اگر نبود این توضیح صریح رهبر معظم انقلاب چه بسا مخاطراتی برای جامعه نه تنها در حوزه فرهنگ که در سایر حوزهها ایجاد میشد.
به گزارش جماران حجت الاسلام والمسلمین سید رضا اکرمی در سر مقاله روزنامه ایران نوشت:
در قرآن مجید، آیاتی هستند که به آنها «مطلق» میگویند؛ این آیات بى هیچ قیدى بر تمامى افراد از جنس خویش دلالت مى کنند. از جمله آیه 110 سوره آل عمران که میفرماید: «شما بهترین امتى بودید که به سود انسانها آفریده شده اید؛ (چرا که) امر به معروف و نهى از منکر مى کنید و به خدا ایمان دارید؛ و اگر اهل کتاب (به چنین برنامه و آئین درخشانى) ایمان آورند، براى آنها بهتر است. (ولى تنها) عده کمى از آنها باایمانند و بیشتر آنها فاسقند.»
در این آیه، امر به معروف و نهى از منکر به قدرى مهم است که انجام آن معیار امتیاز امّتها برشمرده شده است و هر یک از افراد امّت فارغ از سنّ، منطقه، نژاد، سواد و موقعیت اقتصادى و اجتماعى باید امر به معروف ونهى از منکر کند.خداوند در این آیه تأکید دارد شما وقتی بهترین مردم خواهید بود که امر به معروف و نهی از منکر کنید؛ اهل توصیه و سفارش به نیکیها و پرهیز از بدیها باشید؛ به هر چه پسندیده و صواب است دعوت
و از هر آنچه ناصحیح و نادرست است، تحذیر کنید.بر اساس این آیه، امر به معروف و نهی از منکر به عنوان وظیفهاى عمومى و همگانى است که هرکس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام کند.
بر اساس آیه 104 همین سوره، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه یک گروه سازمان یافته و منسجم است؛چنانکه بهداشت مسئول و متولی دارد؛ امنیت کشور مسئول و متولی دارد؛ راهنمایی و رانندگی متولی دارد، امر به معروف و نهی از منکر نیز در مقام عمل متولیانی دارد. بر اساس آیه 110، همه مردم مسئولیت دارند یکدیگر را به حسنات از جمله حلم، تعاون، سخاوت و... دعوت کرده و از سیئات و ناپسندیها نهی کنند؛ اما همه نمیتوانند در مقام عمل ابتدا به ساکن وارد شوند. موضوع «آتش به اختیار» در موضوعات فرهنگی که پیشتر از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی مطرح شد و اخیراً از سوی ایشان به روشنی تفسیر گردید نیز در همین قالب قابل توضیح است؛ «آتش به اختیار» در مقوله فرهنگی همان امر به معروف و نهی از منکر در مقام توصیه و تذکر است. اگر کسانی نسبت به مسائلی که در آموزش پرورش، آموزش عالی و دیگر مقولات فرهنگی دغدغه یا توصیه دارند، میتوانند آن را مطرح کنند؛ اما میدان عمل باید به دست متولیان و مسئولان آن سپرده شود. چرا که در غیر این صورت، فتنه، آشوب و هرج و مرج میشود.مسائل فرهنگی نیز در حیطه مأموریت دستگاهها و افراد مسئول آن است.همه میتوانند راجع به موضوعی تذکر بدهند اما عمل باید به مسئول و متولی آن سپرده شود. همانطور که نیروی انتظامی حافظ امنیت است ،امور فرهنگی نیز حافظان و مسئولانی دارد که در مقام عمل باید کار به آنها محول شود.
رهبر معظم انقلاب با دوراندیشی خاصی که همواره از ایشان سراغ داریم، با تفسیر و توضیحی که فرمودند راه را بر برخی برداشتهای ناصواب بستند تا بعضی جریانها از سر ناآگاهی یا فرصتطلبی و تسویه حسابهای سیاسی، اقدام به رفتارهای هنجارشکن و حاشیه ساز ننمایند. اگر نبود این توضیح صریح رهبر معظم انقلاب چه بسا مخاطراتی برای جامعه نه تنها در حوزه فرهنگ که در سایر حوزهها ایجاد میشد. اما حال مشخص شد که برخی برداشتها از این تعبیر که راه به بیقانونی میبرد، بجا نبوده است. اگر چه پیش از این هم آگاهان به اندیشه و مشی رهبر معظم انقلاب درک کرده بودند که چنین تفسیرهایی به هیچ وجه در ساحت مدیریتی و فکری ایشان جایگاهی ندارد.