تجارت و داد و ستد یکی از ملزومات مهم برای چرخه درست زندگی است، در این فرآیند که عمری به درازنای دنیا دارد، داشته های بشر از قاره ای به قاره دیگر منتقل و از شهری به شهر دیگر نقل مکان می کند تا بشر از دستاورد همنوعانش بهره گیرد و در مضائق زندگی گرفتار نشود.
اساس تجارت برای رفاه حال انسانیت است و تاجران با سرمایه های خود تولیدات و تراوشات دیگران را در مقابل دریافت سود منصفانه در اختیار بندگان خدا قرار می دهند تا هم خود آبرومندانه امرار معاش کنند و هم به دیگران فرصت زندگی دهند و از مشکلات برهانند.
اما شوربختانه بتازگی مشاهده می شود که عده ای برای پر کردن جیب گشاد خود جان مردم را در معرض خطر قرار می دهند، در روزهای اخیر و پس از آنکه ویروس کرونا جان و ذهن و فکر مردم ایران را مورد تهاجم قرار داده است و آرامش عامه را بشدت تهدید می کند عده ای با احتکار، اختلاس و اختفای وسایل و امکانات بهداشتی و درمانی و آنچه برای پیشگیری از کرونا مورد نیاز مردم است، جان و سلامت انسان های مظلوم را در آستانه خطر و مرگ حتمی قرار داده اند.
این موجودات موهن با این اقدامات شیطانی و انبار کردن ده ها میلیون ماسک و مواد ضد عفونی کننده به سودای مرگ دست زده و منافع نامشروع خود را بر جان و سلامت دیگران ترجیح می دهند.
این جنایتکاران با درآمدهای حرام هرآنچه در بازار دیده اند جمع و احتکار کرده و با این اقدام غیر انسانی خود، علاوه بر ایجاد ناامنی روانی در جامعه و توسعه یاس و ناامیدی عمومی، در این برهه حساس و ایام غربت ایران با جان و آرامش مردم بازی می کنند.
برآیند عملکرد این سوداگران مرگ باعث شده است مردم در به در دنبال ماسک، الکل و مواد ضدعفونی کننده بگردند و در مقابل داروخانه ها صف بکشند تا از جان خود و فرزندانشان در مقابل یورش سخت ویروس کرونا دفاع کنند اما موفق نمی شوند.
این اقدام شرم آور عده ای سودجوی فرصت طلب در این موقعیت تنگ و نفسگیر روی همه جانیان و جنایتکاران تاریخ را سفید کرده است، اقدامیکه با هیچکدام از الگوهای انسانی، اجتماعی و عرفی و وجدان های بیدار بشریت همخوانی ندارد. داد و ستدی که جان دیگران به تاراج می برد تا اندکی از ددمنشان دیوصفت به مال حرام برسند و جیب جنایت خود را پر کنند.
معامله نامشروعی که امنیت، آرامش و عمر من و تو و همه آحاد و اقشار جامعه را حراج می کند تا مشتی آدم بی آبرو و خودفروش به ثروت های بادآورده برسند.
این حرامخواران حرمت شکن در اوج بی حیایی و قساوت قلب الکل را دریغ می کنند تا ویروس ویرانگر کرونا مالک جان مردم شود، مواد مورد نیاز مردم را احتکار می کنند تا آدمهای مظلوم و بیگناه بمیرند و آنگاه آنان به امیال خود برسند و سپرده های سخیف و حرام خویش را چند برابر کنند.
انتظار عامه از متولیان امور و بخصوص دستگاه قضایی این است که این افراد دون صفت را شناسایی و اموالشان را حراج کنند تا آرامش به کشور برگشته و بعنوان یک عبرت ابدی در عالم جاودانه شود.
تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی
