نورنیوز نوشت: در خصوص ادعای غیر واقعی تعرض به زندانیان زن نیز ایشان بدون «هیچ» مدرکی مدعی این موضوع شده و حتی عنوان می‌کند که روایت برخی از زندانیان موید این امر است!
به گزارش جماران؛ نورنیوز نوشت: مولوی عبدالحمید در مدعی شده: «اخباری مبنی بر تعرض جنسی به زندانیان زن به قصد تحقیر، سرکوب و اعتراف اجباری در رسانه‌ها بازتاب یافته و روایت برخی از زندانیان مؤید این امر است. در صورت اثبات، قطعا بزرگ‌ترین مفسدان فی‌الأرض مرتکبین همین جنایات هستند. لازم است قوه قضائیه این افراد را محاکمه و به اشد مجازات برساند.»
در پی این ادعا، سازمان زندان‌ها اعلام کرد: علاوه بر اینکه مراقبت از زندانیان زن حاضر در زندان‌های کل کشور توسط کارکنان خانم صورت می‌گیرد، نحوه نگهداری این افراد نیز به صورت شبانه‌روزی مورد نظارت قرار دارد.
این دست موضع‌گیری‌ها از سوی مولوی عبدالحمید مسبوق به سابقه بوده و متاسفانه ایشان معمولا بدون مدرک موضوعی را در سطح عمومی مطرح کرده و بعدا در صورت اثبات خلاف بودن آن، هیچ‌گونه مسئولیتی را در قبال اظهارات خود نمی‌پذیرد!
در خصوص ادعای غیر واقعی تعرض به زندانیان زن نیز ایشان بدون «هیچ» مدرکی مدعی این موضوع شده و حتی عنوان می‌کند که روایت برخی از زندانیان موید این امر است!
در این باره تذکر چند نکته به ایشان ضروری است:
به مصداق آیه شریفه ششم از سوره مبارکه حجرات که می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ جَاءَکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَیَّنُوا أَنْ تُصِیبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ»، از ضروریات گفتار یک مسلمان، این است که پیش از صحت‌سنجی یک موضوع آن را عمومی نکند.
ایراد چنین تهمت بزرگی به حکومت اسلامی آن هم از سوی شخصیتی که در جایگاه امامت جمعه گروهی از مسلمانان قرار دارد، منطقا نزد افکار عمومی حکم به صحت و قطعیت خبر می‌کند، لذا اگر صحت و سقم آن بررسی نشده باشد جبران آن تقریبا امکان‌پذیر نیست، پس ضروری است قبل از طرح، صحت آن که برای ایشان کار سختی هم نیست، انجام شود.
اگر نیت خیر در طرح چنین موضوعاتی وجود داشته باشد، بهتر بود ایشان ابتدا مسئله را از مسیرهای دیگری پیگیری کرده و در صورت به نتیجه نرسیدن، آن را حَسَب وظیفه انسانی و شرعی اعلان عمومی می‌کرد.
به نظر می‌رسد که جناب مولوی به دلیل مشاوره‌های غلط، عملا در مسیری گام بر می‌دارد که حاصل آن بیش از آنکه تأثیرگذاری در اصلاح برخی امور داشته باشد، صرفا موجب تشویش افکار عمومی می‌شود.
شاخص دلسوزی، مردم‌داری و ایران‌دوستی در شرایط کنونی کمک به ایجاد آرامش و تلاش برای حل مشکلاتی است که رفع آن تنها با انسجام و وفاق ملی و نه اظهارات و اقدامات تفرقه‌آمیز محقق خواهد شد.
