واشنگتن پست:تبدیل ترکیه به یکی از سرکوبگرترین رژیم های جهان/ واکنش آمریکا چیست؟

به گزارش جماران، روزنامه آمریکایی در آغاز سرمقاله سه شنبه (دیروز) خود نوشت: در کشور ترکیه؛ حدود 250 خبرنگار زندانیند و حدود 170 رسانه هم تعطیل شده اند، جمع بیشماری از استادان دانشگاه گروه گروه و زنجیر به پا روانه زندان می شوند، دولت بیش از سه هزار قاضی دادگاه و هزارن کارمند رسمی دولت را بیکار کرده است و کاربران گوشی های هوشمند هم به جرم ارسال پیامک های رمزدار بازداشت می شوند . 
نیویورک تایمز در ادامه سرمقاله خود افزود: آیا اینجا چین و یا روسیه نیست؟ نه، اشتباه نکنید. اینجا ترکیه است، عضوی از ' ناتو' که تا یک دهه قبل مدل یک دمکراسی مسلمان بود، اما حال با حکمرانی 'رجب طیب اردوغان' به یکی از سرکوبگرترین رژیم های جهان تغییر ماهیت داده است .
از زمان کودتای نافرجام در 15 ژوییه 2016 (23 تیر 95) اردوغان یک موج بزرگ پاکسازی در کشور راه انداخته است. او 'فتح الله گولن' عالم دینی ترک را که به میل و خواست خود در پنسیلوانیای آمریکا زندگی می کند، به تلاش برای براندازی حکومت ترکیه متهم می کند. او همچنین هزاران تن از مردم را هم به همین جرم متهم و آنها را عضو سازمانهای تروریستی معرفی می کند.
این اواخر هم 'دنیز یوجل' خبرنگار ترکیه ای - آلمانی روزنامه آلمان 'دی وِلت' (Die Welt) به اتهام 'تبلیغ برای یک سازمان تروریستی' و 'تحریک مردم به نفرت و دشمنی' بازداشت شد. اتهام واقعی او این بود که مطلبی راجع به هک شدن ای میل های شخصی وزیر انرژی ترکیه، که داماد اردوغان است، به چاپ رسانده بود.
'آنگلا مرکل' صدر اعظم آلمان دستگیری یوجل را محکوم کرد و آن را 'تلخ و ناراحت کننده' خواند. اما هیچ کدام از این صداهای اعتراضی به گوش اردوغان نرسید و وی این روزنامه نگار را 'مامور آلمانها' و تروریست خطاب کرد.
با روند سرکوبی که در این کشور به راه افتاده است، سیلی از کارکنان تحصیلکرده دولت، دانشگاهیان و صاحبان کسب و تجارت، نومیدانه در فکر فرار و راهی شدن به کشورهای یونان و یا گرجستان هستند.
چشم انداز تمام این قدرت نمایی های ظالمانه اردوغان در داخل، همه پرسی قانون اساسی است که در ماه آوریل (فروردین 96) برگزار خواهد شد. اگر این همه پرسی رای بیاورد، اردوغان قدرتی تازه و بی حد به دست می آورد. 
هر چه به زمان برگزاری این همه پرسی نزدیک می شویم، موج پاکسازی همگانی در ترکیه قویتر می شود. 
وزارت امور خارجه آمریکا هم در گزارش حقوق بشر خود در سال 2016 اعلام کرد که بسیاری از شهروندان ترکیه به اتهامهای واهی و فاقد مدرک جرم در زندانهای ترکیه دربند هستند.
رئیس جمهوری ترکیه در خارج از کشور هم با همین دورنما با دو کشور آلمان و هلند درافتاده است. 
آلمان و هلند به وزیران کابینه ترکیه اجازه ورود را به خاک این کشور و شرکت در راهپیماییهایی را که طرفداران اردوغان در این دو کشور در حمایت از وی ترتیب داده بودند، ندادند. شهرداران دو شهر در آلمان اجازه برپایی این راهپیمایی ها را ندادند و اردوغان هم در واکنش دولت آلمان را با 'نازی ها' مقایسه کرد.
مرکل هم به حق پاسخ داد که 'این زبان نمی تواند قابل توجیه باشد '.
مرکل در داخل با موضوع سیل مهاجران خاورمیانه دست به گریبان است. ترکیه جلوی این سیل مهاجرت را گرفته است. ترکیه شریک اصلی تجاری آلمان است. 
صدر اعظم آلمان در قبال سیاست سرکوبی که اردوغان در پیش گرفته است، شیوه ای نرم خویانه دارد و خوب به ندای وجدان گوش فرا داده است. 
آلمان به حق خلاء آمریکا را در اروپا پر کرده است .
در آمریکا، از زمانی که اردوغان به قدرت رسیده است، وزارت امور خارجه آمریکا در مقابل همه این رفتارهای منحط زیگزاگی اردوغان سکوت اختیار کرده است.
'رکس تیلرسون' وزیر خارجه آمریکا به هنگام ارائه گزارش حقوق بشر سال 2016 وزارت خارجه آمریکا در مورد ترکیه که بسیار هم تاریک بود، در جلسه ارائه گزارش در تاریخ سوم مارس (12 اسفند) حاضر نشد. 
تیلرسون گفته است که موضوع پاسداری از حقوق بشر در خارج از مرزهای آمریکا از اولویتهای مهم اوست. اما او در این زمینه چه خواهد کرد؟