با نگاهی جزیی از وضعیت مصرف مردم، میتوان به این نتیجه رسید که هنوز تعداد زیادی از مردم تمایل به سمت کالای داخلی ندارند.
به گزارش جماران؛ در حالی که رییس خانه صنعت، معدن و تجارت معتقد است حدود ۷۰ درصد تولیدات کشور بازار خالی وجود دارد، رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران اظهار کرد که ارائه آمار و اعداد نیاز به مطالعات دقیق دارد و اینکه بگوییم این تعداد از صنایع صددرصد بازار فروش ندارند درست نیست اما با توجه به رکود در کشور، تولیدکنندگان با استقبال کم خریداران مواجه هستند.
چندی پیش عبدالوهاب سهلآبادی، رییس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران مدعی شد که در حال حاضر حدود ۳۰ درصد تولیدات صنعت در بازار کشور جذب میشود و۷۰ درصد تولیدات کشور بازار خالی وجود دارد.
از سوی دیگر با نگاهی جزیی از وضعیت مصرف مردم، میتوان به این نتیجه رسید که هنوز تعداد زیادی از مردم تمایل به سمت کالای داخلی ندارند. مصرف کالاهای خارجی و توجه نکردن به تولیدات داخلی همچون ویروسی در کشور در حال گسترش است و عوارض سوء آن در تمامی جنبههای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور قابل مشاهده است.
خرید کالای ایرانی و حمایت از تولید داخل در این شرایط اقتصادی کشور، امری کاملا عقلانی است که متاسفانه مورد غفلت واقع شده و ما شاهد جولان کالاهای وارداتی در بازارهای داخلی هستیم درحالی که کالاهای مشابه داخلی مورد استقبال خریداران قرار نمیگیرد و کشور با مشکلاتی همچون بیکاری مواجه است.
کیفیت پایین و قاچاق دو عامل مهم که به عدم رونق دامن میزند
سیدعلی علیصدری، رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران درخصوص بازار فروش تولیدات داخلی گفت: مبنای آماری باید براساس مطالعات و پژوهشهای دقیق باشد. البته درست است که بسیاری از کالاهای تولیدی در داخل، بازار ندارند و نداشتن این بازار در سه حالت ممکن است.
رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران ادامه داد: یکی از این حالتها این است که بازار رقابتی برای برخی کالاها وجود ندارد که علت آن، ورود کالاهای قاچاق از مبادی غیررسمی زیر قیمت سندیکای کالای ایرانی است که بر بازار تولیدات داخل تاثیر میگذارد.وی افزود: حالت دیگری که وجود دارد این است که برخی از کالاها به لحاظ کیفیت، مصرفکننده ندارند و با اقبال خرید مواجه نمیشوند. همچنین حالت سومی نیز وجود دارد و آن این است که کالاهایی تولید میشوند که مصرف داخلی ندارند و تنها بازار صادراتی دارند و به عبارتی به آنها مصرف برونمرزی گفته میشود.
علی صدری بیان کرد: بنابراین نمیتوان گفت که تولیدات 70 درصد صنایع کشور صددرصد بازار فروش ندارند بلکه با توجه به حالتهایی که ذکر شد سهم فروش این کالاها پایین است. البته به این صورت نیست که به طور کل فروش نداشته باشند و تولیدات خود را در انبارها نگهداری کنند بلکه به علت رکود موجود در شرایط فعلی کشور با تقاضای کمی روبهرو میشوند.
وی ادامه داد: بر این اساس این واحدهای صنعتی اگرچه کالاهایشان با استقبال خریداران مواجه نمیشوند اما به نوعی در جایی مصرف میشوند و به همین دلیل است که همچنان به تولید ادامه میدهند. البته کالاهایی نیز هستند که تا شش ماه تولید میکنند و بازار مصرف ندارند ولی بعد از مدت زمانی فرصتی برای این کالاها پیش میآید که میتوانند فروش قابل توجهی هم داشته باشند.
تولیدکنندگانی که به امید رونق تولید میکنند
به گفته رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران اصطلاح بازار فروش به این معنی است که رونق در فروش کالاها نیست و تولیدکننده در شرایط کنونی به امید روز رونق کالای خود را تولید میکند. امروز شاید 70 درصد صنایع رونقی در بازار فروش نداشته باشند. ولی در یک برهه زمانی این رونق به آنها بازمیگردد. به عنوان مثال در بازار طلا و جواهر زمانی که مصادف با ایام عید است استقبال خریداران در این بازار زیاد است ولی در ایامی مثل محرم و صفر استقبال کمتری برای خرید وجود دارد. در این شرایط تولیدکنندهای که طلا و جواهر تولید میکند، این کالا را به امید روزهای رونق بازار تولید میکند در حالی که هیچ مصرفکنندهای در آن زمان برای تولیدش وجود ندارد. این موارد از اتفاقهایی است که طی زمانهای مختلفی میافتد.
اهمیت بازارسنجی قبل از تولید
رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران با اشاره به چالشهای تولیدکنندگان گفت: کسانی که وارد حوزه تولید میشوند اصولا باید مطالعات اولیه قوی داشته باشند، بازارسنجی کنند، بازار صادراتی را ببینند و به این امید به سرمایهگذاری ورود کنند. متاسفانه برخی از سرمایهگذاران بدون مطالعه وارد میشوند و دچار یکسری چالشهای بازار مصرف میشوند و این خود از نظر مدیریتی و تفکر سرمایهگذاری، تفکر بسیار غلطی است.
علی صدری ادامه داد: در برخی مواقع ممکن است تولیدکننده با توجه به رکود بازار مسکن، اقدام به تولید کالایی کند که باید حتما در ساختوساز مصرف شود (از آهنآلات و فولاد تا لوازم لوکس سرویسهای ساختمانی)، این فرد بازارسنجی میکند که اگرچه در حال حاضر بازار مصرف برایش وجود ندارد ولی سرمایهگذاری میکند تا اینکه دو سال دیگر بازار مصرف برایش ایجاد شود. بنابراین آن نگاه و اندیشهبینی و آیندهنگری این فرد باعث میشود که با سرمایهگذاری کالای خود را تولید کند و به هدف خود برسد. این واقعیتی است که در تمام دنیا وجود دارد.
وی افزود: اما برخی دیگر که تنها به نیاز امروز توجه دارند و آیندهبینی نمیکنند اصولا گرفتار مشکلات میشوند. چنانچه برخی از معضلاتی که میبینیم اکثرا مشکلاتی است که گریبان تولیدکنندهها را گرفته، همانطور که شاهد این بودیم که افرادی وارد سرمایهگذاریهایی میشوند و کارخانههایی را ایجاد میکنند که در حال حاضر بازار کالای آن منسوخ شده است و مصرفکنندگان به سمت و سوی بازار محصولات دیگری رفتهاند و این سرمایهگذاری برای صاحب آن تنها بار مالی و مشکلات را به همراه میآورد.
لزوم آیندهپژوهی در صنایع
رییس خانه صنعت، معدن و تجارت جوانان ایران آیندهپژوهی در صنعت را از ارکان سرمایهگذاری دانست و بیان کرد: مطالعهسنجی در نحوه مدیریت واحدهای صنعتی موضوعی است که باید روی آن کارشناسی شود. تنها به اینگونه نیست که دولت وام بدهد یا مشوق ایجاد کند تا صنایع به رونق برسند بلکه علاوه بر مشوقهای دولتی نیاز به عارضهیابی در نحوه مدیریتی چه در بخش تولید و چه در بخش فروش و بازاریابی برای واحدهای داخلی و تولید داخلی خودمان است که باید از آن استفاده کنیم تا بتوانیم برای تولیدکنندگان نسبت به تولیداتشان آیندهپژوهی کنیم.
از طرفی، نخریدن کالای ایرانی به معنای ماندن تولیدات در انبارهاست و اینکه هزینههای صرف شده برای تولید نهتنها به سود تبدیل نشده بلکه با زیان انباشته نیز مواجه شده است.
این اتفاق باعث میشود کمکم تولیدکنندگان نه انگیزهای برای تولید داشته باشند و نه پولی که برای این فعالیت اقتصادی سرمایهگذاری کنند. برچیده شدن بساط تولید هم عاقبتی جز افزایش نرخ بیکاری و افول شاخصهای اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی، ارزشافزوده، رشد اقتصادی و... ندارد.
البته به عقیده کارشناسان، کالای ساخت داخل باید قانعکننده، بادوام، بااستحکام بوده و مرغوبیت آن طوری باشد که مشتری را قانع کند. همچنین بررسیها نشان میدهد عدم فرهنگ مصرف کالای ایران و عدم کیفیت مطلوب کالاها علت اصلی مصرف کالای خارجی است.
تولید به معنی واقعی آن افزودن ارزش اقتصادی بر نهادههای فرآیند تولید است. کسانی تولیدکننده هستند که در آفرینش ارزش اقتصادی سهم و نقش داشته باشند. برای افزایش اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری دولت وظیفه سنگین حمایت از تولید داخلی را برعهده دارد و باید از تمامی امکانات مادی و معنوی که در اختیار دارد در جهت توسعه هر چه بیشتر تولید بهره گیرد و مردم با شناخت کافی از خصوصیات کالاها بهترین یاریدهندگان خواهند بود.