همچنین رهبر انقلاب حکمت انتصاب خود را در حکم انتصاب شرح می‌دهند و به نوعی نگاه خود به نقش جمهور در سیاست و حکمرانی نظام اسلامی را تبیین می‌کنند. همچنین این انتصاب نشان می‌دهد رهبر انقلاب هیچ یک از این دو جریان را خیر یا شر مطلق نمی‌دانند بلکه هر دو را دارای نقاط ضعف یا قوتی می‌بینند که لازم است یکدیگر را تعدیل کنند.
به گزارش جماران؛ روزنامه رسالت نوشت: انتصاب سیدعباس صالحی در روزنامه اطلاعات فرامتن‌هایی دارد که از متن قضیه مهم‌تر است و در این چند روزی که از انتشار حکم رهبر انقلاب می‌گذرد بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
پیش از آن باید ارج و مقامی که ایشان برای مرحوم حجت الاسلام دعایی قائل شدند را در نظر گرفت. در روزگاری که سیاست‌زدگی آفت اخلاق‌مداری است؛ مرحوم دعایی به سبب اخلاق پذیرنده و مدارامحور خود از سوی جریان‌های مختلف متهم به بی‌طرفی و خنثی بودن می‌شود.
این در حالی است که اگر بخواهیم به اخلاق پیش از سیاست اولویت بدهیم قطعا رفتارمان به آقای دعایی شباهت زیادی پیدا می‌کند. اگر بخواهیم حقی را ناحق نکنیم، دلی را نرنجانیم، به گسل‌های جامعه عمق ندهیم، عفت کلام را رعایت کنیم و جز در مواقع ضرور وقار و کرامت خود را از دست ندهیم رفتارمان کم و بیش شبیه دعایی می‌شود.
همچنین رهبر انقلاب حکمت انتصاب خود را در حکم انتصاب شرح می‌دهند و به نوعی نگاه خود به نقش جمهور در سیاست و حکمرانی نظام اسلامی را تبیین می‌کنند.
همچنین این انتصاب نشان می‌دهد رهبر انقلاب هیچ یک از این دو جریان را خیر یا شر مطلق نمی‌دانند بلکه هر دو را دارای نقاط ضعف یا قوتی می‌بینند که لازم است یکدیگر را تعدیل کنند.
پیام انتصاب سیدعباس صالحی به عنوان مدیرمسئول روزنامه اطلاعات از سوی رهبر انقلاب، مهم‌ترین رویداد فرهنگی کشور در ماه‌های اخیر بود. یک رویداد و اتفاق بود؛ چراکه خلاف حرکت کلی کشور بود. مخاطب این پیام تنها سیدعباس صالحی نیست؛ رونوشت این پیام به خیلی افراد و جریان‌ها می‌رسد. رونوشت این پیام تمام کسانی‌اند که حکمت چندصدایی را نمی‌فهمند. پیش خود می‌پرسند اگر یک جریان حق است و جریان دیگر باطل، اگر یک جریان خیر است و جریان دیگر شر، پس چرا باطل و شر حذف نشود؟ مگر کره شمالی که تنها یک صدا از رسانه‌هایش بر می‌خیزد چه اشکالی دارد؟ در نظر نمی‌گیرند این واقعیت را که هر جریان کمی از خیر را دارد و کمی از شر را و این دو باید هم را تعدیل کنند. در فضای تک‌صدا، رشد امکان‌پذیر نیست.
رونوشت این پیام تمام کسانی‌اند که رسانه را صرفا صدای حکومت می‌دانند و توضیح‌گر یا توجیه‌گر اقدامات آن و برای مردم و جریان‌های فکری مختلف –ولو حرفشان حقیقت مطلق هم نباشد- جایی در نظر نمی‌گیرند. رونوشت این پیام طراحان طرح صیانت‌اند که مدام به تأکید رهبری بر حکمرانی فضای مجازی ارجاع می‌دهند اما به سعه صدر رهبر انقلاب در حکمرانی بی‌توجه‌اند و منتقدان خود را به باد توهین می‌گیرند.
رونوشت این پیام صداوسیما است که آدمی مثل سروش صحت را با وجود هم‌زبانی با اصول حاکمیت و تنها به جرم عدم هم‌رنگی کامل کنار می‌گذارد.
رهبر انقلاب به جمهوری که صرفا کثیر باشد و در انتخابات‌ها پای صندوق رأی بیاید قانع نیست؛ او یک جمهور پویا و زنده می‌خواهد. او به دنبال این است که اکثریت مردم پای کار نظام باشند و نه تنها کثیری از آنان و او می‌داند که اکثریت از تکثر بر می‌خیزد.
