درگیر شدن مردم با روحانیت و رویارویی حوزه های علمیه و نهاد دین با علایق عمومی مردم در شکل کلان خود نقشه ای است که جز تخریب و نابودی کامل دین و حوزه را در پی نخواهد داشت!
به گزارش جماران؛ «محمدرضا زائری»، پژوهشگر و نویسنده در یادداشتی نوشت:
در روزهای گذشته فیلم کوتاهی منتشر شد از حضور یک روحانی جوان بر روی سن یک مراسم اجرای موسیقی در یکی از شهرهای استان بوشهر و تلاش ایشان برای برهم زدن مراسم که با دخالت مردم به شکل توهین آمیزی از مجلس بیرون انداخته می شود.این ویدئوی تلخ بسیار برایم زجرآور و دردناک بود، و تصویری روشن از مسیر دوقطبی کردن جامعه و تعارض و تقابل!
* درگیر شدن مردم با روحانیت و رویارویی حوزه های علمیه و نهاد دین با علایق عمومی مردم در شکل کلان خود نقشه ای است که جز تخریب و نابودی کامل دین و حوزه را در پی نخواهد داشت!
* من کاملا این روحانی جوان را درک می کنم- هر چند از رفتار او که باعث بی حرمت شدن لباس مقدسش شده آزرده و عصبانی ام- زیرا او تقصیری ندارد! فهم غلط از دین و درک نادرست از مفهوم منکر و تشخیص ناصواب از وظیفه نهی از منکر باعث شده تا او مخلصانه برای دفاع از دین و ایمان خود در پیش چشم مردم با کسانی درگیر شود که هیچ عنادی با دین و ایمان او ندارند!
تقصیر او نیست! تقصیر بزرگترهایی است که در “ستاد” قم و تهران و مشهد توی خانه ها و پشت دیوارها رهنمود می دهند و ذهن امثال او را پر می کنند و آنان را در “صف” بوشهر و بندر و شیراز با مردم به جان هم می اندازند! بزرگترهایی که مناسبات کلان و اسباب و علل اساسی تحولات اجتماعی را در نظر نمی گیرند و ریشه ها را نمی بینند و عوامل بنیادین را حل نمی کنند و متوجه هم نیستند که این رویارویی های ظاهرا ساده چه اندازه به موقعیت و جایگاه حساس حوزه های علمیه و روحانیت ضربه های کاری وارد می کند.
بزرگترهایی که به او نیاموخته اند” من أشرف أفعال الکریم تغافله عما یعلم” و برای او نگفته اند “یفرط منهم الزلل” و به او نفهمانده اندکه “التجاهل نصف الحکمه” و ندانسته که نقش روحانیت در دوران غیبت، کفالت یتیم است! یتیمی که سایه پدر بر سرش نبوده و خطا هم می کند و اشتباه هم دارد و …بزرگترهایی که فراموش کرده اند اکنون مثل صدسال و دویست سال قبل ساکن گوشه حجره نیستند بلکه وقتی حکومت را در اختیار گرفته اند مسؤول همه امور مردم از تأمین معاش تا تفریح و اوقات فراغت و شادی و سرورشان هستند و باید کارامدی حاکمیت را در همه این امور نشان دهند! بزرگترهایی که از یاد برده اند دوران موعظه و سخنوری گذشته است و اکنون زمان به میدان آمدن و کارکردن است یا حداقل سکوت دردمندانه و تغافل خردورزانه! بزرگترهایی که نمی دانند باید بالاخره یکبار برای همیشه تکلیف موسیقی را روشن کنند و از این وضع بلاتکلیف و سرگردان به درآیند که نمایش گیتار در پرمخاطب ترین برنامه نوروزی مجاز می شود و نمایش تار در تخصصی ترین برنامه شبکه چهار ممنوع! و پخش صدای ابرام تاتلیس ممکن، اما نام بردن از استاد شجریان غیر مجاز است!؟
