ایرانی ها سال هاست که برای خوردن غذا به فست فودهای ایرانی مثل «مش دونالدز» و «پیتزا هت» که تقلیدی از شرکت های زنجیره ای بزرگ غربی هستند می روند. اما اکنون که با لغو تحریم ها، شرکت های غذایی واقعی غربی از راه رسیده اند، کار کردن در ایران چندان آسان نیست.
به گزارش جماران به نقل از دیلی میل، درحالی که شرکت های صنعتی اروپا همچنان از فعالیت در ایران خودداری می کنند چند شرکت عرضه مواد غذایی تصمیم گرفته ریسک حضور در بازار ایران را پذیرفته و بازار ۷ میلیارد دلاری ای را که ایرانیان هر سال صرف رستوران رفتن می کنند تصاحب کنند.
ایرانی ها سال هاست که برای خوردن غذا به فست فودهای ایرانی مثل «مش دونالدز» و «پیتزا هت» که تقلیدی از شرکت های زنجیره ای بزرگ غربی هستند می روند. اما اکنون که با لغو تحریم ها، شرکت های غذایی واقعی غربی از راه رسیده اند، کار کردن در ایران چندان آسان نیست.
به رغم لغو تحریم ها، تشریفات دست و پاگیر اداری و چالش های پیش روی این کشور برای جذب سرمایه گذاران خارجی همچنان از موانع عمده پیش روی اقتصاد ایران به شمار می رود.
اما چند شرکت زنجیره ای عرضه مواد غذایی غربی تصمیم گرفته اند ریسک حضور در بازار ایران را بپذیرند تا بلکه بتوانند بخشی از بازار 7 میلیارد دلاری ای را که ایرانیان هر سال صرف رستوران رفتن می کنند از آن خود کنند. موسسه مشورتی ایلیا در ایران حتی پیش بینی کرده که این رقم در طی دهه آینده دو برابر شود.
تله پیتزای اسپانیا ماه جاری میلادی از طریق کنسرسیومی ایرانی اولین شعبه خود را در تهران افتتاح کرد. این کنسرسیوم قصد دارد 100 میلیون یورو برای گسترش شعب تله پیتزا در سراسر ایران سرمایه گذاری کند.
اما یکی از اولین اروپایی هایی که واقعا خود را درگیر بازار ایران کرده، آمائوری دی لا سره، کارآفرین 41 ساله فرانسوی است که حق امتیاز باز کردن سوشی شاپ در ایران را گرفته است. او در سال 2013 اولین بار به ایران رفت و در همین سفر بود که عاشق این کشور شود. اولین شعبه این رستوران زنجیره ای گرانقیمت فرانسوی هفته گذشته در یکی از محلات شمال شهر تهران افتتاح شد.
دی لا سره به خبرگزاری فرانسه گفت: «دولت ایران اراده ای قوی برای جذب سرمایه و دانش فنی خارجی دارد، اما در سطح کارهای روزانه اداری، اوضاع جهنم است... تا زحمتی نکشی چیزی به دست نمی آوری... همه چیز زمان می برد، همه چیز پیچیده است. کنار امدن با آداب و رسوم ایران خیلی دشوار است.»
وی افزود: «اما وضعیت به سرعت در اینجا در حال تغییر است. من عاشق این کشور هستم و از اینکه از نزدیک شاهد این انقلاب و دگرگونی هستم هیجان زده ام.»
این رستوران از حدود 150 عرضه کننده عمدتا ایرانی استفاده می کند و مجبور است هر سه هفته یکبار ماهی تازه را از کشور نروژ وارد کند.
دولت ایران می گوید، تلاش می کند بروکراسی اداری را کاهش ده، اما رتبه ایران امسال در رتبه بندی شاخص فضای کسب و کار بانک جهانی 3 رتبه تنزل داشته است.
با این حالی همچنان یکی از بزرگترین دردسرها در اروپا این است که بانک ها به دلیل ترس از تحریم های دولت آمریکا تمایلی به همکاری با ایران ندارند.
دی لا سره گفت: «این دیوانه کننده است. ما به وزارت اقتصاد فرانسه رفتیم و آنها فهرستی از همه بانک هایی را که آماده همکاری با ایران هستند را به ما دادند. اما زمانی که با آنها تماس گرفتیم، همگی گفتند نه.»
این سرمایه گذار اروپایی به تدریج متوجه شد که تنها یک بانک خصوصی کوچک که هیچ ارتباطی با نظام مالی آمریکا ندارد حاضر به انجام تراکنش ها با ایران است.
وی افزود: «همان موقع بود که آقای ترامپ از راه رسید...ما می خواستیم چند برند را همزمان در ایران فعال کنیم، اما زمانی که ترامپ از راه رسید ما اندکی پایمان را از روی پدال گاز برداشتیم.»
اسفندیار باتمانقلیج، موسس مجمع ایران و اروپا در این باره گفت: «توسعه بخش فست فود موجب ایجاد فرصت های شغلی می شود، چیزی که ایران خیلی به آن نیاز دارد.»
