ولودیمیر زلنسکی کمدین اوکراینی می‌تواند طنزآلودترین ریاست جمهوری را در پهنه اروپا و حتی کل جهان دایر سازد. اما در دنیای بی حساب کنونی حتی «رئیس جمهور» شدن مردی که هیچ چیزی از سیاست نمی داند، عجیب نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «ولودیمیر زلنسکی» کمدین اوکراینی در دوم انتخابات ریاست جمهوری این کشور، رقیب خود «پترو پروشنکو» که در حال حاضر رئیس جمهور این کشور است را شکست داد.
زلنسکی حدود 73 درصد آرا در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اوکراین را به خود اختصاص داد. پروشنکو نیز شکست در این انتخابات را پذیرفته است.
پیش بینی ها و نظرسنجی های پیشین حکایت از این داشت که بیشتر رای دهندگان اوکراینی از وضعیت موجود در کشور به تنگ آمده و به احتمال زیاد زلنسکی را برمی گزینند. این کاندیدا تا پیش از این مجری و بازیگر کمدی بوده و هیچ گونه پیشینه فعالیت یا مدیریت سیاسی نداشته است. او که در یک سریال تلویزیونی نقش رئیس جمهور را بازی کرده بود، اکنون در عالم واقعیت این سمت را از آن خود می کند.
ترجیح زلنسکی به رقیب او یعنی پترو پروشنکو، در واقع به معنی رد سیاست های دولت در سال های اخیر و مطالبه تغییرات و اصلاحات است. کارشناسان دلیل اصلی افول پروشنکو را شکست او در بهبود وضع معیشتی و مبارزه با فساد مالی و اداری می دانند.
زلنسکی حداقل یک حسن دارد و آن شعار ندادن و قبول این واقعیت است که در کاستی های عظیم اوکراین همگی معترضند.
زندگی نامه
ولودیمیر زلنسکی فیلم نامه نویس، نظریه پرداز حقوق، کمدین، مجری، تهیه کننده فیلم، خواننده، هنرپیشه، مجری تلویزیون، تهیه کننده تلویزیونی، طنزنویس، سرگرم کننده، سیاستمدار، و شومن اهل اوکراین است. او متولد 25 ژانویه 1978 در شهر «کریووی راگ» در منطقه «نیپروپترووسکی» در اوکراین است. پدر و مادرش یهودی هستند. پدرش، استاد دانشگاه و مادرش، مهندس است.
زلنسکی در دانشگاه ملی اقتصاد کی یف، حقوق خواند اما به طور حرفه ای در زمینه حقوق کار نکرد.
فعالیت هنری
زلنسکی در سن 17 سالگی در مسابقه کمدی KVN به عنوان یک مسابقه روسی، شرکت کرد و پس از آن، برای پیوستن به یک تیم کمدی اوکراینی که در فینال KVN شرکت می کرد، دعوت شد و در نهایت در سال 1997 برنده شد.
در همان سال، او استودیوی کمدی «کوارتال 95» را راه اندازی و رهبری کرد.
از سال 1998 تا 2003 کوارتال 95 در چندین رقابت و مسابقه شرکت کرد و زمان زیادی را در مسکو سپری کرد و به کشورهای جمهوری شوروی سابق سفر کرد. در سال 2003 این تیم، ساخت برنامه های تلویزیونی را برای کانال 1+1 اوکراین آغاز کرد و در سال 205 به شبکه پربیننده اوکراینی «اینتر» نقل مکان کرد.
به دنبال حضور وی در ورژن اوکراینی برنامه «رقص با ستارگان» نام وی در اوکراین مطرح شد.
در سال 2008 او در فیلم بلند «عشق در شهر بزرگ» و دنباله آن، «عشق در شهر بزرگ 2» درخشید. زلنسکی بازیگری را با بازی در فیلم «دفتر عاشقانه. زمان ما» در سال 2011 و کمدی روسی «رژوسکی در برابر ناپلئون» در سال 2012 ادامه داد. «عشق در شهر بزرگ 3» در ژانویه 2014 پخش شد. زلنسکی همچنین در سال 2012 نقش مهمی در کمدی «8 تاریخ نخست» و قسمت های 2 و 3 آن در سال های 2015 و 2016 ایفا کرد.
زلنسکی از سال 2010 تا 2012 عضو انجمن و تهیه کننده تلویزیون اینتر بود.
در اوت 2014، او علیه قصد وزارت فرهنگ اوکراین برای ممنوعیت ورود هنرپیشه های روسی به اوکراین سخن گفت. از سال 2015، اوکراین از ورود هنرپیشه ها و دیگر کارهای هنری روسی ممانعت به عمل آورد.
در سال 2015 زلنسکی در مجموعه تلویزیونی «خدمتکار مردم» که در سال 2015 میلادی تولید شد، نقش رئیس جمهور اوکراین را بازی کرد. در این سریال او به طرز عجیبی از یک معلم تاریخ ساده، به رئیس‌جمهور کشور تبدیل می شود. در این سریال، زلنسکی با دوچرخه و وسایل نقلیه عمومی به دفتر ریاست جمهوری می رود. شعارهای امروز زلنسکی یعنی نابودی سیستم فساد نیز برگرفته شده از محتوای سریال است.
زلنسکی اکثرا به زبان روسی کار می کرد. نخستین نقش او به زبان اوکراینی، کمدی رمانتیک «من، تو، او» بود که در دسامبر 2018 در اوکراین روی پرده رفت.
فعالیت سیاسی
در سال 2018، زلنسکی با کمک تهیه کنندگان مجموعه تلویزیونی خدمتکار مردم (استودیوی کوارتال 95) حزبی را با نام «خدمتگزار مردم» تاسیس کرد و با شعار مبارزه با فساد، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری اوکراین شد.
در مارس 2019 زلنسکی در مصاحبه ای با اشپیگل گفت او برای بازگرداندن اعتماد به سیاستمداران، وارد سیاست شده و می خواهد افراد حرفه ای را به قدرت برساند و واقعا تمایل به تغییر بنیان سیاسی در حدممکن دارد.
کارزار ریاست جمهوری
زلنسکی 6 ماه پیش از آنکه کاندیداتوری اش را در انتخابات ریاست جمهوری 2019 اعلام کند، یکی از پیشتازان در نظرسنجی ها بود.
در نهایت او به طور زنده کاندیداتوری اش را برای انتخابات 2019 اعلام کرد. در طول کارزار تبلیغاتی زلنسکی به سفرهایش با گروه کوارتال 95 ادامه می داد. در طول این کارزار، همکاری او با رسانه جریان اصلی کم بود. در عوض، وی از طریق شبکه های اجتماعی و کلیپ ها در یوتیوب سخن می گفت.
در 16 آوریل 2019، 20 رسانه اوکراینی از زلنسکی خواستند با خبرنگاران در ارتباط باشد. دو روز بعد او گفت از خبرنگاران فرار نمی کند، بلکه نمی خواهد همچون دولتمردان قدیمی در برنامه ها صحبت کند و زمان هم برای اجابت همه درخواست ها برای مصاحبه ندارد.
«امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه در 12 آوریل 2019 در کاخ الیزه در پاریس میزبان زلنسکی کاندیدای ریاست جمهوری بود.
حامی زلنسکی را گروهی از الیگارش ها می دانند که «کالامویسکی» از معروف ترین آنهاست. کالامویسکی اوکراینی - اسرائیلی است، رئیس انجمن یهودی های اوکراین، میلیاردر و الیگارش اوکراینی، موسس گروه مالی-صنعتی «پریوات»، ششمین فرد ثروتمند اوکراین که تا سال 2015 فرماندار استان دنپروپتروفسک بوده و بعد از آن به دلایل اختلاف با پروشنکو استعفا داده است. کالامویسکی هم اکنون در سرزمین های اشغالی زندگی می‌کند. از آن جا که بیشتر رسانه های اوکراینی در دست الیگارش هاست، زلنسکی با کالامویسکی ارتباط برقرار می کند.
هنوز کاملا مشخص نیست که زلنسکی چه سیاستی را دنبال خواهد کرد. تا به امروز، آن چه او در مصاحبه هایش گفته، با سیاست های پروشنکو تفاوتی نداشته است؛ تا جایی که رسانه های روسی او را همان پروشنکو اما مدل جوان ترش توصیف کرده اند.
زلنسکی در مصاحبه هایی که انجام داده، پوتین را دشمن نامیده است. آن چه باعث شده است که او به دور دوم راه یابد و چنین استقبالی از او شود، خسته شدن مردم اوکراین از سیاستمداران کنونی است.
زندگی خصوصی
زلنسکی در سال 2003 با «اولنا زلنسکی» همکلاسی اش، ازدواج کرد.
«اولکساندرا» نخستین دختر این زوج، در ژوئیه 2004 متولد شد.
پسر آنها «سیریل» هم در ژانویه 2013 به دنیا آمد.
