسط واشنگتن است و رویارویی با این خطرات نیازمند بازنگری سیاسی ریشه ای به ویژه در منطقه پیرامونی ترکیه در دو پرونده اساسی یعنی سوریه و عراق است؛ حالا آیا اردوغان به سیاست «صفر کردن مشکلات» که پشت این خیزش سیاسی، اقتصادی و امنیتی که ترکیه از زمان رسیدن حزب«عدالت و توسعه» به قدرت در سال 2002 در آن به سر می برد، بر می گردد؟
ترکیه پس از آن که روابطش با آمریکا و غرب شروع به قطع شدن کرده یا در آستانه قطع شدن است هیچ جایگزینی ندارد جز اینکه به سمت جنوب و شرق روی بیاورد و روابطش با همسایگان عرب و روس و نیز همپیمانان چینی و دیگر کشورهای اسلامی را عمیق کند تا آمریکا تنها گیرش نیندازد و این کشور را در جنگ های فرسایشی اقتصادی و امنیتی که دو سال و نیم پیش زمانی که ارزش لیره ترکیه به پایین ترین حد خود رسید یعنی هفت لیره مقابل یک دلار، تجربه کرد، غرقش نکند.
