ترامپ درست مانند احمدینژاد است و کمتر کسی میتوانست این موضوع را پیشبینی کند. همانگونه که او در سال 84 و بعد از به قدرت رسیدن، همه توافقات را از بین برد، ترامپ نیز همان راه را میرود
به گزارش جماران؛ داوود حشمتی در روزنامه قانون نوشت:
کنگره آمریکا قانون جدید تحریمها علیه ایران، روسیه و کره شمالی را وضع کرد. در همین راستا، موارد زیر درباره جنبه های داخلی و خارجی این تحریمها مطرح است:
1 – این قانون بعد از کنگره باید در سنا نیز به تصویب برسد و احتمال تصویب آن در سنا نیز وجود دارد.
2 – بعد از تصویب سنا، قانون به ترامپ سپرده می شود تا به اجرا گذاشته شود. در این بسته تحریمی، نام کره شمالی و روسیه نیز در کنار ایران وجود دارد. با توجه به نزدیکی و تمایل ترامپ به ارتباط بیشتر با روسیه این احتمال وجود دارد که رییس جمهور آمریکا نخواهد آن را به اجرا بگذارد. در آن صورت به کنگره بر می گردد و با دو سوم آرای نمایندگان لازم الاجرا می شود.
3 – توجه به این مساله که دموکراتهای آمریکا نیز با این تحریمها همراهی کردند، برای شناخت بیشتر رفتارهای آمریکایی و ثبت در تاریخ برای دانستن نگاه آنها به ایران، لازم و پراهمیت است. در صورتی که برجام را محصول دموکراتهای آمریکا بدانیم باید امروز آنها از دستاورد خودشان حفاظت میکردند که نکردند.
4 – آیا توافق برجام بینقص است؟ به طور حتم نمیتوان چنین نظری داد. یکی از مهمترین مشکلات برجام، عدم محاسبه وضعیت به قدرت رسیدن فردی مانند احمدینژاد در آمریکاست. اما سوال این است که آیا کسی (حتی در روزهای پایانی انتخابات آمریکا) فکر میکرد ترامپ بتواند به قدرت برسد؟
5 –ترامپ درست مانند احمدینژاد است و کمتر کسی میتوانست این موضوع را پیشبینی کند. همانگونه که او در سال 84 و بعد از به قدرت رسیدن، همه توافقات را از بین برد، ترامپ نیز همان راه را میرود. احمدینژاد راه دیگری را در مقابل دنیا به کار بست تا سرانجام بعد از به باد دادن سرمایههای عظیم مادی و معنوی، کشور به جایی رسید که خود او اعتراف کرد: «به آخر خط رسیدهایم»، ترامپ نیز همان شیوه را دارد. حال برای ترامپ نیز، از بین بردن توافق و ایجاد فضای تخاصم با ایران مطلوبترین گزینه است. در کنار او جنگطلبان داخلی، منطقه ای و بینالمللی نیز این وضعیت را آرزو میکنند.
6 – دلواپسان حملاتشان را به برجام و تیم مذاکره کننده به بهانه این قانون آغاز کردند. آنها معتقدند ادعاهای شان در مورد آمریکا درست بود. سوال این است که آیا این تحریمها میتواند میان نیروهای داخلی شکاف ایجاد کند؟ پاسخ این است که «به طور طبیعی این پتانسیل وجود دارد».
7 – نباید اجازه داد در داخل ایران، میان بخشی از حاکمیت و در بدنه اجتماعی و تودهها دو دستگی در واکنش به این تحریمها ایجاد شود. آمریکا در صورتی تحریمهایش را موثر میبیند که در کنار کارآمدی عملی آن، هیچ فشاری از سوی افکارعمومی داخل نیز وجود نداشته باشد. از همین رو دولت (به ویژه آقای روحانی و ظریف) میتوانند نیروی اجتماعی را به جای تقابل با دلواپسان، به سمت مقابله با آمریکا هدایت کنند.
8 – برجام با همین وضعیت نیز تا به امروز دستاوردهای بزرگی داشته است. نه برنامه موشکی ایران مختل شد و نه سفرههای مردم دچار مشکلات حاد و تورمهای افساگسیخته شد. این درحالی است که توجه کنید قیمت نفت به یک سوم زمان احمدینژاد تقلیل یافته و حتی کشورهایی مانند عربستان با آن همه ذخیره ارزی که داشتند دچار کسری بودجه هستند. بحران سیاسی اقتصادی ونزوئلا نیز وضعیت روشنی است که میتواند قابل قیاس قرار بگیرد.
9 – به یاد داشته باشیم که دلواپسان در زمان احمدینژاد میگفتند: «آمریکا ما را تحریم کند هیچ مشکلی برای ما ایجاد نمیشود». احمدینژاد به صراحت گفته بود: «آمریکا 30 سال است ما را تحریم کرده در واقع خودش و شرکتهای خودش را از دستیابی به ایران تحریم کرده است. مشکلی برای ما ایجاد نمیکند». یا جمله معروفی که در مصاحبه ای در ترکیه بیان کرد که میگفت: « مردم ایران نمی دانند تحریم چیست (تحری نمه نه دی؟)».
10- دلواپسان به دنبال این هستند که دولت را به سمت اقداماتی سوق دهند که در دوره احمدینژاد انجام میشد. آنها به دنبال ایجاد تقابل هستند اما میدانند به عنوان یک بخش از قدرت در ایران نمیتوانند این موضوع را به تنهایی پیش ببرند.
همانگونه که در آمریکا ترامپ میداند بدون همراهی و همکاری جامعه جهانی نمی تواند فشار شدیدی به ایران وارد کند. یادمان هست، سیاستهای خصمانه آمریکا زمانی نتیجه داد که موفق شدند نه فقط جامعه جهانی، بلکه روسیه و چین را نیز علیه ما همراه کنند اما امروز این قابلیت را ندارد و این خودیکی از بزرگترین فواید برجام است.