« بولتون در همایش تروریست‌های رجویستی در پاریس گفته بود حاکمیت ایران جشن چهل‌سالگی خود را نخواهد دید و به جای آن در کنار حضار همان همایش جشن سرنگونی برپا خواهد کرد. اکنون بولتون رفته و میهن ما پس از جشن چهل‌سالگی انقلاب آغازی تازه را زندگی می‌کند»
به گزارش جماران، علی ربیعی در کانال تلگرامی خود نوشت:
در داستان‌ها یا سریال‌هایی که این روزها برای «اتم» سرهم‌بندی می‌شود هیچ اشاره معناداری به نقش صهیونیسم و لابی پرقدرت اسرائیل در برجام ستیزی وجود ندارد. به‌عنوان مثال باید پرسید چگونه می‌توان سریالی یا داستانی برای برجام ساخت و سوز و گداز صهیونیستی در لحظه شکل‌گیری توافق هسته‌‌ای را ندید و نشان نداد یا به‌عنوان مثال آن «ویدئوی تبریک» را که نتانیاهو به محض مشاهده کم‌ترین علائم خروج ترامپ از آن نشر داد ندید. آن خشم و کف برلب آوردن ضد برجامی نتانیاهو ولابی مربوطه در امریکا و این شادی شیطانی صهیونیستی در مرحله به زیر ضرب بردن برجام، غایب بزرگ آن داستان و آن سریال‌هایی است که مطابق مقاصدی خاص جعل می‌شود.
برکناری جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید را به این لحاظ می‌توان به مثابه فرصتی برای مشاهده آن چیزهایی تلقی کرد که معمولاً در فیلم‌بندی‌های ضد دولتی به نحو حساب شده از معرض دید خارج می‌شود: بولتون در کنار دیک چنی معاون جورج بوش و پل ولفوویتز و دیگر جنگ‌طلبان حرفه‌‌ای از معماران لشکرکشی به عراق بود. همین دارودسته جنگ‌طلب را می‌توان در آن تابستان داغ در کنگره و سنای امریکا دید که لشکرکشی مشابهی را این‌بار در شکل لابیگری علیه شکل‌گیری توافق هسته‌‌ای سامان داده بودند. تصادفی نبود که اوباما در آن ایام گفت: همان افرادی که نقش اصلی را در جنگ عراق داشتند این‌بار به مصاف توافق هسته‌‌ای با ایران آمده‌اند. اوباما تأکید کرد «همان افراد وهمان ذهنیت.»
پیوند میان توافق هسته‌‌ای و غیرممکن کردن جنگ همان پیوندی است که در داستانسرایی‌های جعلی برضد مدافعان حریم دیپلماسی و قهرمانان قدرت نرم کشور به حوزه خاکستری رانده می‌شود. در سیمای جنگ‌طلبانه بولتون می‌توان شکل وارونه آن پیوند را به وضوح مشاهده کرد. بولتون همان کسی که پیشنهاد بمباران ایران را مطرح کرده بود وهمان شخصی است که در نهایت شدت و خشونت دیوانه‌وار علیه برجام و نقش پیشگیرانه آن برضد جنگ، جنگی مستمر برپا کرده بود.
بولتون همچنین نقش حلقه واسط در لابی اسرائیل و لابی تروریسم نفاق‌آلود داشته است. بولتون در همایش تروریست‌های رجویستی در پاریس گفته بود حاکمیت ایران جشن چهل‌سالگی خود را نخواهد دید و به جای آن در کنار حضار همان همایش جشن سرنگونی برپا خواهد کرد. اکنون بولتون رفته و میهن ما پس از جشن چهل‌سالگی انقلاب آغازی تازه را زندگی می‌کند: آنجا که سخن از حاکمیت قانون و تأسیس بنای قانون اساسی و معماری جمهوریت اسلام می‌رود، یک تأسیس مستمر، یک آغاز همیشه تازه و یک هویت چندوجهی و همیشه نوشونده ملی رخ می‌نماید. بهمنی که گذشت چهلمین جشن به گورسپاری امر کهنه یعنی دیکتاتوری بود اما «عارفان در دمی دو عید کنند» اسفندی که در پیش است جشن آمدن مولودی نوین خواهد بود. در اسفندِ خانه‌تکانی نوروزی، «خانه ملت» نیز در معرض نوسازی قرار خواهد گرفت. شکوه آزادی انتخاباتی و مشارکت چهل‌میلیونی ملت ما تضمینی خواهد بود برای به انزوا راندن تحریم‌گران و جنگ‌طلبان در جهان و در خود امریکا. دولت تدبیر و امید در نخستین گام همین دو سال پیش رو، تسهیلگر و مجری انتخاباتی خواهد شد در تراز و سطح و کیفیت مردمسالاری جمهوریت اسلام و در گام دوم و بر بنیاد مشروعیتی که همین انتخابات در سطح جهانی در اختیار دیپلماسی می‌گذارد بنیان‌های تحریم و تروریسم اقتصادی را نه تنها در جهان که در جهان غرب نیز به پرسش خواهد گرفت و آغازی بکر و تازه برای نسل ۱۴۰۰ رقم خواهد زد.
