به گزارش ایرنا، روزنامه پیام زمان این مطلب را به قلم جلال خوش چهره در ستون سرمقاله خود به رشته تحریر درآورده است.
در بخشی از این مطلب آورده شده: وقت تنگ است، لازم است بی رودربایستی با مخالفان روحانی سخن گفت، آنان از هیچ تلاشی برای زمین گیر کردن دولت روحانی فروگذار نبوده و نیستند، اگر مخالفت ها تنها با هدف رقابت سیاسی - انتخاباتی و در چارچوب تعریف شده و قانونمند انجام شود، امری بدیهی است ولی هدف، ناکام گذاشتن دولت در پی انتخابات کم سابقه سال گذشته است.
به نظر می رسد، دولت دوازدهم به رغم همه کاستی ها و انتقادهای وارده برآن، از دو سو زیر فشار مداوم است، در داخل، اقدام های ایذایی و گاه شکننده برای افزایش مطالبات، در خارج، اقدام ائتلافی واشنگتن و متحدانش در جامعه جهانی برای بازگرداندن ایران به دوران انزوا، هدف اصلی در این کار محروم کردن دولت و بالطبع ایرانیان از دستاوردهای بازگشت هوشمندانه ایران به جامعه جهانی و سرانجام شکست دولتی است که امید را به مردمش وعده داده است.
مخالفان داخلی و خارجی دولت در یک همسویی اعلام نشده و اما معلوم، می کوشند با انبوه سازی مشکلات و تبلیغ در این باره، دولت و شخص روحانی را در وضعی قرار دهند که در وهله نخست و به عنوان یک متغیر اصلی، دچار بی تصمیمی و انفعال کنند، اگر مخالفان بیرونی، ناکامی دولت برخاسته از آراء مردم را دستمایه ایجاد نابسامانی سیاسی - اجتماعی ساخته اند، مخالفان داخلی به جای نگاه به منافع ملی باآشفته سازی چشم انداز و تلاش برای القای ناتوانی دولت در مدیریت اوضاع، ناشیانه از این نمد می خواهند که برای خود کلاه بدوزند.
مشکل مخالفان دولت نه تنها بحران اعتبار، بلکه ناکارآمدی ایشان است که در 8 سال استقرار دولت های نهم و دهم آثار تخریبی خود را بر جای گذاشته است.
آنان هنوز بر همان سبک و سیاق گذشته رفتار می کنند، تصورشان بر این است که زمانه، مردم و اوضاع مانند گذشته بی هیچ تغییر، همان است که بود، بی رودربایستی به مخالفان برانداز دولت باید گفت، مسیر را اشتباه می روید.
7414/1535
انتهای پیام در بخشی از این مطلب آورده شده: وقت تنگ است، لازم است بی رودربایستی با مخالفان روحانی سخن گفت، آنان از هیچ تلاشی برای زمین گیر کردن دولت روحانی فروگذار نبوده و نیستند، اگر مخالفت ها تنها با هدف رقابت سیاسی - انتخاباتی و در چارچوب تعریف شده و قانونمند انجام شود، امری بدیهی است ولی هدف، ناکام گذاشتن دولت در پی انتخابات کم سابقه سال گذشته است.
به نظر می رسد، دولت دوازدهم به رغم همه کاستی ها و انتقادهای وارده برآن، از دو سو زیر فشار مداوم است، در داخل، اقدام های ایذایی و گاه شکننده برای افزایش مطالبات، در خارج، اقدام ائتلافی واشنگتن و متحدانش در جامعه جهانی برای بازگرداندن ایران به دوران انزوا، هدف اصلی در این کار محروم کردن دولت و بالطبع ایرانیان از دستاوردهای بازگشت هوشمندانه ایران به جامعه جهانی و سرانجام شکست دولتی است که امید را به مردمش وعده داده است.
مخالفان داخلی و خارجی دولت در یک همسویی اعلام نشده و اما معلوم، می کوشند با انبوه سازی مشکلات و تبلیغ در این باره، دولت و شخص روحانی را در وضعی قرار دهند که در وهله نخست و به عنوان یک متغیر اصلی، دچار بی تصمیمی و انفعال کنند، اگر مخالفان بیرونی، ناکامی دولت برخاسته از آراء مردم را دستمایه ایجاد نابسامانی سیاسی - اجتماعی ساخته اند، مخالفان داخلی به جای نگاه به منافع ملی باآشفته سازی چشم انداز و تلاش برای القای ناتوانی دولت در مدیریت اوضاع، ناشیانه از این نمد می خواهند که برای خود کلاه بدوزند.
مشکل مخالفان دولت نه تنها بحران اعتبار، بلکه ناکارآمدی ایشان است که در 8 سال استقرار دولت های نهم و دهم آثار تخریبی خود را بر جای گذاشته است.
آنان هنوز بر همان سبک و سیاق گذشته رفتار می کنند، تصورشان بر این است که زمانه، مردم و اوضاع مانند گذشته بی هیچ تغییر، همان است که بود، بی رودربایستی به مخالفان برانداز دولت باید گفت، مسیر را اشتباه می روید.
7414/1535
کپی شد
