شکاف باورنکردنی بین جمعیت یک درصدی ثروتمندترین افراد دنیا و سایر مردم، هرروز و با سرعتی زیاد گسترده‌تر و عمیق‌تر می‌شود. تنها در شش ماه گذشته، تعداد افرادی که معادل مجموع ثروت نیمی از جمعیت دنیا دارایی دارند، از ۸ نفر به ۶ نفر و سپس به ۵ نفر کاهش پیدا کرده است.
به گزارش جماران، بنا بر گزارشی در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ (۲۶ خرداد ۱۳۹۶)، ۵ فرد ثروتمند دنیا که همگی مرد هستند به شرح زیر اعلام شد:
۵. کارلوس اسلیم هلو، سرمایه‌گذار و کارآفرین مکزیکی: ۶۴،۲ میلیارد دلار
۴. وارن بافت، مدیرعامل ارشد شرکت برکشایر هاتاوی: ۷۶،۳ میلیارد دلار
۳. آمانسیو اورتگا، مؤسس زارا: ۸۳ میلیارد دلار
۲. جف بزوس، مؤسس آمازون: ۸۴،۲ میلیارد دلار
۱. بیل گیتس، مؤسس مایکروسافت: ۸۹ میلیارد دلار
مجموع دارایی این ۵ نفر، ۴۰۰ میلیارد دلار است. درحالی‌که ۵۰٪ از جمعیت فقیر دنیا - جمعیتی حدود ۳،۷۵ میلیارد نفر - روی‌هم‌رفته ۴۱۰ میلیارد دلار سرمایه دارند.
بنابراین به‌طور متوسط می‌توان گفت هر یک از آن ۵ مرد، ثروتی معادل ثروت ۷۵۰ میلیون نفر را دارا هستند.
بسیاری از افراد خیلی خیلی ثروتمند، آمریکایی هستند. پل باکهایت، درباره تحقیقات جدیدش می‌گوید: ما مردم آمریکا اینترنت را به وجود آوردیم، توسعه دادیم و هوش مصنوعی را بنا نهادیم؛ ما ساختار عظیمی از سیستم حمل و نقل را راه‌اندازی کردیم؛ اما متأسفانه اجازه دادیم که تعداد کمی از افراد همه اعتبار آن را به دست آورند و میلیاردها دلار به جیب بزنند. دلیلش این است که جامعه آمریکا با رؤیای شایسته‌سالاری به عده‌ای اجازه داد هر آنچه دوست دارند، به دست آورند... شایسته‌سالاری؟ مارک زاکربرگ، بیل گیتس و جف بزوس کارهای کوچکی انجام داده‌اند که به هر صورت رخ نمی‌داد. همه تکنولوژی مدرن آمریکا با دلارهای مالیاتی ما، مؤسسه‌های تحقیقاتی و کمک‌های مالی ما شروع شده است و ادامه پیدا می‌کند.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، یک درصد جمعیت آمریکا حدود ۴ تریلیارد دلار از بقیه مردم گرفته‌اند و به جیب خود واریز می‌کنند. نیمی از ثروت آن‌ها از ۹۰٪ افراد فقیر جامعه تأمین می‌شود.
چنین واقعه‌هایی به نابرابری درآمد در آمریکا منجر شده که از سال ۱۹۲۰ تاکنون، بیشترین میزان نابرابری را رقم زده است.
باکهایت در ادامه می‌گوید: آن‌ها اعتبار را با ثروت هنگفتشان همراه کرده‌اند و موفقیتی که باید از آن جامعه باشد، به چند نفر انگشت‌شمار اختصاص داده‌اند. این افراد این ثروت را به‌تنهایی به دست نیاورده‌اند و به همین دلیل نباید به‌تنهایی درباره نحوه خرج کردن آن تصمیم بگیرند.
این نباید تنها تصمیم یک فرد باشد که این ثروت چگونه خرج شود بلکه سالانه باید بخشی قابل توجهی از ثروت ملی به تحصیلات، خانه‌سازی، تحقیقات سلامتی و ساخت و ساز زیربنایی اختصاص یابد. این چیزی است که آمریکایی‌ها، پدرها و مادرهایشان و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها در طی نیم قرن کار و تلاش و تولید به دست آورده‌اند.»
نکته‌ی جالب در مورد ثروتمندان و سیاست‌های برخورد با آن‌ها این است که دونالد ترامپ باور دارد معاف شدن این افراد از پرداخت مالیات می‌تواند مفید باشد.
کپی شد
