محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا گفت: به عنوان کسی که به حجاب التزام دارم می گویم این قانون باعث می شود که کسانی که به حجاب التزام دارند نتوانند از موضوع حجاب در جامعه دفاع کنند. آنقدر نسبت به موضوعات فرهنگی مربوط به حجاب در این قانون غفلت شده که مثلا بی حجابی را مانند جرمی مثل قتل یا اعمال منافی عفت می بیند.
به گزارش جماران؛ محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا در خصوص لایحه حجاب به "چند ثانیه" گفت: دراین قسمت هایی که از قانون حجاب و عفاف خواندم به تنها چیزی که نرسیدم این بود که این قانون به دنبال ایجاد فرهنگ حجاب و عفاف باشد. وقتی می خواهیم برای یک موضوع فرهنگی قانون بگذاریم باید دستکم ۹۰ درصد آن در باب رفتارهایی باشد که مردم را به عفاف و حجاب تشویق کند، ضمن اینکه دستگاه های کشور را موظف به فراهم کردن مقدمات اینکار بکند.
اینکه فقط به غلاظ و شداد حکم دهیم که این را بگیریم زندان کنیم و جریمه نقدی بگیریم درست نیست و با چنین قانونی کسی با حجاب نمی شود. اگر اسم قانون عفاف و حجاب است با این مواردی که بنده در این قانون دیدم کلا نقض غرض است و این قانون صرفا با عفاف و حجاب دشمنی ایجاد می کند. بعید می دانم حتی آدم های متدین هم نسبت به این قانون حس مثبت پیدا کنند.
به عنوان کسی که به حجاب التزام دارم می گویم این قانون باعث می شود که کسانی که به حجاب التزام دارند نتوانند از موضوع حجاب در جامعه دفاع کنند. آنقدر نسبت به موضوعات فرهنگی مربوط به حجاب در این قانون غفلت شده که مثلا بی حجابی را مانند جرمی مثل قتل یا اعمال منافی عفت می بیند.
دراین قانون هیچ پیوست فرهنگی دیده نمی شود و از همین الان می شود تصور کرد که این قانون دارای دافعه قوی در جامعه خواهد شد.
نمی دانم این آقایان این قانون را نوشته اند که اجرا کنند یا اجرا نکنند. بنظر می رسد این قانون را گذاشته اند که اجرا نکنند. خُب اگر قانون را نوشته اند که اجرا نکنند، دست شان درد نکند چرا که در واقع یک هدیه به آدم های بی حجاب داده اند و آنها را دارند تشویق می کنند که بروید بی حجابی کنید چون ما یک قانونی نوشته ایم که این قانون یک سنگ بزرگی است که علامت نزدن است.
در قسمت هایی به همکاری کسانی با دول خارجی و بیگانه برای بی حجابی اشاره شده که نمی دانم چگونه می خواهند آنها را کشف کنند ولی آنچه که الان در سطح جامعه در مورد بی حجابی دیده می شود، موضعات فرهنگی خانوادگی است و هیچ ربطی به نگاه توطئه ای ندارد و واقعا نمی توان گفت عوامل بیگانه هستند.
با این قانون به نوعی دوگانگی و یک شکاف بزرگ در جامعه ایجاد می شود که قابل پوشاندن نیست.
این قانون در محاکم وانظار بین الملل واقعا قابل دفاع نیست، ما باید قانونی مصوب کنیم که این قانون نزد حقوق دانان داخلی و خارجی قابل دفاع باشد. من بعید می دانم بسیاری از فقهای ما بتوانند نسبت به این قانون نگاه مثبت داشته باشند.
برای یک موضوع فرهنگی باید کار فرهنگی کرد و با چماق کسی با حجاب نخواهد شد.
این قانون به کلی از زمان حضرت آدم تا روز قیامت قابل اجرا نیست چه رسد که الان قابلیت اجرا داشته باشد.
هر چیزی که جامعه را دوقطبی کند محکوم به شکست است و من فکر می کنم صرف نظر از اینکه در این قانون چه هست محکوم به شکست است.
اشکال دیگر این قانون این است که بی حجابی را تعریف نمی کند و نمی گوید بی حجابی یعنی چه؟ کسی که فقط روسری نداشته باشد یا ویژگی های دیگری باید داشته باشد که بنظر می رسد راجع به این موضوع هنوز در این قانون خلا وجود دارد.
