وزیر امور خارجه کشورمان در تشریح موضع ایران در برابر تمایل دونالد ترامپ برای مذاکره با ایران گفت: ما پیش از این با آمریکا مذاکره کردیم. برای هر کسی، هر دولتی بیرون از آمریکا مهم نیست که چه کسی در کاخ سفید مستقر است؛ این به مردم آمریکا ارتباط دارد. برای سایر مردم جهان اینگونه است که توافق با دولت آمریکا انجام میشود. ما با دولتی در آمریکا توافق کردیم که در آن زمان به طور قانونی انتخاب شده بود.
به گزارش جماران؛ وزیر امور خارجه کشورمان در گفتگویی در نیویورک مواضع کشورمان را درباره تازهترین مسائل مطرح راجع به ایران بیان کرد.
به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه ان. بی. سی، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در گفتوگویی اختصاصی با این شبکه در توضیح احتمال وقوع جنگ گفت: ما در شرف جنگ نظامی نیستیم اما همانطور که پیش از این گفتهام، تحریمها مردم عادی و غیرنظامی و کسانی را که به دارو و مراقبهای ویژه احتیاج دارند مورد هدف قرار میدهند. بنابراین [این تحریمها] جنگی هستند که نه نظامیان، بلکه مردم غیرنظامی را مورد هدف قرار میدهد.
ظریف در پاسخ به این سوال که با توجه به گسترش حضور نظامی آمریکا در منطقه، آیا این کشور در حال آماده شدن برای جنگ است گفت: من فکر نمیکنم که رئیس جمهور ترامپ به دنبال جنگ باشد، اما اطرافیان او مشکلی [با این موضوع] ندارند.
وی در توضیح اینکه آیا این افراد تأثیر دارند اظهار کرد که دونالد ترامپ این موضوع را بیان کرده است که این افراد در تلاش هستند. وی همچنین گفت که فکر نمیکند آنها موفق شوند.
ظریف ادامه داد: سرانجام، احتیاط پیروز خواهد شد. مردم میدانند که ایران کشوری بزرگ و سرافراز است و به راحتی از کنار وقوع یک حمله نظامی نخواهد گذشت.
وزیر امور خارجه کشورمان درباره وادار ساختن ایران به بازگشت به میز مذاکره گفت: ما بر سر میز مذاکره هستیم و این آمریکا است که میز مذاکره را ترک کرده است و همیشه از بازگشت آن استقبال خواهد شد. ما، تروئیکای اروپا و روسیه و چین [بر سر این میز مذاکره] هستیم. بنابراین آمریکا میتواند به تعهداتش عمل کرده و به میز مذاکره بازگردد.
ظریف در ادامه در پاسخ به اینکه ایران با خروج آمریکا از توافق هستهای فرصتی برای ادامه غنیسازی اورانیوم یافته و «با آتش بازی میکند» گفت: این آمریکا است که با آتش بازی میکند. ما یک توافق داریم که در بر گیرنده راهکارهایی برای موقعی است که یکی از طرفهای توافق شروع به تخطی از توافق کند. ما تقریباً به مدت یک سال برای به کار بستن این راهکارها صبر کردیم. این راهکارها در توافق موجود هستند در صورتی که خروج آمریکا از توافق در چارچوب توافق نبود، آنها به یک باره تصمیم گرفتند که خارج شوند.
وی در جواب اینکه آیا به این ترتیب تصور ایران این است که میتواند بر این اساس هر کاری که خواست انجام بدهد، اظهار کرد: نه هر کاری، اما آزادیم اجرای [تعهداتمان] را متوقف کنیم.
ظریف در پاسخ به اینکه آیا این میتواند به حالت قبل بازگردد گفت: البته، ظرف چند ساعت میتواند به حالت قبلی بازگردد.
وی در ادامه بر غیرنظامی بودن برنامه هستهای ایران تاکید کرده و گفت: ما تمایلی به تولید تسلیحات هستهای نداریم و اگر چنین بود میتوانستیم مدتها پیش این کار را بکنیم.
وزیر امور خارجه کشورمان در تشریح موضع ایران در برابر تمایل دونالد ترامپ برای مذاکره با ایران گفت: ما پیش از این با آمریکا مذاکره کردیم. برای هر کسی، هر دولتی بیرون از آمریکا مهم نیست که چه کسی در کاخ سفید مستقر است؛ این به مردم آمریکا ارتباط دارد. برای سایر مردم جهان اینگونه است که توافق با دولت آمریکا انجام میشود. ما با دولتی در آمریکا توافق کردیم که در آن زمان به طور قانونی انتخاب شده بود. پس از آن نیز رئیس جمهور ترامپ انتخاب شد. انقلابی در آمریکا رخ نداده بود، بلکه تنها یک تغییر دموکراتیک در دولت این کشور بود و به این معنی نیست که ما مجبور باشیم تمام اینها را از سر بگیریم. فقط تصور کنید که اگر مردم مجبور بودند هر چهار سال یا هر هشت سال یک بار توافق با آمریکا را تجدید کنند، این مانع از ادامه یافتن روابط عادی کشورها میشد.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که چرا در حالی که مذاکره با آمریکا به کاهش تأثیر تحریمها بر غیرنظامیان کمک میکند، این پیشنهاد پذیرفته نمیشود، گفت: وقتی درخواستهای غیرقانونی را بپذیرید، [این وضعیت] پایانی نخواهد داشت. ما توافق کردیم، یک نوع بده و بستان بود. ما نمیتوانیم این فرض را که «هر چه مال من است برای من باشد و هر چه تو داری قابل مذاکره است»، بپذیریم. ین یک جور بده و بستان بود. ایران از برخی دستاورهایش چشم پوشید و در عوض چیزی عایدش شد. البته نه ایران و نه آمریکا، هیچکدام به چیزی که در پی آن بودند دست پیدا نکردند. این قاعده بازی است. همانطور که کیسینجر گفته است، «یک توافق زمانی خوب است که هیچیک از طرفها آن را دوست نداشته باشند».
ظریف درباره اینکه اگر آمریکا برخی تحریمها را لغو کند، فرصتی برای مذاکره ایجاد خواهد شد یا نه، توضیح داد: اگر آمریکا تحریمها را متوقف کند. این کشور همیشه تحریمهایی بر ایران اعمال کرده است. آمریکا متأسفانه به تحریم اعتیاد دارد اما تحریمهایی هستند که از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ اعمال شدهاند، اگر این تحریمها لغو شوند، در مذاکره باز است.
وی در ادامه درباره مطرح کردن موضوع برنامه موشکی ایران در این مذاکرات احتمالی گفت: بگذارید ابتدا با چیزی شروع کنیم که بر سر آن توافق کردهایم و ببینیم که چه کار میتوان انجام داد. سپس اگر خواستید درباره موشکهای بالستیک ما مذاکره کنید، باید درباره میزان تسلیحاتی که به منطقه ما فروخته میشود نیز مذاکره کنیم. ایران در سال گذشته مجموعاً ۱۶ میلیارد دلار برای نیروهای مسلح خود هزینه کرد. ما ملتی هشتاد و دو میلیون نفری داریم و فقط ۱۶ میلیارد دلار هزینه کردیم. امارات متحده عربی با جمعیتی یک میلیون نفری، ۲۲ میلیارد هزینه کرد. عربستان سعودی با جمعیتی کمتر از نیمه جمعیت ما ۶۷ میلیارد هزینه کرد. بیشتر این تسلیحات آمریکایی هستند. این تسلیحات آمریکایی وارد منطقه ما میشود و آن را آماده انفجار میکند. بنابراین اگر میخواهند درباره موشکهای ما صحبت کنند، ابتدا باید فروش این تسلیحات را از جمله موشک به منطقه ما متوقف کنند.
ظریف راجع به وجود "نیروهای نیابتی ایران در منطقه" آنگونه که خبرنگار ادعا کرد هم توضیح داد: حداقل، افرادی که با ما کار میکنند از سوی مردمشان انتخاب شدهاند. اجازه دهید از شما بپرسم که چه کسی یمن را بمباران میکند؟! چه کسی به بحرین حمله میکند؟! چه کسی نخستوزیر یک کشور دیگر را زندانی کرد؟! آیا ما اصلاً در آفریقای شمالی مداخله میکنیم؟! چرا در آفریقای شمالی نابسامانی وجود دارد؟ چرا در لیبی نابسامانی وجود دارد؟! آیا این ایران است که در لیبی، سودان و الجزایر مداخله میکند؟! این آشفتگی از کجا به وجود آمده؟
وی در این باره افزود: اگر به دنبال کسانی هستید که فعالیتهایی بدخواهانه در منطقه ما انجام میدهند، آمریکا باید به متحدانش توجه کند، نه ما.
وزیر امور خارجه کشورمان درباره اتهامات آمریکا علیه ایران مبنی بر دست داشتن ایران در حملات اخیر علیه نفتکشها گفت: مشخص است که ما وقتی نخستوزیر ژاپن در حال دیدار با رهبرمان باشد، یک نفتکش ژاپنی را مورد هدف قرار نمیدهیم. اول از همه اینکه عکسهای ارائه شده از سوی آمریکا [به عنوان سندی برای دست داشت ایران در این حمله] هیچ چیزی را ثابت نمیکند. نیروی دریایی ما در عملیات نجات کمک کرد. ما خدمه نفتکش را سوار کشتی کردیم و برای مراقبت به ساحل بردیم چون کشتی در خطر بود. این عملیاتی بود که ما انجام دادیم. بنا بر این واضح است، ما ۱۵۰۰ مایل مرز در خلیج فارس داریم. به همین دلیل است که به آن خلیج فارس میگویند، خلیج مکزیک نیست و در مجاورت ما است. ما بزرگترین قدرت خلیج فارس و تنگه هرمز هستیم و تأمین امنیت و آزادی کشتیرانی جزئی از منافع مهم ما در زمینه امنیت ملی است. هیچکس نمیتواند بدون ایران در این آبها امنیت را تأمین کند.
ظریف درباره احتمال آسیب زدن به نفتکشها از سوی «نیروهای نیابتی ایران» گفت که این امکان وجود ندارد اما «ممکن است در آبهای پر ازدحام در منطقهی تنشها، افرادی اقداماتی برای کارشکنی در وضعیت موجود انجام دهند. افراد و کشورهایی هستند که تمایل به گسترش تنش دارند و آن را پنهان نمیکنند و آشکار است.
وی درباره اینکه آیا این اقدام از سوی کسان دیگری انجام شده است تا ایران در این مورد مقصر دانسته شود گفت: به نظر من در یک موقعیت متشنج هر اتفاقی ممکن است بیافتد، هم تصادفات و هم تصادفات برنامهریزیشده.
وزیر امور خارجه ایران در توضیح اینکه آیا با وجود تشکیل یک ائتلاف نیروهای دریایی از سوی آمریکا در منطقه، نگرانیهایی درباره وقوع درگیریهای ناگهانی افزایش مییابد، گفت: واضح است که خطر بیشتری وجود دارد. اگر به یاد داشته باشید آمریکا در سال ۱۹۸۸ به دلیل تنشهای شدت یافته در منطقه یک هواپیمای مسافربری را در قلمرو ما در آبهای خلیج فارس سرنگون کرد. بنابراین تصادفها یا تصادفهایی برنامهریزیشده مانند آن واقعاً ممکن است رخ دهند.
وی در ادامه این گفتوگو در پاسخ به این سوال که چرا رئیس جمهور آمریکا پس از سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکا، از حمله نظامی به ایران منصرف شد، گفت: باید از خود او بپرسید.
ظریف تحلیل خود را در این باره ارائه کرد و گفت: احتیاط غالب شد و افراد به این نتیجه رسیدند که این یک حمله محدود نخواهد بود.
وی راجع به اینکه آیا پیامی به ایران فرستاده میشود و راهی برای دیپلماسی گشوده میشود گفت: من فکر میکنم این پیام از طریق یک هواپیمای جاسوسی که به حریم هوایی ما تجاوز کرده بود منتقل شد که قادر بود از ایران اطلاعات جمعآوری کند. پیام بسیار بدی بود.
ظریف در پاسخ به اینکه آیا متوقف کردن این حمله تقابلی یک نوع رویکرد دوستانه نبوده است، گفت: اینکه تصمیم گرفته شود به کشوری که قادر است از خودش دفاع کند حمله کنشگرانه نشود یک رویکرد دوستانه نیست. اما اگر رئیس جمهور ترامپ این را بخواهد، خیلی سخت نیست. ما بر این عقیدهایم که توافق هستهای به نفع آمریکا و جامعه بینالمللی است. ما به دنبال گسترش تنشها، جنگ و درگیری نیستیم. اما آمریکا باید هدف قرار دادن مردم ایران را متوقف کند و آنها را از نظر حقوق بشری تحت فشاری زیاد قرار ندهد. چرا که اکنون بیماران از جمله مبتلایان به سرطان و ام.اس و کودکان مبتلا به بیماری ای.بی [پروانهای] قادر به تهیه دارو نیستند. خوشبختانه ما بسیاری از داروهای مورد نیازمان را تولید میکنیم اما نمیتوانیم تمام داروهای مورد نیاز برای درمان برخی بیماریهای خاص را تولید کنیم و آمریکا مانع آنها برای دریافت این داروهاست. من فکر میکنم که این باید متوقف شود. آنها مردم ما را ارعاب کرده و افراد عادی و غیرنظامی ایران را مورد هدف قرار میدهند. این بدتر از جنگ است.
وی در ادامه درباره اینکه وسیله نفوذ ایران در این میان چیست؟ اظهار کرد: وسیله نفوذ ما در واقع این است که ما قرنهاست در برابر خصومت مقاومت کردهایم. ما علیه کسی تجاوزی انجام ندادهایم. ما به مردم خودمان متکی هستیم و در برابر خصومت و مردمانی که سعی داشتهاند بر ما اعمال فشار کنند، مقاومت کردهایم. ما در چهل سال اخیر به ویژه از سوی آمریکا تحت فشار بودهایم. این واقعیت را فراموش نکردهاید که جنگی به مدت هشت سال به مردم ما تحمیل شد و همه در جهان از آن جنگ علیه مردم ما حمایت کردند. کشورهای شوروی، فرانسه، انگلیس و آلمان ادوات جنگی در اختیار صدام گذاشتند و عربستان سعودی حمایتی ۷۵ میلیارد دلاری از او کرد؛ ببینید ما کجا هستیم و صدام کجاست.
ظریف درباره آستانه تحمل ایران که از وی درباره آن سوال شد توضیح داد: ایران در برابر خصومت مقاومت میکند اما تمایلی به رسیدن به آستانه تحمل نداریم و فقط به سادگی میخواهیم تجارت خودمان را انجام بدهیم. ما میخواهیم قادر به تجارت با بقیه دنیا باشیم. اگر آمریکا تمایل به تجارت با ایران دارد ما از آن رویگردان نیستیم. ما قراردادی با شرکت بویینگ داشتیم که با خرید ۸۸ هواپیمای بویینگ قادر به ایجاد ۱۰۰ هزار فرصت شغلی در آمریکا بود. ما از این موضوع و همچنین تجارت شرکتهای آمریکایی در ایران استقبال میکنیم. موضع ما درگیر شدن در تقابل با دیگران نیست و تمایلی به این نداریم. اما اگر در موقعیتی قرار بگیریم که مجبور شویم از خودمان دفاع کنیم، حتماً این کار را خواهیم کرد.