یقینا شرکت گسترده اهل‌سنت در انتخابات و مشارکت فعال آنها در روند سیاسی کشور خوشایند داعش و داعش‌مآبان نیست و تهدیدی جدی محسوب شده و می‌شود و راه را بر این تفکر که به دنبال بهره‌برداری از برخی کاستی‌های منطقه‌ای و ایجاد بسترهای حاصلخیز فکری و هویتی برای خود است، می‌بندد.
به گزارش جماران، صابر گل‌عنبری . کارشناس مسائل سیاسی در روزنامه شرق نوشت:
پس از حملات تروریستی اخیر در تهران، تحلیل‌های مختلفی درباره این حملات، عوامل و اهداف آنها صورت گرفت، اما در این میان آنچه از دید تحلیلی پنهان ماند، برجسته‌ترین پیام زمانی این حملات بود. بدون شک حوادث مهمی مانند این حملات پیام‌های زمانی و مکانی متعددی در خود دارند. درباره پیام‌های مکانی این حملات به اندازه کافی سخن گفته شده است، اما در پرداختن به پیام‌های زمانی، آنچه به نظر راقم این سطور دیده نشد، تلاش داعش برای انتقام از اهل سنت ایران درست پس از دو هفته از انتخابات ریاست‌جمهوری است.
در این انتخابات، هم‌وطنان اهل سنت نسبت به دوره‌های قبل حضوری فعال‌تر و هدفمندتر داشتند و به جرئت می‌توان گفت این دوره باشکوه‌ترین حضور انتخاباتی اهل‌سنت پس از انقلاب اسلامی رقم خورد و اکثریت مطلق آنها نیز به دلایلی که از حوصله این نوشتار خارج است، به دکتر روحانی رأی دادند.
همین مشارکت گسترده و رأی معنادار به رئیس‌جمهور، اهل‌سنت ایران را به پدیده این دوره انتخابات ریاست‌جمهوری تبدیل کرده بود و فضای مناسبی برای تعامل دوسویه سازنده شکل گرفت.
در این فضای وحدت و تعاملی، ناگهان دو عملیات تروریستی در تهران روی داد و اوضاع را تا حدودی تحت‌الشعاع خود قرار داد.
یقینا شرکت گسترده اهل‌سنت در انتخابات و مشارکت فعال آنها در روند سیاسی کشور خوشایند داعش و داعش‌مآبان نیست و تهدیدی جدی محسوب شده و می‌شود و راه را بر این تفکر که به دنبال بهره‌برداری از برخی کاستی‌های منطقه‌ای و ایجاد بسترهای حاصلخیز فکری و هویتی برای خود است، می‌بندد. اینجاست که هر یک رأی از آرای شهروندان سنی‌مذهب تیری بود که به سینه داعشیان اصابت کرد.
داعش بر این باور بود این اعمالش با توجه به انتساب عوامل حملات به مناطق هویتی در کشور می‌تواند فضای به‌وجود‌آمده پس از انتخابات را بر هم بزند و آن را به سمت تندشدن سوق دهد تا از طریق برانگیختن حساسیت‌های مذهبی و خلق فعل و انفعالاتی، مانع تقویت تعامل سازنده دوسویه میان اهل‌سنت و حاکمیت شود و با تحقق این مطلوب خود، انتقام سختی از اهل‌سنت به دلیل شرکت گسترده در انتخابات گرفته باشد و در نتیجه اهل‌سنت را به قربانی سیاسی عملیات‌های اخیر خود تبدیل کند. همین قربانی‌کردن سیاسی اهل سنت عمده‌ترین پیام زمانی حملات تروریستی بود.
در این میان، در روزهای اخیر، متأسفانه عده‌ای در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی با دمیدن بر آتش تفرقه قومیتی و مذهبی در نظرات و تحلیل‌های کج‌روانه خود، در سودای بهره‌برداری سیاسی از این حوادث و تندکردن فضای سیاسی کشور هستند. حتی عده قلیلی نیز پا را فراتر نهاده و با بی‌توجهی عمدی یا سهوی به حساسیت‌های امنیتی، قومی و مذهبی، جنایت چند نفر را به حساب یک قوم یا مذهب می‌نویسند، به نحوی که میانه‌روترین جریان‌های دینی و سیاسی اهل‌سنت از خوانش‌های سوگیرانه آنها در امان نمانده‌اند. در قاموس سیاسی نمی‌توان این رفتارها را چیزی جز «قبیله‌گری مدرن» نامید. در جوامع ابتدایی وقتی شخصی بزهی را مرتکب می‌شد، بنا بر تعلق قبیله‌ای بزهکار، عمل او بر کل اعضای قبیله‌اش تعمیم می‌یافت و حتی جمادات و حیوانات موجود در سرزمین آن قبیله مجازات می‌شدند! اکنون نیز گویا همین رگه‌های قبیله‌ای در ظاهری مدرن خود را نمایش می‌دهد و اصل قرآنی «و لا تزر وازره وزر أخری» و به فرموده ملای رومی «هیچ وازر وزر غیری برنداشت» رنگ باخته است.
خروجی این تحلیل‌های منفعلانه و سوگیرانه همانی است که داعش از طریق نفس چنین عملیات‌ها و برنامه‌های رسانه‌ای هدفمند خود به دنبال آن بوده و هست و محرک جدی گسل‌های قومی، مذهبی و نوعی داعشی‌سازی خطرناک است که عواقب بسیار ناگواری بر آن مترتب است.
نباید اجازه داد که فضای سیاسی و اجتماعی جامعه به سمتی سوق داده شود که اهل‌سنت به قربانی سیاسی این حملات تبدیل شوند. به ضرس قاطع می‌توان گفت که هر گامی در این مسیر داعشانه خواهد بود؛ و به فرموده حکیم فردوسی «مبادا به تو دست دشمن دراز»، و «همه دشمنان کام دل یافتند».
در این شرایط و به‌ویژه در سایه وضعیت حساس خاورمیانه، سربرآوردن شکاف‌های قومی و مذهبی در کشورهای مختلف، تهدیدات قبیله‌سالارانِ جوانِ ناپخته در منطقه پیرامونی برای انتقال آتش عداوت به داخل ایران، عقلانیت سیاسی ایجاب می‌کند که از طریق عمل به مقتضای پیام‌های مشارکت حداکثری هم‌وطنان اهل‌سنت در انتخابات و رأی معنادار آنها به آقای روحانی، فرایند تعامل سازنده میان اهل‌سنت، دولت و حاکمیت بیش از پیش تقویت و راه بر کاسبان، کنّاسان و خنّاسان بسته شود و نباید اجازه داد حلاوت این حضور باشکوه انتخاباتی به مرارت هجران سیاسی تبدیل شود.
