موج سازنده انقلاب اسلامی و کادرسازی متناسب با رویکردهای پیدا و پنهان قدرت های سلطه گر شرق و غرب مهاجمان را غافلگیر کرد و آنان نیز به منظور جبران مافات، حرکت ماشین جهنده خود را افزایش داده تا شاید قادر به سد راه قطار نهضت ماندگار امام خمینی (ره) شوند.
انقلاب اسلامی ایران بعنوان یک پدیده شگرف جهانی ، توان پاسخگویی علمی و متقن به جمیع شبهات شیطنت بار با نگاه های دروغ پراکنی عالم استکبار را در جهان ایجاد کرد و بشر هزاره سوم را در مقابل آفت های علمی ، فرهنگی ، اجتماعی ، دینی و هنری تزویر پیشگان، آگاه و هوشیار کرد.
آسیب شناسی مدرنیته و پسا مدرنیسم، بیانگر این حقیقت است که نظام های سلطه گر ، گروه های فرصت طلب ، طراحان و دین سازان و مذهب پروران واپسگرا ، با بهره گیری از وسایل و تجهیزات مدرن تبلیغی و رسانه ای و مدد وافر از هنر و ترویج ابتذال برای حذف دین و عبودیت خداوند از زندگی انسان، خیز خطرناک و سعی مداومی را مصروف و بستر انحراف و گمراهی جمعی از ساکنان زمین را نیز مهیا کردند.
فرهنگ انقلاب اسلامی همراه با مردان هنرمند فرهیخته و زنان اندیشمند خود به داد فرهنگ انسانیت رسید و آن را از مسیر سیل ویرانگر ، مخرب ولنگاری و پوچ مسلکی نجات داد و با سلاح هنر متعهد، پرده از چهره مکاتب و مذاهب خودساخته و عرفان های کاذب انحرافی کنار زد تا سیمای صادق و زیبای اسلام ناب به نمایش در آید.
عناصر متخصص انقلابی در کسوت محصولات و تولیدات فکری و معنوی انقلاب اسلامی با تنه بر پروسه جهانی شدن و عرضه محصولات فرهنگی با رنگ و محتوای اسلامی ، به تئوریسین های اجیر شده وطنی و صحنه گردانان خارجی آنها متذکر شدند که جهانی شدن به عنوان یک پدیده جبری و تحمیلی نافی فهم و درک و درایت آدم نیست ، بلکه یک تفکر و عقیده ای است که می تواند مشتمل بر عقل جمعی و خرد منطقی با لحاظ همه اصحاب دیانت ، درایت و دانائی هم باشد.
آری شهید سید مرتضی آوینی ، مجاهد جبهه قلم و هنر اسلامی یکی از سربازان پا به رکاب انقلاب بود که روح ، روان ، ایده و عقیده وی سرشار از آیات و شاخصه های انقلاب است.
او هنرمندی بی تکلف بود که در احرام انقلاب پا به عرفات جهاد گذاشت و در منای اخلاص ، به رمی جمرات پرداخت ، با نسیم طواف نفس را به قربانگاه برد و با تقدیم اسماعیل جان ، ابراهیم وار ، اصنام و اباطیل دوران را سرنگون کرد.
این رزمنده متعهد با دریچه دوربین، مصاف حق و باطل را به نظاره نشست و با چرخش گردونه گران زمانه این دو را تشخیص و به اردوگاه معنویات پیوست و سیمای سیاه هر آنچه خباثت و ناخالصی بود به هم زبانان و هم زمانان خویش نشان داد تا آنرا به نسل ها و زمانه های بعدی منتقل کند.
وی رایت اخلاص را به اهتزار در آورد تا ضمن هماهنگ سازی هویت فرهنگی ، عزم ، اراده ، اخلاق و اندیشه و رفتار فردی و اجتماعی هم به حسن تدبیر و ادامه مسیری نیک بیاراید.
در هنر متعالی که شهید آوینی تجلی و تابلو آن بود ، سرآغاز تحولات انسانی ، تغییرات اجتماعی ، پیمایش های فردی، حرکت های ساختاری ، مناسبات جدید مدنی باید بر مبنای اخلاق الهی و منش اسلامی باشد تا بار خویش را به مقصد برساند.
این معلم سکوت و عارف بی هیاهو ، پیله دنیا را به پوچی اش بخشید و پهنای پرواز را برگزید تا چون مسافری خونین بال و سبک بار ، راهی هفت شهر عشق گردد و الگوئی موفق برای نسل ها و شبنمی فرح بخش به فصل ها تقدیم کند.
آوینی یعنی گرد و غبار فکه ، بوی باروت چزابه ، مرثیه حزین جنگ ، هوای دل انگیز جبهه ، صدای رسای شهادت ، نجوای بلند شهید ، ندای جانبازی ، آسمان اخلاص ، انتظار حادثه ، غرش خمپاره ، انفجار مین ، دیدگان دوربین ، نسیم عشق، رسم عاطفه ، دیار غربت ، نهیب ضلالت و اوج کرامت.
نام مبارک شهید مرتضی آوینی یعنی جواز ورود به دهکده مجاهدان و مغازله با سرداران سپاه اسلام و معاشقه با ابراهیم همت ، حمید و مهدی باکری ، محمدحسین علم الهدی ، عبدالحسین برونسی ، مصطفی چمران ، حسین خرازی ، مهدی زین الدین، حاج صارم طهماسبی و محمد بروجردی.
در زندگی کوتاه ، اما شیرین و جذاب شهید آوینی ، انسان هیچگاه بزرگ نمی شود، جز به وسیله فکرش ، شریف نمی گردد بجز به وسیله افکارش و اکرام نمی گردد مگر به سبب اعمال نیکش .
پیام همه شهیدان و کلام شهید مرتضی آوینی این است که ای خاکیان آسمانی نگذارند گوش هایتان گواه چیزی باشد که چشمهایتان ندیده است، زبانتان جمله ای بگوید که قلبتان باورش ندارد، صادقانه زندگی کنید تا عارفانه بمیرید ، زیرا ما فرشی نیستیم که به عرش برویم ، بلکه موجودات بهشتی بوده ایم که بواسطه کردار خود سر از زمین بر آورده ایم.
فرصت طلبان فزون خواه با آلودن فرهنگ و هنر به ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی ، کرامت انسان ها را زایل و بار نامشروع خود را به مقصد نامیمون می رسانند و با استفاده سوء از ابزار مقدس هنر، امر به منکر و نهی از معروف می نمایند و فضای جوامع را به انواع انحرافات مصیبت بار گرفتار می کنند.
فرهنگ ، این واژه زیبا قرن های متمادی اسیر دست های خائن و نفس های ناپاک و سیاست های شیطانی است و چنگال تیز و دندان های خون آلود عفریت زر و زور ، گلوی نازک هنر را می فشارد و نفس آنرا به تیک تاک انداخته است.
جهانخواران عالم سوز، ردای سبز و شکیل عزت و حرمت را از قد رعنای هنر متعهد برداشته اند و به جای آن دستمال دسیسه و تزویر را جایگزین کرده اند تا در سایه ریا و رذالت ، مقصود خویش را از رود مکدر مکر و حیله به دست آورند و منافع و مصالح مادی خود را در دراز مدت تأمین نمایند.
در هنگامه ای که رخ رنگین و سیمای سخاوتمند ارباب هنر و اصحاب فرهنگ به زردی و ضعف گرائیده بود، زایش بی بدیل زمان و مادر گیتی نوزاد خود را وا نهاد تا گمشده صندوق هنر را از نیل فرعونی به ساحل بکشد و موسی وار تربیت کند و زورگوی زمانه را با ایجاز الهی متنبه نماید.
آری، شهید مرتضی آوینی را می گویم ، او موج ساحل کوب تعهد را به خدمت گرفت و قایق معیوب و سرگردان هنر را از مسیر امواج متلاطم اقیانوس فساد و تباهی کنار کشید و به لنگرگاه امن ایمان و عبودیت رهنمون شد.
وی جبهه را سجده گاه جبین و خاک را خصلت خوبی آموخت و جان را جایگزین جهد دنیا کرد و در صف جهادگران جاودانه آرامش یافت.
این مجاهد خستگی ناپذیر، سلاح هنر را به دست گرفت تا سنت شبهه افکنی، تردید پراکنی ، ادغام ماهرانه حق و باطل ، خشونت گرائی ، فتنه پروری ، اخلاق گریزی ، بی بند و باری ، عوام فریبی و تبعیض و ستم پیشگی به نام هنر متعهد موجودیت انسان و انسانیت را بیش از این تحدید ننماید.
او با جان خود حرمت هنر و منزلت قلم را پاسداری و عفت این ابزار معنوی را در صدف تقوی مستور و مصون کرد تا روزی را به نام خود بعنوان هنر انقلابی به یادگار گذاشت و یاد و نام و آثارش برای همیشه در فکر ، تقویم و تقدیر هر ایرانی وطن خواه ماندگار شد.
رجاء واثق داریم که در سال استفاده از کالای ایرانی ، اقدام و عمل را همسان کرده و در راه تقویت ایران عزیز گام برداریم، همه هنرمندان و فرهیختگان عرصه های فرهنگی و هنری و اقتصادی با تعامل متولیان امور اجرایی ، سیاسی و قضائی و تقنینی، در اوج هنرمندی و فرهیختگی و ارائه تولیدات سالم و مفید و متنوع ، ضمن بزرگداشت نام و یاد شهید سرافراز میدان های هنر اسلامی ، شهید مرتضی آوینی روح امید ، نشاط و سازندگی را در جامعه تزریق و با تمام توش و توان بستر همدلی و همزبانی را در کشور مهیا کنند.
سید مرتضی آوینی کارگردان ، مستندساز و روزنامه‌نگار حوزهٔ فرهنگی با مجموعه روایت فتح توانست نقش بی بدیلی در معرفی حماسه آفرینی های رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس ایفا کند.
سرانجام 20 فروردین سال 72 هنگام تصویربرداری فیلم مستند شهری در آسمان، به همراه محمد سعید یزدان پرست بر اثر اصابت ترکش مین باقی مانده از جنگ ایران و عراق به شهادت رسید.
نگارش: سید حرمت الله موسوی مقدم
7174/6119
انتهای پیام انقلاب اسلامی ایران بعنوان یک پدیده شگرف جهانی ، توان پاسخگویی علمی و متقن به جمیع شبهات شیطنت بار با نگاه های دروغ پراکنی عالم استکبار را در جهان ایجاد کرد و بشر هزاره سوم را در مقابل آفت های علمی ، فرهنگی ، اجتماعی ، دینی و هنری تزویر پیشگان، آگاه و هوشیار کرد.
آسیب شناسی مدرنیته و پسا مدرنیسم، بیانگر این حقیقت است که نظام های سلطه گر ، گروه های فرصت طلب ، طراحان و دین سازان و مذهب پروران واپسگرا ، با بهره گیری از وسایل و تجهیزات مدرن تبلیغی و رسانه ای و مدد وافر از هنر و ترویج ابتذال برای حذف دین و عبودیت خداوند از زندگی انسان، خیز خطرناک و سعی مداومی را مصروف و بستر انحراف و گمراهی جمعی از ساکنان زمین را نیز مهیا کردند.
فرهنگ انقلاب اسلامی همراه با مردان هنرمند فرهیخته و زنان اندیشمند خود به داد فرهنگ انسانیت رسید و آن را از مسیر سیل ویرانگر ، مخرب ولنگاری و پوچ مسلکی نجات داد و با سلاح هنر متعهد، پرده از چهره مکاتب و مذاهب خودساخته و عرفان های کاذب انحرافی کنار زد تا سیمای صادق و زیبای اسلام ناب به نمایش در آید.
عناصر متخصص انقلابی در کسوت محصولات و تولیدات فکری و معنوی انقلاب اسلامی با تنه بر پروسه جهانی شدن و عرضه محصولات فرهنگی با رنگ و محتوای اسلامی ، به تئوریسین های اجیر شده وطنی و صحنه گردانان خارجی آنها متذکر شدند که جهانی شدن به عنوان یک پدیده جبری و تحمیلی نافی فهم و درک و درایت آدم نیست ، بلکه یک تفکر و عقیده ای است که می تواند مشتمل بر عقل جمعی و خرد منطقی با لحاظ همه اصحاب دیانت ، درایت و دانائی هم باشد.
آری شهید سید مرتضی آوینی ، مجاهد جبهه قلم و هنر اسلامی یکی از سربازان پا به رکاب انقلاب بود که روح ، روان ، ایده و عقیده وی سرشار از آیات و شاخصه های انقلاب است.
او هنرمندی بی تکلف بود که در احرام انقلاب پا به عرفات جهاد گذاشت و در منای اخلاص ، به رمی جمرات پرداخت ، با نسیم طواف نفس را به قربانگاه برد و با تقدیم اسماعیل جان ، ابراهیم وار ، اصنام و اباطیل دوران را سرنگون کرد.
این رزمنده متعهد با دریچه دوربین، مصاف حق و باطل را به نظاره نشست و با چرخش گردونه گران زمانه این دو را تشخیص و به اردوگاه معنویات پیوست و سیمای سیاه هر آنچه خباثت و ناخالصی بود به هم زبانان و هم زمانان خویش نشان داد تا آنرا به نسل ها و زمانه های بعدی منتقل کند.
وی رایت اخلاص را به اهتزار در آورد تا ضمن هماهنگ سازی هویت فرهنگی ، عزم ، اراده ، اخلاق و اندیشه و رفتار فردی و اجتماعی هم به حسن تدبیر و ادامه مسیری نیک بیاراید.
در هنر متعالی که شهید آوینی تجلی و تابلو آن بود ، سرآغاز تحولات انسانی ، تغییرات اجتماعی ، پیمایش های فردی، حرکت های ساختاری ، مناسبات جدید مدنی باید بر مبنای اخلاق الهی و منش اسلامی باشد تا بار خویش را به مقصد برساند.
این معلم سکوت و عارف بی هیاهو ، پیله دنیا را به پوچی اش بخشید و پهنای پرواز را برگزید تا چون مسافری خونین بال و سبک بار ، راهی هفت شهر عشق گردد و الگوئی موفق برای نسل ها و شبنمی فرح بخش به فصل ها تقدیم کند.
آوینی یعنی گرد و غبار فکه ، بوی باروت چزابه ، مرثیه حزین جنگ ، هوای دل انگیز جبهه ، صدای رسای شهادت ، نجوای بلند شهید ، ندای جانبازی ، آسمان اخلاص ، انتظار حادثه ، غرش خمپاره ، انفجار مین ، دیدگان دوربین ، نسیم عشق، رسم عاطفه ، دیار غربت ، نهیب ضلالت و اوج کرامت.
نام مبارک شهید مرتضی آوینی یعنی جواز ورود به دهکده مجاهدان و مغازله با سرداران سپاه اسلام و معاشقه با ابراهیم همت ، حمید و مهدی باکری ، محمدحسین علم الهدی ، عبدالحسین برونسی ، مصطفی چمران ، حسین خرازی ، مهدی زین الدین، حاج صارم طهماسبی و محمد بروجردی.
در زندگی کوتاه ، اما شیرین و جذاب شهید آوینی ، انسان هیچگاه بزرگ نمی شود، جز به وسیله فکرش ، شریف نمی گردد بجز به وسیله افکارش و اکرام نمی گردد مگر به سبب اعمال نیکش .
پیام همه شهیدان و کلام شهید مرتضی آوینی این است که ای خاکیان آسمانی نگذارند گوش هایتان گواه چیزی باشد که چشمهایتان ندیده است، زبانتان جمله ای بگوید که قلبتان باورش ندارد، صادقانه زندگی کنید تا عارفانه بمیرید ، زیرا ما فرشی نیستیم که به عرش برویم ، بلکه موجودات بهشتی بوده ایم که بواسطه کردار خود سر از زمین بر آورده ایم.
فرصت طلبان فزون خواه با آلودن فرهنگ و هنر به ناهنجاری های اخلاقی و اجتماعی ، کرامت انسان ها را زایل و بار نامشروع خود را به مقصد نامیمون می رسانند و با استفاده سوء از ابزار مقدس هنر، امر به منکر و نهی از معروف می نمایند و فضای جوامع را به انواع انحرافات مصیبت بار گرفتار می کنند.
فرهنگ ، این واژه زیبا قرن های متمادی اسیر دست های خائن و نفس های ناپاک و سیاست های شیطانی است و چنگال تیز و دندان های خون آلود عفریت زر و زور ، گلوی نازک هنر را می فشارد و نفس آنرا به تیک تاک انداخته است.
جهانخواران عالم سوز، ردای سبز و شکیل عزت و حرمت را از قد رعنای هنر متعهد برداشته اند و به جای آن دستمال دسیسه و تزویر را جایگزین کرده اند تا در سایه ریا و رذالت ، مقصود خویش را از رود مکدر مکر و حیله به دست آورند و منافع و مصالح مادی خود را در دراز مدت تأمین نمایند.
در هنگامه ای که رخ رنگین و سیمای سخاوتمند ارباب هنر و اصحاب فرهنگ به زردی و ضعف گرائیده بود، زایش بی بدیل زمان و مادر گیتی نوزاد خود را وا نهاد تا گمشده صندوق هنر را از نیل فرعونی به ساحل بکشد و موسی وار تربیت کند و زورگوی زمانه را با ایجاز الهی متنبه نماید.
آری، شهید مرتضی آوینی را می گویم ، او موج ساحل کوب تعهد را به خدمت گرفت و قایق معیوب و سرگردان هنر را از مسیر امواج متلاطم اقیانوس فساد و تباهی کنار کشید و به لنگرگاه امن ایمان و عبودیت رهنمون شد.
وی جبهه را سجده گاه جبین و خاک را خصلت خوبی آموخت و جان را جایگزین جهد دنیا کرد و در صف جهادگران جاودانه آرامش یافت.
این مجاهد خستگی ناپذیر، سلاح هنر را به دست گرفت تا سنت شبهه افکنی، تردید پراکنی ، ادغام ماهرانه حق و باطل ، خشونت گرائی ، فتنه پروری ، اخلاق گریزی ، بی بند و باری ، عوام فریبی و تبعیض و ستم پیشگی به نام هنر متعهد موجودیت انسان و انسانیت را بیش از این تحدید ننماید.
او با جان خود حرمت هنر و منزلت قلم را پاسداری و عفت این ابزار معنوی را در صدف تقوی مستور و مصون کرد تا روزی را به نام خود بعنوان هنر انقلابی به یادگار گذاشت و یاد و نام و آثارش برای همیشه در فکر ، تقویم و تقدیر هر ایرانی وطن خواه ماندگار شد.
رجاء واثق داریم که در سال استفاده از کالای ایرانی ، اقدام و عمل را همسان کرده و در راه تقویت ایران عزیز گام برداریم، همه هنرمندان و فرهیختگان عرصه های فرهنگی و هنری و اقتصادی با تعامل متولیان امور اجرایی ، سیاسی و قضائی و تقنینی، در اوج هنرمندی و فرهیختگی و ارائه تولیدات سالم و مفید و متنوع ، ضمن بزرگداشت نام و یاد شهید سرافراز میدان های هنر اسلامی ، شهید مرتضی آوینی روح امید ، نشاط و سازندگی را در جامعه تزریق و با تمام توش و توان بستر همدلی و همزبانی را در کشور مهیا کنند.
سید مرتضی آوینی کارگردان ، مستندساز و روزنامه‌نگار حوزهٔ فرهنگی با مجموعه روایت فتح توانست نقش بی بدیلی در معرفی حماسه آفرینی های رزمندگان اسلام در دوران دفاع مقدس ایفا کند.
سرانجام 20 فروردین سال 72 هنگام تصویربرداری فیلم مستند شهری در آسمان، به همراه محمد سعید یزدان پرست بر اثر اصابت ترکش مین باقی مانده از جنگ ایران و عراق به شهادت رسید.
نگارش: سید حرمت الله موسوی مقدم
7174/6119
کپی شد
