به گزارش ایرنا، سردارمحمد تقی عصار روز پنج شنبه در پانزدهمین هم اندیشی اساتید درس آشنایی با دفاع مقدس استان البرز که در سالن جلسات فرماندهی سپاه استان البرز برگزار شد، افزود: حوزه مهندسی جنگ به جز این که سنگرساز بی سنگر بودند در غیرعملیات هم خانه به دوش بودند به طوریکه گاهی ساخت یک جاده دو ماه طول می کشید ولی کارشان را می کردند.
وی با بیان اینکه مهندسی جنگ یکی از زیبایی های جنگ بود، اظهار داشت: مهندسی درجنگ بسیار حائز اهمیت بود تا جاییکه قرارگاه مهندسی پل جنگ را داشتیم.
وی با اشاره به اهمیت مهندسی جنگ در عملیات ها، گفت: در طول دفاع مقدس عملیات های مشترک مهندسی را داشتیم که ارتش، سپاه، جهاد و اداره راه در آن مشارکت داشتند.
عصار گفت: اگر بخواهیم مهندسی جنگ را نادیده بگیریم شدنی نیست ولی این غفلت وجود دارد زیرا غیر از اینکه سنگرساز بی سنگر و خانه به دوش هستند اکنون نیز این بخش را در درس دفاع مقدس دانشگاهی فراموش می کنیم.
وی با بیان اینکه بزرگترین شرکت مهندسی ایران بعد از جنگ توسط مسئولین مهندسی جنگ زده شد، افزود: مهندسین جنگ حتی در کشورهای دیگر کارهای خوبی می کنند و پل هایی که در ایران زده شد توسط مهندسین جنگ بود بطوریکه اولین پل بتنی در تهران توسط آنان زده شد.
معاون هماهنگ کننده بنیاد حفظ آثار کشور به فعالیت این مهندسین در بعد از جنگ اشاره کردو اظهار داشت: در حوزه های مین و تخریب و مثل آن امروز منطقه ای نیست که پاکسازی نشده باشد و اگر مشخص شود جایی مین هست کافی است تا اراده شود و اینکار انجام شود در حالیکه در بعضی از کشورها مثل آلمان و روسیه هنوز کشته از بابت مین های جنگ جهانی دارند.
وی با اشاره به اینکه به جز شناخت مهندسی و معرفی آن در کلاس های درس دانشگاهی که باید به آن پردخته شود، گفت: بایستی در کنار آن معرفی توسعه مهندسی را نیز داشته باشیم که لازم است به دانشجویان گفته شود که اتفاقاتی که افتاده ناشی از چه حرکاتی بوده است.
عصار تاکید کرد که نباید مهندسی جنگ در کلاس ها به فراموشی سپرده شود زیرا یک بعدی و فقط رزمی نبوده است.
6156
انتهای پیام وی با بیان اینکه مهندسی جنگ یکی از زیبایی های جنگ بود، اظهار داشت: مهندسی درجنگ بسیار حائز اهمیت بود تا جاییکه قرارگاه مهندسی پل جنگ را داشتیم.
وی با اشاره به اهمیت مهندسی جنگ در عملیات ها، گفت: در طول دفاع مقدس عملیات های مشترک مهندسی را داشتیم که ارتش، سپاه، جهاد و اداره راه در آن مشارکت داشتند.
عصار گفت: اگر بخواهیم مهندسی جنگ را نادیده بگیریم شدنی نیست ولی این غفلت وجود دارد زیرا غیر از اینکه سنگرساز بی سنگر و خانه به دوش هستند اکنون نیز این بخش را در درس دفاع مقدس دانشگاهی فراموش می کنیم.
وی با بیان اینکه بزرگترین شرکت مهندسی ایران بعد از جنگ توسط مسئولین مهندسی جنگ زده شد، افزود: مهندسین جنگ حتی در کشورهای دیگر کارهای خوبی می کنند و پل هایی که در ایران زده شد توسط مهندسین جنگ بود بطوریکه اولین پل بتنی در تهران توسط آنان زده شد.
معاون هماهنگ کننده بنیاد حفظ آثار کشور به فعالیت این مهندسین در بعد از جنگ اشاره کردو اظهار داشت: در حوزه های مین و تخریب و مثل آن امروز منطقه ای نیست که پاکسازی نشده باشد و اگر مشخص شود جایی مین هست کافی است تا اراده شود و اینکار انجام شود در حالیکه در بعضی از کشورها مثل آلمان و روسیه هنوز کشته از بابت مین های جنگ جهانی دارند.
وی با اشاره به اینکه به جز شناخت مهندسی و معرفی آن در کلاس های درس دانشگاهی که باید به آن پردخته شود، گفت: بایستی در کنار آن معرفی توسعه مهندسی را نیز داشته باشیم که لازم است به دانشجویان گفته شود که اتفاقاتی که افتاده ناشی از چه حرکاتی بوده است.
عصار تاکید کرد که نباید مهندسی جنگ در کلاس ها به فراموشی سپرده شود زیرا یک بعدی و فقط رزمی نبوده است.
6156
کپی شد
