دولت دوازدهم با پشتوانه رای ٢٤ میلیونی کار خود را آغاز میکند. اصلاحطلبان از زمانی که دولت اول روحانی روی کار آمد تا امروز همواره بنای خود را بر حمایت و تقویت دولت گذاشتهاند. در هر برهه زمانی نیز که نقدی نسبت به دولت داشتند آن را بارز کردند.
به گزارش جماران، رسول منتجب نیا، قائممقام دبیرکل حزب اعتماد ملی معتقد است که اصلاحطلبان در ٤ سال آینده دولت نیز باید به ارتباط و تعامل با دولت ادامه دهند. او همچنین بیان میکند که این تعامل نباید صرفا از یک کانال خاص و از طرف یک نفر یا چند نفر باشد بلکه باید ارتباط دولت با اصلاحطلبان ارتباطی تعریف شده و قابل قبول باشد. این فعال سیاسی اصلاحطلب تاکید دارد که یکی از عوامل حفظ و استمرار این تعامل روی کار آمدن کابینهای مورد قبول اصلاحطلبان است. بالاخره این کابینه باید آرمانهای اصلاحطلبان را دنبال کند و مورد قبول آنها باشد. با وجود چنین کابینهای خود به خود ارتباطها و تعامل برقرار میشود.
گفتگوی روزنامه اعتماد با منتجب نیا را در ادامه می خوانید:
پس از معرفی کابینه موضع اصلاحطلبان نسبت به دولت آقای روحانی باید چه باشد؟
اصلاحطلبان از آقای روحانی حمایت کردهاند و ایشان را کاندیدای منحصر به فرد خودشان دانستهاند و حمایت خود را نیز ادامه خواهند داد. آنچه از آقای روحانی انتظار است این است که کابینهای را تشکیل دهد که بتواند با آرمانهای اصلاحطلبان که در شعارها و وعدههای آقای روحانی در ایام انتخابات بارها و بارها اعلام شده، تناسب داشته باشد. اگر کابینهای روی کار بیاید که ناهماهنگ با آقای روحانی باشد و ناهماهنگ با اصلاح طلبان باشد، به ضرر شخص آقای روحانی و کشور است و مردم را مایوس و ناامید خواهد کرد. آقای روحانی به خوبی میداند که بخش زیادی از رای ٢٤ میلیونیاش مربوط به بدنه رای اصلاحطلبان میشود. اگر اصلاحطلبان نبودند که با تمام قدرت از ایشان حمایت کنند، معلوم نبود آقای روحانی اساسا رای بیاورد؛ چه رسد به اینکه رای بالایی را از آن خود کند. این امر روشن است. این به معنای سهمخواهی اصلاحطلبان نیست بلکه نمود یک انتظار ملی است. بخش بسیار زیادی از افرادی که به آقای روحانی رای دادند، به دلیل حمایت اصلاحطلبان و شعارها و وعدههای اصلاحطلبانه آقای روحانی بوده است. لذا کابینهای باید تشکیل شود که متناسب با انتظارات مردمی باشد. امید داریم که آقای روحانی بهگونهای کابینه را چیده باشند که این انتظار را به خوبی بتواند برآورده کند.
نقدهایی که اصلاحطلبان به دولت آقای روحانی مطرح میکنند چه ارتباط و نسبتی با حمایت آنها از دولت دارد؟
هیچ گونه تعارض و منافاتی بین نقد سازنده از دولت و حمایت از آن وجود ندارد. اساسا انتقاد میتواند سازنده و موجب رفع نواقص باشد. مخصوصا اگر از ناحیه دوستان آقای روحانی انتقادها متوجه افراد و صاحبان قدرت شود. باید نوع انتقاد، انگیزه و لحن و روش آن را مورد توجه قرار دهیم. اگر فردی در قالب انتقاد بخواهد دولت را تضعیف و تخریب کند، مورد پذیرش نیست. لیکن اگر انتقاد و تذکر همراه با پیشنهاد باشد، موجب پیشرفت و توسعه کشور میشود.
عقبه اجتماعیای که در سال ٩٦ پشت سر آقای روحانی قرار گرفت، با آمدن او متولد نشد و پیش از آن نیز خواستهها و مطالباتی داشته است. این امر چه مسوولیت و وظیفهای را روی دوش آقای روحانی میگذارد؟
مردم با هیچ مسوولی عقد اخوت نبستهاند که تا آخر و در هر شرایطی با فردی باشند و از او حمایت کنند. مردم از مسوولان انتظار دارند که به خواستها و مطالباتشان در حد امکان پاسخ داده و عمل کنند. ٢٤ میلیونی که به آقای روحانی رای دادند، قطعا مطالباتی داشتند که در شعارهایشان در میتینگهای انتخاباتی موج میزد. در هر شهری که آقای روحانی حضور پیدا میکرد، مردم ضمن اینکه از ایشان حمایت میکردند، خواستههای خودشان را در قالب شعار اعلام میکردند. به همین دلیل است که آقای روحانی وظیف دارد تا مردم را قانع کند که در جهت تحقق خواستههایشان تلاش میکند. ممکن است برخی خواستهها عملی نباشد یا در اختیار آقای روحانی نباشد یا زمان برای تحقق آن لازم باشد و امکاناتی برای آن باید فراهم آورد. به هر حال روحانی باید بیشتر با مردم سخن بگوید و آنها را قانع کند. باید به مردم بگوید که پیامهای شما را شنیدم درصدد حل آنها هستم ولی برخی خواستهها از دست من خارج است؛ ظرفیت کشور و امکانات موجود نمیتواند پاسخگو باشد و باید در آینده به آن جامه عمل بپوشانیم. در واقع هیچیک از خواستههای مردم نباید بیجواب باشد و مردم قانع نشوند. در این صورت امید مردم تبدیل به یاس میشود؛ هم به نظام و هم به دولت و اصلاحطلبان که ایثارگرانه، سخاوتمندانه و با تمام قدرت از آقای روحانی حمایت کردند، ضربه میخورد.
آیا تعامل و ارتباط بین اصلاحطلبان و دولت در ٤ سال آینده باید ادامه پیدا کند؟ برای اینکه تعامل شکل بگیرد طرفین باید واجد چه ویژگیهایی باشند؟
تعامل بین دولت و حامیانش به خصوص اصلاحطلبان باید وجود داشته باشد. این تعامل نباید صرفا از یک کانال خاص و از طرف یک نفر یا چند نفر باشد بلکه باید ارتباط دولت با اصلاحطلبان ارتباطی تعریف شده و قابل قبول باشد. یکی از عوامل حفظ و استمرار این تعامل روی کار آمدن کابینهای مورد قبول اصلاحطلبان است. بالاخره این کابینه باید آرمانهای اصلاحطلبان را دنبال کند و مورد قبول آنها باشد. با وجود چنین کابینهای خود به خود ارتباطها و تعامل برقرار میشود. اگر اعضای کابینه افرادی باشند که خودشان نسبت به برنامههای رییسجمهور موضع داشته باشند و در جناح دیگری باشند یا انگیزه و ایده اصلاحطلبانه نداشته باشند، در عمل دچار مشکل خواهیم شد. در این صورت در سیاستگذاریها و عزل و نصبها دایما مشکل پیدا میکنیم. در دوره اول آقای روحانی چنین وضعی را شاهد بودیم. دیدیم که برخی وزرا روحیه اصلاحطلبی نداشتند یا حتی گرایش به جناح دیگر داشتند، آثارش در استانها و شهرستانها مشهود بود. دیدیم که جریان اصلاحطلبی در شهرها یا منزوی بود یا در حد مورد انتظار مورد حمایت قرار نگرفته است. امید است که در این کابینه چنین مشکلی وجود نداشته باشد و شاهد کابینهای هماهنگ، همگرا و منسجم باشیم. همه نیز یکصدا آرمانهای اصلاحطلبانه را که آقای روحانی در شعارهایش مطرح کرد، دنبال کنند و در جهت تحقق آن پیش بروند.