کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه هرگاه جیب حکومت ها خالی می شود، سرمایه های مردم تعیین کننده هستند، یادآور شد: دولت فقیر پاسخگوتر است و شواهد نشان می دهد در آینده نقش دولت در اقتصاد کشور کم رنگ تر می شود و این نشانه خوبی است.
به گزارش جماران؛ عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی گفت: تحریم هایی که توسط امپریالسیم آمریکا بر ایران تحمیل شد اگر نسبت به هر کشور دیگری اعمال می شد آن کشور سقوط می کرد، لذا اقتصاد ایران بزرگترین شوک تاریخ خود را پشت سرگذاشته و به دلیل کاهش نقش درآمدهای نفتی رو به بهبود است و برهمین اساس به آینده آن امیدوارم.
«سعید لیلاز» روز دوشنبه در نشست «نقش سرمایه های اجتماعی و اعتماد عمومی در مدیریت بحران اقتصادی» که در دفتر مرکزی حزب ندای ایرانیان برگزار شد، اظهار داشت: تحریم های کنونی ایالات متحده آمریکا را با شرایط جنگ تحمیلی مقایسه می کنم. شواهد عینی نشان می دهد فشاری که در جنگ تحمیلی و پدیده انقلاب در سال ۵۷ بر اقتصاد ایران وارد شد به هیچ وجه قابل مقایسه با تحریم های کنونی نیست.
وی افزود: فشار تحریم های این دوره هم قابل مقایسه با دور اول تحریم ها در اوایل دهه ۹۰ نیست و این دوره از نظر هدف گیری، شدت و تاثیرگذاری به مراتب سنگین‌تر از تحریم های قبل از برجام است. اگر تصادف کنیم و ۱۰۰ هزار تومان از دست بدهیم و آن زیان ۱۰ درصد سرمایه شما باشد فشار زیادتری را باید تحمل کنید تا اگر ۱۰ میلیون تومان از دست بدهید و آن مبلغ یک درصد سرمایه شما باشد، در تحریم های قبلی (قبل از برجام) بیشتر از دست دادیم ولی جیبمان پر بود.
لیلاز با بیان اینکه آمار، ارقام و شواهد نشان می دهد فشاری که به لحاظ معیشتی و اقتصادی از یک و نیم سال قبل اتفاق افتاد از دور اول شدیدتر و گسترده تر بود، خاطرنشان کرد: دور اول تحریم ها هنوز موجودی اقتصاد بالا بود. فقط در سال ۹۰ مبلغ ۱۲۰ میلیارد دلار نفت صادر می شد که در بدترین شرایط آن دوره، درآمد حاصل از فروش نفت به ۶۵ میلیارد دلار رسید لذا شدیدترین شوک را در این دوره از تحریم ها شاهد هستیم.
این اقتصاددان یادآور شد: تحریم ها و فشارهایی که بر دولت روحانی تحمیل شده در سطح جهان بی سابقه است و اگر تاریخ تحریم ها را بررسی کنیم، متوجه این تحلیل خواهیم شد. اولین تحریم معاصر مربوط به جنگ بین فرانسه و بریتانیا در دهه اول قرن ۱۹ میلادی بود که فرانسه را هدف قرار داد و هرگز گستردگی آن به اندازه تحریم های کنونی علیه ایران نمی رسد.
وی ادامه داد: تحریم های دوره اول در نیمه نخست سال ۹۱ شروع شد و عملاً تا نیمه دوم سال ۹۲ ادامه داشت، وقتی آن دوره را با تحریم های دوره کنونی مقایسه می کنیم متوجه شدت این دوره از تحریم ها، شوک و آثار اقتصادی آن می شویم.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با بیان اینکه اعتماد مردم به حکومت بزرگترین سرمایه هر کشور برای فائق آمدن بر مشکلات است، خاطرنشان کرد: قدیم به سرمایه اجتماعی می گفتیم مشروعیت. وقتی حکومتی مشروعیت دارد مردم با تمام توان با او همراه خواهند بود، مانند شرایطی که در جنگ تحمیلی داشتیم که با وجود تنگناها و فشارهای شدید اقتصادی مردم جان و مال خود را در خدمت حکومت گذاشتند. چون که اعتماد و مشروعیت وجود داشت.
وی افزود: روزی رجائی به تلویزیون آمد و در مورد قیمت بنزین مباحثی را مطرح کرد؛ در مقابل او، طرفداران بنی صدر برای اینکه تصمیمات او را غیر علمی جلوه دهند بحث تعهد و تخصص را پیش کشیدند اما در تلویزیون گفت: از فردا بنزین لیتری ۳ تومان می شود که سرمایه داران، باک های خود را با بنزین ارزان پر نکنند؛ نه شلوغ شد و نه کسی پمپ بنزین آتش زد، چون اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی بود که به او اعتماد به نفس می داد.
این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه هرگاه جیب حکومت ها خالی می شود، سرمایه های مردم تعیین کننده هستند، یادآور شد: دولت فقیر پاسخگوتر است و شواهد نشان می دهد در آینده نقش دولت در اقتصاد کشور کم رنگ تر می شود و این نشانه خوبی است.
ادامه دارد...
