عمران خان می خواهد که قدرت و عظمت و خودکفایی را به پاکستان در عرصه تسلیح و غذا با هم باز گرداند و اقتصاد کشورش را تقویت کند و روابط برابر با همسایگانش به دور از طایفه گرایی ایجاد کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات پاکستان در پی به قدرت رسیدن عمران خان به عنوان نخست وزیر جدید پاکستان پرداخت و نوشت: اذعان می کنم که برای «عمران خان» نخست وزیر جدید پاکستان که حزبش«انصاف» اکثریت کرسی های پارلمان پاکستان را در انتخابات اخیر این کشور به دست آورد، احترام زیادی قائل هستم البته نه به دلیل آن که شخصا او را طی تحصیلش در رشته اقتصاد در دانشگاه آکسفورد می شناختم و نه دلیل حمایت سرسختش از مسأله فلسطین امری که باعث شد برخی از هواداران لابی اسرائیلی در لندن وی را متهم به دشمنی با یهودی ها کنند بلکه به دلیل آن که با ایالات متحده آمریکا از زاویه «برابر»تعامل می کند و به ترساندن ها و تصمیم های گروکشانه اش برای توقف کمک های نظامی و اقتصادی که در سال به دو میلیارد دلار می رسد، تن نمی دهد و در عین حال حاضر نیست تبدیل به دنباله رو آمریکا و همپیمانانش در منطقه خلیج فارس شود؛ کاری که نخست وزیرهای پیش از وی کردند و آخرین آنها نیز «نواز شریف» فاسد بزرگ بود که اکنون پشت میله های زندان به سر می برد.
عمران خان دو روز پیش با «مایک پمپئو» وزیر خارجه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا که پس از قطع کمک 300 میلیون دلاری سالیانه کشورش به اسلام آباد سفر کرده بود دیدار کرد. آمریکا این کمک 300میلیون دلاری را به بهانه اینکه پاکستان اقدام های کافی برای مبارزه با تروریسم در افغانستان یعنی مبارزه با جنبش طالبان و گروه حقانی در پی افزایش تلفات مالی و انسانی آمریکا، انجام نمی دهد، قطع کرد.
عمران خان اقامت در کاخ نخست وزیری را رد کرد و همه خودروهای مجلل را فروخت و بهای آنها به حساب بودجه دولت ریخت و بیش از 500 خدمتکار زن و مرد را از کاخ اخراج کرد و اقامت در یک خانه محقر 3 اتاقه را ترجیح داد و با این کارش جانبداری از فقرا و له شدگان را اعلام کرد پیامی به وزیر خارجه آمریکا که به پاکستان سفر کرده داد که کاملا روشن و رک بود و آن اینکه «پاکستان نه فقط به منافع واشنگتن تن نمی دهد بلکه در جنگ هایش در هر کشور دیگری شرکت نمی کند». عمران خان در سخنرانی خود در مقر فرماندهی ارتش پاکستان در دو روز پیش افزود:« روابط دو جانبه را بر اساس اعتماد و احترام و نیز تأمین منافع ملی پاکستان که از اولویت برخوردار است، سازماندهی دوباره می کنیم.»
پمپئو وزیر خارجه آمریکا که دولتش در افغانستان با شکست سختی رو به روست می خواست آقای خان را به زانو در بیاورد و بترساندش و از برگه برنده کمک های مالی آمریکا به عنوان ابزاری برای گروکشی استفاده کند اما شکست بدی خورد زیرا پاکستان برخلاف کاری که رهبران سابقش کردند دیگر فرزندان خود برای جنگ با طالبان و گروه حقانی به جایی نمی فرستد.
ترامپ دو روز پیش توئیت کرد که : «آمریکا با حماقت طی 15 سال گذشته 33 میلیارد دلار به پاکستان داد و آنها چیزی جز دروغ و فریب به ما تحویل ندادند و بر این باورند که رهبران ما احمقند، آنها پناهگاه امنی برای تروریست هایی که ما با آنها در افغانستان می جنگیم ارائه می دهند.»
«جیم ماتیس» وزیر دفاع آمریکا روز جمعه به شکل مخفیانه به افغانستان سفر کرد این در حالی است که برخی اخبار منتشر شده است که حکایت از آن دارد که دولتش قصد دارد 5هزار نیروی دیگر به افغانستان اعزام کند( تعداد نیروهای کنونی آمریکا در افغانستان 15 هزار نیرو به علاوه 7هزار و 500 نیروی ناتو است.)و برخی گزارش ها نیز منتشر شده است که می گوید آمریکا می خواهد از مزدوران شرکت «بلک واتر» استفاده کند( امارات متحده عربی در جنگش علیه یمن از این مزدوران کمک گرفته است) ولی افزایش نیرو در کاهش تلفات کمکی نمی کند بلکه باعث افزایش تلفات می شود آن هم در سایه افزایش قدرت گروه طالبان و افزایش عملیات کشتن نظامیان آمریکایی به دست سربازان افغانستانی که آمریکایی ها آنها را آموزش می دهند.این علاوه بر حملات طالبان و عناصر گروه حقانی و گروه القاعده است که در حال سازماندهی دوباره عناصرش در منطقه است.
نخست وزیر جدید پاکستان مردی است که دارایی زیادی از کرامت ملی و شخصی دارد و ظواهر و هدایا او را وسوسه نمی کند و فشارهای آمریکا او را به زانو در نمی آورد. عمران خان می خواهد که قدرت و عظمت و خودکفایی را به پاکستان در عرصه تسلیح و غذا با هم باز گرداند و اقتصاد کشورش را تقویت کند و روابط برابر با همسایگانش به دور از طایفه گرایی ایجاد کند(یک چهارم ساکنان پاکستان از شیعیان هستند).
تکبر و سلطه گری آمریکا به عنوان وسیله برای تعامل با پاکستان نه فقط منجر به از دست دادن این کشور می شود بلکه منجر به شکست واشنگتن در طولانی ترین جنگ هایش در افغانستان می شود زیرا تا کنون بیش از 2هزار و 400 نظامی اش در این کشور کشته شدند، بیش از 20 هزار نیروی دیگرش زخمی شدند و بیش از دو تریلیون دلار هزینه کرده است.
امیدواریم که برخی از برادران در خلیج فارس که به پاکستانی ها به عنوان یک دولت و ملت از بالا به پایین و در برخی مواقع با تحقیر نگاه می کنند، در سیاست های خود و شیوه های تعاملات شان با این کشور بازنگری کنند زیرا پاکستان به سرعت در حال تغییر است و می خواهد تبدیل به قدرت اقتصادی و نظامی شود و جا پای هند و چین بگذارد. چه بسا بد نیست که این مساله یادآوری شود که پاکستان یک کشور هسته ای است و پارلمانش با اکثریت آراء رای به مشارکت نکردن در جنگ یمن داد.
آیا پیام گرفته شد؟امیدواریم که پیش از آن که کار از کار بگذرد پیام گرفته شود.
