اصولگرایان ایران سعی دارند برای حسن روحانی چالش جدی ایجاد کنند. ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری در ایران به پایان رسید. پیروزی روحانی در انتخابات چندان راحت به نظر نمی رسد. هفته گذشته بعد از دو ماه گمانه زنی درنهایت ابراهیم رییسی کاندیداتوری خودرا اعلام کرد.
مشخصات رییسی در کنار توانایی بالقوه او برای ایتلاف اصواگرایان پیرامون خود سبب شده او به یک تهدید برای روحانی تبدیل شود. مهمترین مساله که در رای مردم تاثیر گذار است اقتصاد است. اما صرف نظر از اینکه چه کسی پیروز انتخابات شود ایران به هر جهت رویکرد محتاطانه تری در قبال غرب در چهار سال آینده اتخاذ خواهد کرد.
بیانیه رییسی برای اعلام کاندیداتوری جنجال هایی را درمیان جبهه موسوم به جبهه مردمی انقلاب اسلامی ایجاد کرده است. این جریان سیاسی رییسی را به عنوان کاندیدای احتمالی نهایی خود در کنار علیرضا زاکانی و قالیباف و بذرپاش و حاجی بابایی معرفی کرده است. در میان چهار کاندیدای باقی مانده جمنا رییسی بیشترین رای را برای نامزدی در انتخابات از سوی این جریان دریافت کرده است.
روحانی و رییسی تنها رقبای این انتخابات نیستند. محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق ایران نیز قادر است این انتخابات را به چالش بکشد. حمید بقایی معاون اخمدی نژاد نیز به عنوان کاندیدای مورد حمایت او مطرح شده است. انتظار می رود شورای نگهبان او را رد صلاحیت کند.
در این شرایط ارزیابی اینکه چه کسی قراراست رییس جمهور آتی ایران باشد سخت است. رییسی همچنان یک شخصیتی است که قادر است اصواگرایان ایران را علیه روحانی متحد کند . در مرحله نهایی انتخابات، رقابت بین رییسی و روحانی رو به افزایش است.
یکی از فاکتور های کلیدی که در هفته های پیش رو به در مناظره های انتخاباتی اوج می گیرد بخث درباره موقعیت اقتصادی رییسی در مقایسه با موقعیت روحانی است. سیاست های اقتصادی یکی از معدود قلمروهایی است که با تغییر رییس جمهور تغییر میکند در حالی که سیاست خارجی در نهایت توسط رهبری تایید می شود.
بسیاری از نهادهای اصولگرا و پایگاه های میانه روی روحانی در جهت های عمومی کشور هم عقیده اند از سویی یک پذیرش جهانی درایران در مورد توافق هسته ای با غرب وجود دارد که سر جای خود می ماند. با این حال این مشکل که چطور تهران باید ورود مجدد بازارهای غربی را درخود حل کرده و اینکه چطور دولت باید سرمایه خارجی وارد کشور کند هنوز به قوت خود باقی است. رییسی با توحه به اینکه سیاست های نفتی و صادرات نفت رگ حیاتی ایران است نمیتواند بر سیاست های نفتی روحانی تاثیر به سزایی داشته باشد.
اختلافات بین دو رقیب اصلی این رقابت ها در مسایلی نظیر اصلاحات اجتماعی و سیاست خارجی است . رییسی به عنوان یک روحانی محافظه کار بوده بعید به نظر می رسد که تلاش های روحانی برای تقویت سیاست های آزادی اجتماعی را ادامه دهد.
در نهایت با رویکردهای خضمانه دولت جدید آمریکا در قبال ایران تهران احتمالا رویکردهای تندی درقبال غرب در پیش خواهد گرفت. رییسی کسی است که کابینه اش را از افرادی با ذهنیت شبیه به ذهنیت اصولگرایان پر خواهد کرد. این لزوما به معنای بازگشت مدل احمدی نژاد نیست.
