اگر شورای امنیت سازمان ملل متحد به‌رغم وفاداری غرب به اسرائیل، اقدامات تروریستی این رژیم علیه ملت فلسطین و دولت ایران را محکوم می‌کرد و از توسعه آن خودداری می‌نمود شاید دیپلماسی موفق می‌شد جلوی جنگ را بگیرد اما اکنون با دفاع می‌توان جلوی جنگ را گرفت: چشم در برابر چشم نه کمتر و نه بیشتر!
به گزارش جماران؛ بیانیه حزب کارگزاران سازندگی ایران در پی می آید:
حمایت از نهضت‌های فلسطینی از فتح تا حماس و جهاد جزئی از راهبرد مبارزات ملت فلسطین با دولت اسرائیل بود که سرانجام در عملیاتی مطلقاً فلسطینی به نام «توفان الاقصی» خود را نشان داد. اما صهیونیست‌ها که ایران را دشمن ایدئولوژیک خود می‌دانند از همان روز اول در این عملیات فلسطینی سعی کردند انگشت اشاره را به سوی ایران بگیرند و با کشاندن پای ایران به جنگ مساله را از اشغال فلسطین به جنگ منطقه‌ای تبدیل کنند.
تحرکات نتانیاهو برای ایجاد جبهه تازه با ابزار ترور و حمله تروریستی به کنسولگری ایران در سوریه به اوج خود رسید و ایران را ناگزیر از پاسخ متقابل می‌کرد. اکنون این پاسخ داده شده است و جمهوری اسلامی ایران پس از ۴۵ سال مبارزه ایدئولوژیک، به نبردی استراتژیک رسیده است. مرحله‌ای حساس در دفاع از امنیت ملی ایران که به لحاظ اصول سیاست بین‌الملل گریزناپذیر می‌نمود.
با وجود این، همان‌گونه که عالی‌ترین فرماندهان نظامی ایران تاکید کرده‌اند، این اقدام باید در چارچوب استراتژی بازدارندگی، دفاع مشروع و مبارزه با تروریسم حفظ شود و ضمن حفظ تدابیر دفاعی و نظامی، دیپلماسی فعالی برای جلوگیری از تبدیل نزاع اسرائیل-فلسطین به یک فرافکنی منطقه‌ای در دستور کار قرار گیرد.
اسرائیل در نبرد توفان‌الاقصی گرفتار است و فشار جهانی برای خروج از غزه حتی بدون گرفتن امتیاز از حماس شدت گرفته است. در درون سرزمین‌های اشغالی چنین وضعیتی می‌تواند مقدمه سقوط دولت نتانیاهو باشد. جنگ، شفابخش حکومت‌هایی چون اسرائیل است که در واقع یک پادگان بزرگ است. نباید به نتانیاهو فرصت بقا داد.
از سوی دیگر، ایران امروز با اپوزیسیونی غیرملی مواجه است که با سوء‌استفاده از اعتراضات مستقل ملت ایران، سعی دارد پای بیگانگان را به تحولات درون کشور بکشاند. اپوزیسیون که با سفر به اسرائیل و دخیل بستن به دیوار ندبه در هیبت یهودیان درمی‌آید و درحالی که ساکنان اسرائیل در خیابان خواهان برکناری نتانیاهو هستند با او عکس یادگاری می‌گیرد، به‌رغم آنکه حتی پدران ایشان سعی می‌کردند در جنگ اعراب و اسرائیل ظاهر بی‌طرفانه‌ای بگیرند، در تقویت صهیونیسم از صهیونیست‌ها پیش افتادند!
همین جریان در اتفاق اخیر بیش از همه در رسانه‌های همسو با اسرائیل که به زبان فارسی پخش می‌شود بر طبل جنگ دمیدند و جلوتر از صداوسیما مشتاق انتقام ایران از اسرائیل شدند و با زبان تحریک و تحقیر و تخفیف سعی کردند جمهوری اسلامی را وارد منازعه‌ای بی‌پایان کنند.
تبدیل آرزوی تغییر از سیاست داخلی به سیاست خارجی و از آن بیشتر از راه جنگ، هدف نهایی بخش غیرملی اپوزیسیون ایران است که یک بار دیگر در دوره جنگ تحمیلی هم از سوی سازمان‌هایی چون مجاهدین خلق امتحان شده بود و اینک از کارفرمایی بعثی‌ها به کارفرمایی صهیونیست‌ها تغییر جهت داده است.
کارگزاران سازندگی ایران ضمن محکومیت اقدامات اسرائیل به‌عنوان بنیان‌گذار این نزاع از ۱۹۴۸ تا امروز و با به رسمیت شناختن حق دفاع مشروع برای ایران بر مبنای استراتژی بازدارندگی و راهبرد تقویت مقاومت ملت فلسطین برای ادامه این نهضت ملی و میهنی و فلسطینی، درباره اهداف اسرائیل از بسط جنگ در منطقه و فراموشی جنایت در غزه هشدار می‌دهد.
ما فکر می‌کنیم حفظ چارچوب دفاع مشروع بر مبنای حقوق بین‌الملل راهبردی اساسی است که نباید رها شود و البته دفاع مشروع محدود به زمان و مکان نیست اما می‌توان از تبدیل آن به جنگ بی‌پایان جلوگیری کرد.
اگر شورای امنیت سازمان ملل متحد به‌رغم وفاداری غرب به اسرائیل، اقدامات تروریستی این رژیم علیه ملت فلسطین و دولت ایران را محکوم می‌کرد و از توسعه آن خودداری می‌نمود شاید دیپلماسی موفق می‌شد جلوی جنگ را بگیرد اما اکنون با دفاع می‌توان جلوی جنگ را گرفت: چشم در برابر چشم نه کمتر و نه بیشتر!
برای چنین راهبردی البته اجماعی ملی در ایران هم ضروری است و با پرهیز از هرگونه اقدام تحریک‌آمیز در داخل کشور ازجمله در مساله حجاب باید از تهدید وحدت ملی جلوگیری کرد.
جلوگیری از ادبیات یهودستیزانه در بیان خطبا ضروری است. این جعلیات، خود از اسرائیلیات است و موضع تاریخی ایران همواره حفظ حقوق شهروندان با هر دینی ازجمله یهود در سرزمین فلسطین بوده است. نباید در شادی‌های رسمی در صداوسیما مرز صهیونیسم به‌عنوان یک ایدئولوژی سیاسی با یهودیت به‌عنوان یک دین توحیدی مخدوش شود.
مبارزه با صهیونیسم همواره در ایران سبب وحدت ملی بوده است، نباید آن را به موضوعی اختلافی بدل کرد که این خواست اسرائیل است و برای جلوگیری از این انحراف تنها راه مبارزه با صهیونیسم حفظ ایران به‌عنوان یک میهن است.
