رضا داوری اردکانی فیلسوف و متفکر ایرانی گفت: کشور فردایی هم خواهد داشت که نمی‌‌دانیم چیست و چگونه خواهد بود و خدا کند که فردا، فقر و حرمان و ملال بیشتر و زمینی خشکتر و هوایی آلودهتر و دلهای پراکندهتر و خاطرههای آزردهتر نباشد. موجودیت کشور بسته به اینهاست. به این جهت از روزنامهنگاران توقع و استدعا دارم به فرهنگ و آینده کشور توجه بیشتری مبذول دارند.
به گزارش جماران؛ رضا داوری اردکانی فیلسوف و متفکر ایرانی گفت که از روزنامهنگاران می‌خواهم وظیفه بیدارگری و خودآگاهی در جامعه را برعهده بگیرند.
وی در گفتگو با روزنامه‌سازندگی گفت: دانشگاهیان با توسعه آموزش عالی در سال های اخیر دو گروه شده اند گروهی که دانشمندند و گروهی که بیشترشان شغل دانشگاهی دارند. از گروه دوم که توقع نباید داشت اما گروه اول هم بیشتر به علم و تخصص خود مشغولند و کمتر مجال نگاه کردن به بیرون و مسائل جامعه دارند. هوا هم هوای همراهی و همنوایی علم و عمل نیست و معمولاً فکر نمی کنند که چه باید کرد و وقت و جای هر کار کجاست و کارهایمان تا چه حد در وقت و جای خود انجام می شود بلکه بی آنکه به عمل بیندیشند تصمیم می گیرند و اقدام می کنند اما روزنامه‌نویسان از ناتوانی‌‌ها و کمبودها و ضعف‌‌های سازمان‌‌ها و متصدیان امور خبر دارند و مهمتر اینکه آنها زبان نقد را می‌‌شناسند و وظیفه دشوار بیدارگری را به عهده گرفته‌‌اند. کار بیدارگری با سیاسی‌‌نویسی تمام نمی‌‌شود.
دانشگاه روز‌به‌روز بیشتر گرفتار مسائل انتزاعی می‌‌شود و دیگر چندان پیوندی با سیاست و جامعه و زندگی ندارد. اما روزنامهنگاران مخاطبانی در میان مردم دارند پس باید این خودآگاهی را در جامعه ایجاد کنند....
البته کشور فردایی هم خواهد داشت که نمی دانیم چیست و چگونه خواهد بود و خدا کند که فردای فقر و حرمان و ملال بیشتر و زمینی خشکتر و هوایی آلودهتر و دلهای پراکندهتر و خاطرههای آزردهتر نباشد موجودیت کشور بسته به اینهاست.
