فراموش نفرمایید که تا یک ماه پیش بسیاری از کسانی که دیروز به مسعود پزشکیان رای دادند هیچ شناختی از ایشان نداشتند اما او امروز رئیس جمهور منتخب مردم است و رای مردم شما را در این موقعیت قرار داده است. امروز مسعود پزشکیان محصول شرایط تاریخی جامعه‌ای است که مصیبت‌های گوناگونی راتجربه کرده است و جنابعالی وام‌دار ملت و پاسخگوی مطالبات آنها هستید. اگرچه احزاب مختلف با آمیزه‌ای از انگیزه های دینی، ملی یا برای کسب سهمی از قدرت و ثروت دور شما حلقه زدند اما فراموش نفرمایید که این مردم مطالبه‌گر هستند که چشم به اقدامات شما دوخته‌اند. جنابعالی به هیچ حزب و دسته خاصی مدیون نیستید.

گروه اقتصاد و درآمد: دکتر فرشاد مومنی و دکتر حسین راغفر، دو عضو هیات علمی دانشگاه و اقتصاددان برجسته حوزه عدالت اجتماعی و اقتصادی در نخستین نامه سرگشاده خود به پزشکیان تاکید کردند: راه نجات کشور برخورداری از یک برنامه با کیفیت و دقیق توسعه است که متاسفانه برنامه هفتم نسبت بسیار ناچیزی با چنین برنامه ای دارد. پیشنهاد می‌کنیم که فوری‌ترین اقدام خود را بسیج ظرفیت‌های دانایی ملی برای اصلاح، تکمیل و طراحی چنین برنامه‌ هفتم قرار دهید و لوازم آن را نیز چنانچه وعده داده‌ اید فراهم کنید که مهمترین آنها شفاف سازی فرایندهای تصمیم‌گیری و تخصص منابع، بسیج ظرفیت های دانایی ملی در مسیر جلب مشارکت مولد آحاد مردم در سرنوشت اقتصادی خویش همراه با حفظ عزت نفس برای ساختن زندگی مطلوب خود است.

 

به گزارش جماران، متن کامل این نامه که در اختیار جماران قرار گرفته است، بدین شرح است:

 

«جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان پیروزی جنابعالی را در انتخابات ریاست جمهوری تبریک عرض می‌کنیم.

 

1- این پیروزی چه در مرحله نخست و چه در مرحله دوم پیروزی مردم بود و اگرچه هنوز اعتماد نیمی از مردم به صندوق رای احیاء نشده است، امید است عملکرد جنابعالی و کل نظام سیاسی کشور به تدریج به احیای اعتماد از دست رفته این نیمه دیگر- و آنهایی که تنها از سر نفی گزینه دیگر به جنابعالی رای دادند- و مشارکت در حیات اجتماعی سیاسی منجر شود و شاهد تقویت انسجام اجتماعی و وحدت ملی باشیم.

 

2 - عمده‌ترین علت فرسایش انسجام اجتماعی را باید در سیاست‌های اقتصادی سی و پنج سال گذشته جستجو کرد. علت اصلی گسست‌های اجتماعی در جامعه را باید در سیاست های نابرابری‌ساز و تبعیض آلود نظام تصمیم‌گیری‌های اساسی و ایدئولوژی توجیه‌گر آن جستجو کرد که به نابرابری‌های بی‌سابقه در توزیع فرصت‌ها و منابع منجر شدند. در یک جامعه به شدت نابرابر این تنها فرصت‌ها و منابع نیستند که نابرابر توزیع می‌شوند بلکه امید به آینده نیز به همان شدت نابرابر توزیع می‌شود.

 

3 - از کف رفتن امید به آینده منشاء اَشکال مختلف اعتراض و طغیان است؛ آنگونه که طغیان مدنی کنونی منجر به عدم شرکت 60 درصد در انتخابات ریاست جمهور در دور نخست و 50 درصد در دور دوم شد؛ و طغیان آغشته به خشونت که در پاییز 1401 شاهد بودیم. این طغیان جلوه های دیگری نیز دارد که از جمله آنها سرپیچی و تمرد از قوانین است که تجلیات آن را در بسیاری از وجوه حیات فردی و اجتماعی شاهد هستیم که نقض مستمر و مداوم قوانین رانندگی در جامعه یکی از بارزترین آنهاست. اما طغیان‌ها تنها به این موارد محدود نمی‌شوند که ورود به جرگه‌های جرم و جنایت، افیون اعتیاد، خودکشی، مهاجرت و ده‌ها آسیب اجتماعی دیگر از جمله تجلیات آنهاست.

 

4 - فساد، محصول نابسامانی‌ها است که در اثر نابرابری‌های ساختاری، فقر گسترده و عمیق ناشی از آن بروز کرده است و باید توجه داشت که فساد خود موجب زایش فساد می‌شود. راه مبارزه با فساد توسعه تولید صنعتی در کشور و فراهم آوردن اشتغال کامل و شایسته است.

 

5 - نابرابری های بی‌سابقه، فقر گسترده و فساد فراگیر همه محصول سیاست‌های اقتصادی سی و پنج سال گذشته هستند و بدیهی است که تداوم آنها منتفعینی دارد که اصلی‌ترین موانع هرنوع اصلاح به نفع مردم هستند. مراقب باشید که هرجا کانون‌های توزیع قدرت و ثروت شکل می‌گیرد "مگسانند گرد شیرینی" باید از آنها اجتناب کرد. مردم برای آخرین بار آزمون کردند و امیدواری ما این بار این است که لطف الهی به مردم، صداقت و سلامت نفس جنابعالی که بزرگترین سرمایه شما در این کارزار با اژدهای هفتادسر نابسامانی‌هاست به مدد مشارکت مردم بتواند موانع را به تدریج مرتفع کند.

 

6 - فراموش نفرمایید که تا یک ماه پیش بسیاری از کسانی که دیروز به مسعود پزشکیان رای دادند هیچ شناختی از ایشان نداشتند اما او امروز رئیس جمهور منتخب مردم است و رای مردم شما را در این موقعیت قرار داده است. امروز مسعود پزشکیان محصول شرایط تاریخی جامعه‌ای است که مصیبت‌های گوناگونی راتجربه کرده است و جنابعالی وام‌دار ملت و پاسخگوی مطالبات آنها هستید. اگرچه احزاب مختلف با آمیزه‌ای از انگیزه های دینی، ملی یا برای کسب سهمی از قدرت و ثروت دور شما حلقه زدند اما فراموش نفرمایید که این مردم مطالبه‌گر هستند که چشم به اقدامات شما دوخته‌اند. جنابعالی به هیچ حزب و دسته خاصی مدیون نیستید.

7 - راه نجات کشور برخورداری از یک برنامه با کیفیت و دقیق توسعه است که متاسفانه برنامه هفتم نسبت بسیار ناچیزی با چنین برنامه ای دارد. پیشنهاد می‌کنیم که فوری‌ترین اقدام خود را بسیج ظرفیت‌های دانایی ملی برای اصلاح، تکمیل و طراحی چنین برنامه‌ هفتم قرار دهید و لوازم آن را نیز چنانچه وعده داده‌ اید فراهم کنید که مهمترین آنها شفاف سازی فرایندهای تصمیم‌گیری و تخصص منابع، بسیج ظرفیت های دانایی ملی در مسیر جلب مشارکت مولد آحاد مردم در سرنوشت اقتصادی خویش همراه با حفظ عزت نفس برای ساختن زندگی مطلوب خود است.

 

8 - فرامین امام علی(ع) را در عمل به کار گیرید که فرمود "به خاطر داری که خودت اخبار حاکمان را گوش می‌دادی، گروهی را می‌ستودی و برخی را نکوهش می‌کردی؟ اینک به‌زودی مردم درباره چگونگی حکمرانی تو سخن خواهند گفت، برحذر باش که بر تو خرده گرفته نشود و نکوهیده نشوی، آن‌چنان که خودت کسانی را که سزاوار نکوهش بودند، عیب و نکوهش می‌کردی". گفته شده است زبان‌های مردم قلم‌های خداوند سبحان در باره پادشاهان است. "هرگاه ابهت و عظمت ریاست در نظرتان جلوه‌گر می‌شود، بزرگی و توان خداوند را در از میان بردن و به وجود آوردن و زنده ساختن و میراندن به یاد آور که تذکر آن جوشش غرور و تکبر را فرو می‌نشاند. قانون امیری کوشش در جلب رضایت عامه مردم است و اگر عامه مردم از امیر راضی باشند، نارضایتی خواص برای او زیانی ندارد و حال آنکه اگر عامه مردم ناراضی شوند، رضایت خواص برای او سودی نخواهد داشت. برای عوام جایگزین و بدل نیست و اگر عامه بشورند همچون دریا خواهند بود که چون طوفانی شود و هیچ‌کس را یارای ایستادگی در قبال آن نیست و حال آنکه خواص چنین نیستند".

 

9 - اینجانبان بدون هیچگونه مطالبه شخصی از شما اعلام می‌کنیم که برای رفع مصائب و گرفتاری‌های مردم عزیزمان مادامی که بر تعهدات خود نسبت به ریشه‌کنی گرسنگی و پایبندی به تعهدات قانون اساسی در ارائه آموزش و خدمات سلامت همگانی ایستاده‌اید در کنار شما خواهیم بود؛ به حول و قوه الهی.»

 

فرشاد مومنی، حسین راغفر

هفدهم تیرماه یکهزار و چهارصد و سه

 
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
6 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.