به گزارش ایرنا، اینجا وجدان بیدار و سرزنده است، شاید مرفه باشد اما روزگار را در میان نیازمندان و فقرا می گذراند و با تمام توان و داشته هایش تلاش می کند هیچ نیازمندی در فقر و بیماری جان ندهد و سفره اش خالی نان و آذوقه نباشد.
همت والایی دارد ، گاهی خستگی را هم خسته می کند تا هیچ کودک یا خانواده ای زانوی غم بغل نگیرد، پا به پای بیمار و نیازمند می رود تا آرامش و سلامتی به دیگران ببخشد.
با اینکه سالم است اما برای دیگران التماس دارد و گریه هایش از حس عمیق دردهای دردمندان است و بالا و پائین می زند تا خانواده ای فقیر و مریض در شلوغی بیمارستان گم نشوند و راه تندرستی را بیابند.
اینجا وجدان بیدار است ، هیچ گاه وقت خود ر ا صرف سکه وارز نمی کند بلکه اجر کارش خوشه های بهشتی است که حتی به آنها هم فکر نمی کند چرا که درد هنوز تسکین نیافته و خانواده ای روحش ناآرام، غذایش مختصر با لباس و کفش های کهنه زیر سقفی دود گرفته، امید را می جوید.
می گویند دیو تحریم و گرانی در دیارمان سرو گوشی به آب داده اما دست های پاک ، آستین همت بالا زده اند
و فرشته نجات شده اند، دیو در برابر اراده شان پوچ و توخالی است، شانه به شانه محکم ایستاده اند و فقر و عارضه را درو می کنند.
هیچ کم نمی گذارند، فقرا و نیازمندان را لباس نو می پوشانند، نوعروس ها را خانه بخت می فرستند، بیماران را مداوا می کنند، مدرسه و بیمارستان می سازند ، به داد طبیعت آسیب دیده می رسند.
به راستی مگر یادمان رفته که پارسال همین مردم در پسا زلزله کرمانشاه چه کارها که نکردند، بیستون و رشته کوه های اطرافش به شکرانه این همه محبت سر تعظیم فرود آوردند و عظمت اراده نیکشان را ستودند.
آنجا هم نیکوکارانی از البرز شب ها در کنار مردم ماندند تا دلهره ها فراموش شود و همه در سوگ عزیزان از دست رفته این آب و خاک همدردی کنند.
این روزها برخی یافت می شود که در آشفته بازار ارز و گرانی جولان می دهند تا به قول خودشان کیسه ای بیندوزند اما این رفتار ناپسند نمی تواند معرف فرهنگ عمیق و وسیع این آب وخاک و زنان و مرد ان نیکو سرشت آن باشد.
در این اوضاع و احوال، گرانی ، تورم ، تحریم و سودجویی برخی برای کسب ثروت در برابر عظمت و بزرگی مردم نیکوکار به ویژه انسان های فداکار، نوعدوست و خداباور بسیار کوچک است.
اکنون تفاوتی در کار خیر نیست، برخی در ساخت مدرسه، بیمارستان، درمانگاه و کتابخانه دخیل می شوند و شماری هم پوشاندن لباس، اطعام کودکان و نیازمندان و انتقال آنان از سختی ها به آسایش را انتخاب کرده اند.
اینجا تفاوت در نوع نگاه است، عده ای کم در پی دلار و درهم آسیب می زنند و بسیاری با احسان، انفاق و نیکوکاری جان تازه می بخشند.
شاید جهاد را فقط در جنگ فیزیکی بدانیم اما در این شرایط دشوار که جامعه ایرانی در حصار تحریم و انواع تهدید در پی چاره جویی است، احسان و گذشتن از مال و دارایی برای همنوعان، ستاره ای است که در اقبال انسان های نیک می درخشد.
با اینکه این روزها دانه درشت های سوء استفادگر یکی پس از دیگری در جامعه نخ نما می شوند لیکن نمونه های روی سپید سکه فراوانند که جامعه به آنان افتخار می کند.
زنان و مردان نیکوکار دل در گرو مردم گذاشته اند و تحمل شب های نداری فقرا و بیماران برایشان سخت و دشوار است، به هر دری می زنند تا گره ای از مشکلات بگشایند بی آنکه کارهایشان را رسانه ای کنند یا خوبی ها را به رخ کسی بکشند.
ساعت ها در بیمارستان های تهران و البرز برای نجات پدر، مادر یک فرزند بیمار یک خانواده وقت سپری می کنند، هزینه دارو و درمان می پردازند و به خاطر دیگران التماس و اصرار می روزند.
مهین مجد باقری معروف به «خانم سروش» نمونه ای از ده ها نیکوکار این سرزمین است .
او از کسانی است که همراه و همگام با نیازمندان فقر را جارو می کند، بانویی که خود زاده سختی و نداری بوده لیکن با تلاش و تکیه بر ایمان قلبی ، کارآفرین شد اما هیچگاه رنج و سختی را رها نکرده است.
او که به اذعان اطرافیان شب و روز نمی شناسد تا دردی از الام نیازمندان و بیماران بکاهد به اکراه نام خانوادگی اش به زبان می آورد و به خانم «سروش » معروف است.
«سروش » در واقع نام خانوادگی همسرش است که وی را در کمک به نیازمندان یاری می دهد، دست خانم مجدباقری را برای شتافتن به یاری بیماران و خانواده های دردمند باز گذاشته است.
این بانوی نیکوکار سالهاست که در البرز به هر در می زند تا مشکلات مردم نیازمند را برطرف کند، بیماران خاص را به بیمارستان های تهران و البرز می برد و آنان را تحت درمان قرار می دهد، کودکان یتیم از محبتش سرشارمی شوند و نیازهای مادی و معنویشان را برطرف می کند، زوج های نیازمند را با جهیزیه به خانه بخت می فرستد، مواد غذایی را در روزها و ایام خاص بین نیازمندان توزیع می کند.
این بانو با تاسیس موسسه خیریه حضرت قائم (عج) ، خدمات دستگاه های حمایتی در تامین نیازهای مددجویان را تکمیل می کند، خواربار و آذوقه عید نوروز نیازمندان تهیه و در اختیارآنان قرار می دهد.
یک ماه مانده به شروع سال تحصیلی ، موسسه خیریه حضرت قائم (عج ) مملو از دانش آموزانی است که با دریافت لباس، کیف و کفش و لوازم التحریر به استقبال مدرسه می روند و این ها گوشه هایی از نیکوکاری یک بانوی البرزی است که می بایست در وصف هریک از اقدامات نیکوکاریش کتاب ها نوشت.
آقا سید نمونه دیگری از این دست انسان های نیکوکار است، او حاضر نیست نامش رسانه ای شود، در مناطق جنوبی کرج تیم نیکوکاری تشکیل داده و آنچه در توشه و توان دارد پای نیازمندان هزینه می کند.
اگر چه تامین نیازهای مردم محروم دغدغه اول این نیکوکاران است اما از کمک به احیای طبیعت زخم خورده و اکولوژی یا محیط زیست بیمار منطقه دریغ نمی ورزند.
نمی شود نیکوکار بود اما از جفاهایی که به محیط زیست انسانی و جانوری می شود غفلت کرد، می بایست همت گماشت و سرزمین را از بلاها نجات داد، بلای فقر، بلای طبیعی ، ترکش های ضعف فرهنگی با جاشنی باروت ناآگاهی که داشته هایی خدایی را در دل طبیعت می سوزاند، همه را باید از این زادگاه دور کرد.
با این اوصاف نیکوکاری دامنه گسترده ای در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی دارد که البرزی ها افتخار داشتن انسان های شاخص در این بخش و سایر بخش های اجتماعی دارند.
حسین امامی که نزدیک به 90 سال از سن او می گذرد با راه اندازی مرکز درمانی در منطقه ترک آباد کرج با کمک پزشکان خیر به درمان بیماران نیازمند همت گماشته است.
او می گوید با وجود سن بالا و تجربه زندگی در خارج از کشور هیچ لذتی به اندازه شاد کردن مردم و رهایی آنان از مشکلات نیست .
امامی افزود: با گریه های کودکان و انسان های بیمار سراسر وجودم حزن فرا می گیرد و نمی توانم از کنار مشکلات اجتماعی به سادگی عبور کنم .
وی ادامه داد: حتی برای کمک به نیازمندان افزون بر داشته های خودم به دیگران متوسل می شوم و حاضرم ردای بینوایی بپوشم تا هیچ فرد نیازمند و بیماری محتاج پول و درمان نشود.
اشک های این مرد نیکوکار برای کودکان بیمار حس و حال در حضار به وجودمی آورد و اطرافیان را سخت تحت تاثیر احساسات پاک خود قرار می دهد.
این نیکوکار در سال های گذشته با اجاره یک مکان موقوفه درمانگاه چند منظوره در ترک آباد کرج راه اندازی کرد و برای توسعه آن از دستگاه های مختلف کمک گرفت.
اکنون چندین موسسه خیریه با کمک نیکوکاران در البرز شکل گرفته تا بتوانند بهتر از گذشته به نیازمندان خدمات ارائه دهند.
انجمن های حمایت از بیماران خاص همچون کلیوی ها، سرطانی ها، دیابت، تالاسمی و مدرسه سازی از جمله این تشکل های مردم نهاد است که بانی کارهای خیر وعام المنفعه هستند.
عیسی قبادی مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز می گوید: 440 تشکل مردم نهاد در البرز شکل گرفته است .
وی ادامه داد: از این تعداد 110 تشکل در امور خیریه و کمک به نیازمندان و بیماران فعالیت می کنند.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز گفت: این موسسه ها در بخش تامین جهیزیه، پرداخت هزینه بیماران خاص، کمک به مستمندان و کارهای فرهنگی مشارکت دارند.
قبادی اظهارداشت: قرار است سامانه مشترکی برای موسسه های خیریه ومردم نهاد استان تعریف شود تا بتوان از این ظرفیت به خوبی استفاده کرد.
مدیرکل امور اجتماعی استاند ار البرز افزود: موضوع هم افزایی در بخش های مختلف از نکات کلیدی است که در زمینه تشکل های مردم نهاد به دنبال تحقق آن هستیم .
وی گفت: در تلاش هستیم تا یک مجمع بزرگ برای تشکل های خیریه و مردم نهاد در استان البرز تشکیل دهیم تا فعالیت های آنها هدفمند شود.
7410/ 6155
انتهای پیام همت والایی دارد ، گاهی خستگی را هم خسته می کند تا هیچ کودک یا خانواده ای زانوی غم بغل نگیرد، پا به پای بیمار و نیازمند می رود تا آرامش و سلامتی به دیگران ببخشد.
با اینکه سالم است اما برای دیگران التماس دارد و گریه هایش از حس عمیق دردهای دردمندان است و بالا و پائین می زند تا خانواده ای فقیر و مریض در شلوغی بیمارستان گم نشوند و راه تندرستی را بیابند.
اینجا وجدان بیدار است ، هیچ گاه وقت خود ر ا صرف سکه وارز نمی کند بلکه اجر کارش خوشه های بهشتی است که حتی به آنها هم فکر نمی کند چرا که درد هنوز تسکین نیافته و خانواده ای روحش ناآرام، غذایش مختصر با لباس و کفش های کهنه زیر سقفی دود گرفته، امید را می جوید.
می گویند دیو تحریم و گرانی در دیارمان سرو گوشی به آب داده اما دست های پاک ، آستین همت بالا زده اند
و فرشته نجات شده اند، دیو در برابر اراده شان پوچ و توخالی است، شانه به شانه محکم ایستاده اند و فقر و عارضه را درو می کنند.
هیچ کم نمی گذارند، فقرا و نیازمندان را لباس نو می پوشانند، نوعروس ها را خانه بخت می فرستند، بیماران را مداوا می کنند، مدرسه و بیمارستان می سازند ، به داد طبیعت آسیب دیده می رسند.
به راستی مگر یادمان رفته که پارسال همین مردم در پسا زلزله کرمانشاه چه کارها که نکردند، بیستون و رشته کوه های اطرافش به شکرانه این همه محبت سر تعظیم فرود آوردند و عظمت اراده نیکشان را ستودند.
آنجا هم نیکوکارانی از البرز شب ها در کنار مردم ماندند تا دلهره ها فراموش شود و همه در سوگ عزیزان از دست رفته این آب و خاک همدردی کنند.
این روزها برخی یافت می شود که در آشفته بازار ارز و گرانی جولان می دهند تا به قول خودشان کیسه ای بیندوزند اما این رفتار ناپسند نمی تواند معرف فرهنگ عمیق و وسیع این آب وخاک و زنان و مرد ان نیکو سرشت آن باشد.
در این اوضاع و احوال، گرانی ، تورم ، تحریم و سودجویی برخی برای کسب ثروت در برابر عظمت و بزرگی مردم نیکوکار به ویژه انسان های فداکار، نوعدوست و خداباور بسیار کوچک است.
اکنون تفاوتی در کار خیر نیست، برخی در ساخت مدرسه، بیمارستان، درمانگاه و کتابخانه دخیل می شوند و شماری هم پوشاندن لباس، اطعام کودکان و نیازمندان و انتقال آنان از سختی ها به آسایش را انتخاب کرده اند.
اینجا تفاوت در نوع نگاه است، عده ای کم در پی دلار و درهم آسیب می زنند و بسیاری با احسان، انفاق و نیکوکاری جان تازه می بخشند.
شاید جهاد را فقط در جنگ فیزیکی بدانیم اما در این شرایط دشوار که جامعه ایرانی در حصار تحریم و انواع تهدید در پی چاره جویی است، احسان و گذشتن از مال و دارایی برای همنوعان، ستاره ای است که در اقبال انسان های نیک می درخشد.
با اینکه این روزها دانه درشت های سوء استفادگر یکی پس از دیگری در جامعه نخ نما می شوند لیکن نمونه های روی سپید سکه فراوانند که جامعه به آنان افتخار می کند.
زنان و مردان نیکوکار دل در گرو مردم گذاشته اند و تحمل شب های نداری فقرا و بیماران برایشان سخت و دشوار است، به هر دری می زنند تا گره ای از مشکلات بگشایند بی آنکه کارهایشان را رسانه ای کنند یا خوبی ها را به رخ کسی بکشند.
ساعت ها در بیمارستان های تهران و البرز برای نجات پدر، مادر یک فرزند بیمار یک خانواده وقت سپری می کنند، هزینه دارو و درمان می پردازند و به خاطر دیگران التماس و اصرار می روزند.
مهین مجد باقری معروف به «خانم سروش» نمونه ای از ده ها نیکوکار این سرزمین است .
او از کسانی است که همراه و همگام با نیازمندان فقر را جارو می کند، بانویی که خود زاده سختی و نداری بوده لیکن با تلاش و تکیه بر ایمان قلبی ، کارآفرین شد اما هیچگاه رنج و سختی را رها نکرده است.
او که به اذعان اطرافیان شب و روز نمی شناسد تا دردی از الام نیازمندان و بیماران بکاهد به اکراه نام خانوادگی اش به زبان می آورد و به خانم «سروش » معروف است.
«سروش » در واقع نام خانوادگی همسرش است که وی را در کمک به نیازمندان یاری می دهد، دست خانم مجدباقری را برای شتافتن به یاری بیماران و خانواده های دردمند باز گذاشته است.
این بانوی نیکوکار سالهاست که در البرز به هر در می زند تا مشکلات مردم نیازمند را برطرف کند، بیماران خاص را به بیمارستان های تهران و البرز می برد و آنان را تحت درمان قرار می دهد، کودکان یتیم از محبتش سرشارمی شوند و نیازهای مادی و معنویشان را برطرف می کند، زوج های نیازمند را با جهیزیه به خانه بخت می فرستد، مواد غذایی را در روزها و ایام خاص بین نیازمندان توزیع می کند.
این بانو با تاسیس موسسه خیریه حضرت قائم (عج) ، خدمات دستگاه های حمایتی در تامین نیازهای مددجویان را تکمیل می کند، خواربار و آذوقه عید نوروز نیازمندان تهیه و در اختیارآنان قرار می دهد.
یک ماه مانده به شروع سال تحصیلی ، موسسه خیریه حضرت قائم (عج ) مملو از دانش آموزانی است که با دریافت لباس، کیف و کفش و لوازم التحریر به استقبال مدرسه می روند و این ها گوشه هایی از نیکوکاری یک بانوی البرزی است که می بایست در وصف هریک از اقدامات نیکوکاریش کتاب ها نوشت.
آقا سید نمونه دیگری از این دست انسان های نیکوکار است، او حاضر نیست نامش رسانه ای شود، در مناطق جنوبی کرج تیم نیکوکاری تشکیل داده و آنچه در توشه و توان دارد پای نیازمندان هزینه می کند.
اگر چه تامین نیازهای مردم محروم دغدغه اول این نیکوکاران است اما از کمک به احیای طبیعت زخم خورده و اکولوژی یا محیط زیست بیمار منطقه دریغ نمی ورزند.
نمی شود نیکوکار بود اما از جفاهایی که به محیط زیست انسانی و جانوری می شود غفلت کرد، می بایست همت گماشت و سرزمین را از بلاها نجات داد، بلای فقر، بلای طبیعی ، ترکش های ضعف فرهنگی با جاشنی باروت ناآگاهی که داشته هایی خدایی را در دل طبیعت می سوزاند، همه را باید از این زادگاه دور کرد.
با این اوصاف نیکوکاری دامنه گسترده ای در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی دارد که البرزی ها افتخار داشتن انسان های شاخص در این بخش و سایر بخش های اجتماعی دارند.
حسین امامی که نزدیک به 90 سال از سن او می گذرد با راه اندازی مرکز درمانی در منطقه ترک آباد کرج با کمک پزشکان خیر به درمان بیماران نیازمند همت گماشته است.
او می گوید با وجود سن بالا و تجربه زندگی در خارج از کشور هیچ لذتی به اندازه شاد کردن مردم و رهایی آنان از مشکلات نیست .
امامی افزود: با گریه های کودکان و انسان های بیمار سراسر وجودم حزن فرا می گیرد و نمی توانم از کنار مشکلات اجتماعی به سادگی عبور کنم .
وی ادامه داد: حتی برای کمک به نیازمندان افزون بر داشته های خودم به دیگران متوسل می شوم و حاضرم ردای بینوایی بپوشم تا هیچ فرد نیازمند و بیماری محتاج پول و درمان نشود.
اشک های این مرد نیکوکار برای کودکان بیمار حس و حال در حضار به وجودمی آورد و اطرافیان را سخت تحت تاثیر احساسات پاک خود قرار می دهد.
این نیکوکار در سال های گذشته با اجاره یک مکان موقوفه درمانگاه چند منظوره در ترک آباد کرج راه اندازی کرد و برای توسعه آن از دستگاه های مختلف کمک گرفت.
اکنون چندین موسسه خیریه با کمک نیکوکاران در البرز شکل گرفته تا بتوانند بهتر از گذشته به نیازمندان خدمات ارائه دهند.
انجمن های حمایت از بیماران خاص همچون کلیوی ها، سرطانی ها، دیابت، تالاسمی و مدرسه سازی از جمله این تشکل های مردم نهاد است که بانی کارهای خیر وعام المنفعه هستند.
عیسی قبادی مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز می گوید: 440 تشکل مردم نهاد در البرز شکل گرفته است .
وی ادامه داد: از این تعداد 110 تشکل در امور خیریه و کمک به نیازمندان و بیماران فعالیت می کنند.
مدیرکل امور اجتماعی استانداری البرز گفت: این موسسه ها در بخش تامین جهیزیه، پرداخت هزینه بیماران خاص، کمک به مستمندان و کارهای فرهنگی مشارکت دارند.
قبادی اظهارداشت: قرار است سامانه مشترکی برای موسسه های خیریه ومردم نهاد استان تعریف شود تا بتوان از این ظرفیت به خوبی استفاده کرد.
مدیرکل امور اجتماعی استاند ار البرز افزود: موضوع هم افزایی در بخش های مختلف از نکات کلیدی است که در زمینه تشکل های مردم نهاد به دنبال تحقق آن هستیم .
وی گفت: در تلاش هستیم تا یک مجمع بزرگ برای تشکل های خیریه و مردم نهاد در استان البرز تشکیل دهیم تا فعالیت های آنها هدفمند شود.
7410/ 6155
کپی شد
