حسین اللهکرم معتقد است اقدامات ضدایرانی آمریکا بر آرایش فضای سیاسی کشور تأثیر دارد بنابراین باید اقدامات متقابل انجام داد تا جلوی اثرات منفی آن را گرفت.
به گزارش جماران، وقتی برجام مورد توافق ایران و 5+1 قرار گرفت، آرایش فضای سیاسی داخل کشور تغییر کرد و عرصه انتخابات مجلس عملا به میدان رقابت برجامیان و نابرجامیان بدل شد. امروز نیز وقتی آمریکا از برجام کنار رفت و به ادای تعهداتش پشت پا زد، دو دیدگاه در عرصه سیاسی کشور به طرح دیدگاه می پردازند. موافقان دولت می گویند «با برجام، قطعنامه های سازمان ملل ملغی و سایه جنگ از سر کشور دور شد. امروز اجماع جهانی علیه ایران شکست و آمریکا تنها و منزوی است ضمن آنکه مردم نیز متوجه غیرقابل اعتماد بودن آمریکا شدند» اما در مقابل منتقدان دولت به خسارت های امضای برجام اشاره می کنند و معتقدند «امتیاز بزرگی دادیم اما چیزی عایدمان نشد».
مشروح گفتگو با وی را در ادامه بخوانید:
بعد خروج ترامپ از برجام و اعمال بخش اول تحریم ها علیه ایران، اتاق اقدام در وزارت خارجه آمریکا تشکیل شد، آیا این وضعیت بر مناسبات سیاسی داخل کشور تأثیر می گذارد؟
تأثیر تشکیل گروه اقدام می تواند در مسئله داخلی ایران براساس مقابله به مثل تأثیر بگذارد. یعنی ایران هم در وزارت خارجه گروه اقدام علیه منافع آمریکا تشکیل دهد. عدم شکل گیری چنین گروهی می تواند تأثیر سوء داشته باشد یعنی گروه های مخالف دولت دوازدهم بی عملی را به دولت نسبت دهند و بگویند همانند زمانی که آمریکایی ها در وزارت خزانه داری اتاق جنگ علیه ایران تشکیل دادند، دولت آقای روحانی در مقابل تشکیل گروه اقدام در وزارت خارجه دولت ترامپ نیز بی تفاوت عمل کرد و این بی عملی از سوی دولت می تواند جبران ناپذیر باشد. در واقع منتقدان دولت می توانند با این استدلال دولت و عملکرد آن را زیر سئوال ببرند.
جناح های سیاسی باید چه کنند، آیا این فشارها و جنگ اقتصادی آمریکا بر رقابت های سیاسی داخل کشور هم سایه خواهد انداخت؟
سیاست خارجی و سیاست داخلی دو روی یک سکه هستند و بر روی هم اثر خواهند داشت، ممکن است اثرها کوتاه مدت یا بلندمدت باشد. به نظر می رسد که فشار اقتصادی، جنگ روانی و تشکیل گروه اقدام می تواند در مناسبات داخلی ما اثر بگذارد و مقابله با جنگ اقتصادی را سخت تر کند. همچنین موجب فاصله و شکاف بین نیروهای داخلی شود. مگر اینکه نیروهای داخلی در مقابل هر کنش، واکنش لازم را نشان دهند؛ این واکنش ها می تواند ایجاد وحدت کند.
الان فاصله اصولگراها و اصلاح طلبان در مسئله اقدامات ضدایرانی آمریاک خیلی از هم زیاد است یا خیلی به هم نزدیک است؟
اساسا اصلاح طلبان دنبال مذاکره و ترمیم پل تخریب شده توسط ترامپ هستند، این درحالی است که اصولگراها ظاهرا به دنبال این هستند که این پل هرگز ساخته نشود و این پل تخریب شده به همین شکل باقی بماند بنابراین فاصله تقریبا زیاد است، مگر اینکه هر دو طرف براساس واقعیات واکنش مشخص و در حد و اندازه لازم را در مقابل کنش های دشمن نشان دهند. واکنش در مقابل کنش است یعنی وقتی آمریکا گروه اقدام علیه ایران را تشکیل می دهند ایران هم باید گروه اقدام علیه آمریکا تشکیل دهد این موجب نزدیکی دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب می شود. نه اینکه جریان اصلاح طلب دنبال مذاکره باشد و برخی نیروهای آن جریان نامه حمایت از مذاکره با آمریکا بنویسند و امضا کنند. این مسائل موجب دامن زدن شکاف می شود.
در اوضاع کنونی صحبت از اتحادملی، موضوعی آرمانی است یا واقعیت؟
اتحادملی یک نیاز و اجبار است. راهی جز این نیست مگر آنکه یک بخشی از این جریان تحت تأثیر نفوذ غرب باشد و در پازل آنها بازی کند که آنها باید از صفحه شطرنج ایران کنار گذاشته شوند.
منظور کنار گذاشتن نیروهایی است که دنبال مذاکره با آمریکا هستند؟
آنهایی که حاضر به مقابله به مثل نیستند، باید کنار گذاشته شوند.
انتقادی هم به بخشی از جریان اصولگرا وارد است و آن اینکه در اوج جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران، مطالبات مردمی را تشویق و تشدید می کند، آیا به نظر شما این انتقاد وارد است؟
شاید بخش هایی از جریان اصولگرا دست به این کار می زدند یا آنکه تلاش می کردند این وضعیت را مورد بهره برداری قرار دهند اما بلافاصله در همان دی ماه سال 96 متوجه شدند که این حرکت های خیابانی به طور دو لبه عمل می کند. به نظرم می آید که آنها این رویکرد را رها کردند.
شما گفتید که اصلاح طلبان باید برای حرکت به سمت اتحاد ملی واکنش مناسب و لازم را به اقدامات ضدایرانی آمریکا بدهند، اصولگراها باید چه کار کنند که به سمت اتحاد ملی قدم بردارند؟
بحث واکنش در حد لازم و نه حتی مطلوب می تواند گام اولیه به سمت حفظ منافع ملی برداشته شود و در مرحله بعد گام مقابله به مثل مطلوب ایجاد شود. در اینجا نقش ها باز تولید و بازتوزیع می شود و جریانات و گروه ها نقش های جدیدی پیدا می کنند و به نظرم در آن وضع است که به سمت وحدت ملی پیش می رویم.