متاسفانه یکی از خسارت‌های مستقیم و بزرگ، حرکت غیراخلاقی فاش کردن جلسات محرمانه است که اطمینان و اعتماد لازم را متزلزل می‌کند که اگر در مناسبات عادی بین دوشخص نیز اتفاق بیفتد، اعتماد میان دو طرف شکسته می‌شود
به گزارش جماران؛ علیرضا رحیمی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی در یادداشتی که در روزنامه جهان صنعت منتشر شده است، نوشت:
موضوعاتی که غالبا از سوی برخی نمایندگان مشخص مورد سوال از وزرا قرار می‌گیرند و دولت را متهم به عدم شفافیت در قراردادها و تصمیمات می‌کنند، از اساس منتفی هستند چون این سوالات شائبه سیاسی دارد. باید قبول کنیم که برخی از موضوعات حاکمیتی هستند و ابعاد بین‌المللی دارند و وقتی از موضع حاکمیتی به یک موضوع ورود پیدا می‌کنیم، ملاحظات امنیتی، منافع ملی، قانون اساسی، تفکیک قوا و نظارت مجلس را باید مدنظر قرار دهیم. این موضوعات روشن است و خود افرادی که غالبا حجم سوالات را به سمت دولتمردان روانه می‌کنند، اطلاع دارند که این موضوعات حاکمیتی است اما چون عامه مردم نگاهشان، مناسبات بین قوا نیست و اطلاعات تخصصی ندارند، ممکن است این دست سوالات برایشان شیرین و جذاب باشد. اما افرادی که در سطوح بالای مدیریتی و حاکمیتی قرار دارند، می‌دانند که این سوالات شائبه سیاسی دارد. در اغلب موارد مطرح کردن سوال در مجلس منجر به وقت‌کشی، گرفتن انرژی دولت و ایجاد شائبه برای مردم می‌شود که اگر این موارد را کنار هم بگذاریم، ضد منافع ملی و در جهت خوشحال کردن دشمنان و ناراحت کردن دوستان خواهد بود.
دولت در برخی موضوعات مانند برجام همه جزییات را هم در اختیار مجلس و هم کمیسیون امنیت ملی می‌گذارد چون موضوع برجام از همه قوا و در بالاترین سطح ممکن هیات مذاکره‌کننده انتخاب شده و حین مذاکرات هم هیات متناظری در شورای عالی امنیت ملی پیش‌بینی شد که همه آنها اطمینان‌بخشی بیشتری برای مجلس و سایر قوا به وجود آورد.
اما بعضی از قراردادهای تجاری مانند توتال محرمانه و در سطح بین‌المللی منعقد می‌شود. این قرارداد عمومی نیست که با انتشار آن رقبای تجاری کشورمان از جزییات آن مطلع شوند و اگر به بهانه عدم شفافیت اصرار داشته باشیم که به مفاد و جزییات این قرارداد دسترسی پیدا کنیم، شرایط دسترسی رقبا را نیز فراهم کرده‌ایم. رقبا نیز سناریویی می‌چینند تا ما را از مسیر اصلی منحرف کنند. وقتی شخص وزیر و دیگر مسوولان وزارت نفت ابهامی را برطرف می‌کنند، نباید به عدم شفافیت یا عدم صداقت متهم‌شان کرد که چرا به بهانه شفافیت، اطلاعات محرمانه بخش نفت و انرژی را در اختیار رقبا قرار نمی‌دهند.
متاسفانه یکی از خسارت‌های مستقیم و بزرگ، حرکت غیراخلاقی فاش کردن جلسات محرمانه است که اطمینان و اعتماد لازم را متزلزل می‌کند که اگر در مناسبات عادی بین دوشخص نیز اتفاق بیفتد، اعتماد میان دو طرف شکسته می‌شود. به صورت مصداقی نمونه‌اش در کمیسیون امنیت ملی و وزارت امور خارجه اتفاق افتاد که حرف محرمانه وزیر منتشر و موجب دلخوری او شد اما این اتفاق به دلخوری اکتفا نکرد بلکه تزلزل در اعتماد و شکست در نگاه نیز به دنبال آن بود. نگاهی که به دنبال این اتفاق وزارت امور خارجه به کمیسیون امنیت ملی داشت، در چند هفته اول و در بعضی جلسات مشهود بود و بحث‌های روزنامه‌ای بیشتر از جانب وزیر مطرح می‌شد که موجب گلایه همه اعضای کمیسیون شد. خیلی زمان برد تا دوباره روابط کمیسیون و وزارت امور خارجه به حالت قبل برگردد و اعتماد‌ها ترمیم شود. به هر حال مناسبات بین مجلس و دولت خالی از این موضوع نیست لذا اگر دولت اصراری به این دارد که موضوعی محرمانه بماند، باید همه متعهد باشند و بدانند که اصرار دولت برای مخفی‌کاری خود نیست بلکه برای منافع ملی و مدیریت رقباست.
