مردی که آن روزها، از آبشار خروشان محبت ها و لبخندهایش گفتیم و نوشتیم، مدت نه چندان زیادی است که دیگر در بین ما نیست و این نبودنش در پی بی توجهی و یا کمی توجهی ها به این شخصیت فرهنگی و هنری، دست کم در نام نهادن اثر و یادمانی به نام او بیش از پیش، ناراحت کننده و آزار دهنده می نماید.
' ملکه رنجبر ' همان ' مهتاج ' معروف سریال زیر آسمان شهر یا ' مسعود جعفری جوزانی' کارگردان مسیر تند باد، درباره مرحوم قوکاسیان گفته اند: او بدون شک پدر سینمای اصفهان است.
این نمونه ها نه در مدح و ستایش که در بزرگی و نیک نامی زاونِ قوکاسیان کافی است که بدانیم آن روز سرد و تلخ جمعه اول اسفند ماه 93 چه کسی از بینمان رفت؛ در حالی که حتی خیلی ها نامش را هم نشنیده بودند اما آنقدر متواضع بود که با همه توان برای همگان و دانشجویانش وقت می گذاشت و از سواد و وقت و فیلم ها و سی دی های فراوانش و البته شنیدن درد و دل های اطرافیانش برای کسی دریغ نمی کرد.
حتی این اواخر که بیماری او نمایان شده بود و باید زودتر برای درمان اقدام می کرد می گفت: خیلی کارهای عقب مانده دارم و پس از انجام آنها برای درمان اقدام می کنم.
درست زمانی که به دنای بلند بالای استوار و خفر سمیرم سفر کرد تا هوایی تازه کند و در ادامه به وین اتریش رفت، خوب می دانست باید زودتر این کار را می کرد. دیر زمانی پس از آن به فاصله کمتر از 6 ماه به اصفهانِ دوست داشتنی اش بازگشت و مظلومانه و همچنان خندان از بینمان پرکشید و در کنار پدر و مادرش در آرامستان بزرگ ارامنه اصفهان آرام گرفت.
مادری که بواقع زاون دوستش می داشت و همیشه می گفت وقتی که مادرم رفت تنهایی با وجود انبوهی از دوستان و دانشجویانم بر من چیره شد و زندگیم را تیره و تار کرد اما دست روزگار دیری نپایید که بعد از مادر، فرزند مهربان و متواضعش را نیز از گلستان هنر اصفهان گلچین کرد و او را به یادمان قلب ها و دل هایمان سپرد.
کوتاه سخن اما نه یک درخواست و تقاضا که درد و دلی است با همه آنانی که زاون را می شناختند چه مسئول و چه غیر مسئول. قرار و مدارها برای پاسداشت زاون از تاسیس یک بنیاد به نام او یا جایزه زاون در بخش مستند و فیلم کوتاه تا خلق آثار و یادمان برایش در همان روزهای عزیمتش به دنیای باقی کم و بیش مطرح بود و شنیده می شد اما ماه ها و سالیانی است که «فراموشی» کلید واژه همه آن قرار و مدارها شده و خبری از هیچ کدامشان نیست.
انگار که پدر مهربان سینما با همان تواضع و فروتنی مثال زدنی و چشمان بسته زیر عینکش همچنان آرام و با حوصله می خواهد در همان گمنامی غریبانه اش به سیر آفاق مستند حقیقت و جلوه های زیبای شناسانه هستی بپردازد و انتظاری هم از کسی و اقدامی ندارد.
پایان سخن اما یادآوی همین جمله از فاطمه معتمدآریا کافی است که گفته بود: اصفهان با «زاون» همه جهان است...
روح و روانش مسرور و خرسند باد...
زاون قوکاسیان کارگردان، فیلمساز، نویسنده، محقق و منتقد سینمای کشورمان و مؤسس سینمای آزاد اصفهان از سال 1351 خورشیدی بود. وی سال ۱۳۲۹در اصفهان متولد شد و در دانشگاه اصفهان در رشته شیمی تحصیل کرد.
این استاد دانشگاه هنر اصفهان، از سال ۱۳۵۰ فعالیت هنری خود را با کارگردانی فیلم های هشت میلیمتری در سینمای آزاد آغاز کرد و مدتی سرپرست سینمای آزاد اصفهان بود.
از دیگر فعالیت های او می توان به انتشار کتاب های سینمایی ارزشمندی با موضوع سینماگران بزرگ کشور و دیگر کشورهای جهان اشاره کرد.
قوکاسیان، کار تحقیق و تالیف کتاب های سینمایی را از سال ۱۳۵۰ با نگارش کتابی درباره فیلم «چشمه» ساخته آربی آوانسیان، شروع کرد و تاکنون حدود ۲۴ کتاب درباره سینماگران مختلفی همچون جمشید ارجمند، ارحام صدر، جعفری جوزانی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، بهمن فرمان آرا، خسرو سینایی، گلاب آدینه، فاطمه معتمدآریا و مجید انتظامی تالیف و تدوین کرده است.
گ/7147 / 2093
انتهای پیام ' ملکه رنجبر ' همان ' مهتاج ' معروف سریال زیر آسمان شهر یا ' مسعود جعفری جوزانی' کارگردان مسیر تند باد، درباره مرحوم قوکاسیان گفته اند: او بدون شک پدر سینمای اصفهان است.
این نمونه ها نه در مدح و ستایش که در بزرگی و نیک نامی زاونِ قوکاسیان کافی است که بدانیم آن روز سرد و تلخ جمعه اول اسفند ماه 93 چه کسی از بینمان رفت؛ در حالی که حتی خیلی ها نامش را هم نشنیده بودند اما آنقدر متواضع بود که با همه توان برای همگان و دانشجویانش وقت می گذاشت و از سواد و وقت و فیلم ها و سی دی های فراوانش و البته شنیدن درد و دل های اطرافیانش برای کسی دریغ نمی کرد.
حتی این اواخر که بیماری او نمایان شده بود و باید زودتر برای درمان اقدام می کرد می گفت: خیلی کارهای عقب مانده دارم و پس از انجام آنها برای درمان اقدام می کنم.
درست زمانی که به دنای بلند بالای استوار و خفر سمیرم سفر کرد تا هوایی تازه کند و در ادامه به وین اتریش رفت، خوب می دانست باید زودتر این کار را می کرد. دیر زمانی پس از آن به فاصله کمتر از 6 ماه به اصفهانِ دوست داشتنی اش بازگشت و مظلومانه و همچنان خندان از بینمان پرکشید و در کنار پدر و مادرش در آرامستان بزرگ ارامنه اصفهان آرام گرفت.
مادری که بواقع زاون دوستش می داشت و همیشه می گفت وقتی که مادرم رفت تنهایی با وجود انبوهی از دوستان و دانشجویانم بر من چیره شد و زندگیم را تیره و تار کرد اما دست روزگار دیری نپایید که بعد از مادر، فرزند مهربان و متواضعش را نیز از گلستان هنر اصفهان گلچین کرد و او را به یادمان قلب ها و دل هایمان سپرد.
کوتاه سخن اما نه یک درخواست و تقاضا که درد و دلی است با همه آنانی که زاون را می شناختند چه مسئول و چه غیر مسئول. قرار و مدارها برای پاسداشت زاون از تاسیس یک بنیاد به نام او یا جایزه زاون در بخش مستند و فیلم کوتاه تا خلق آثار و یادمان برایش در همان روزهای عزیمتش به دنیای باقی کم و بیش مطرح بود و شنیده می شد اما ماه ها و سالیانی است که «فراموشی» کلید واژه همه آن قرار و مدارها شده و خبری از هیچ کدامشان نیست.
انگار که پدر مهربان سینما با همان تواضع و فروتنی مثال زدنی و چشمان بسته زیر عینکش همچنان آرام و با حوصله می خواهد در همان گمنامی غریبانه اش به سیر آفاق مستند حقیقت و جلوه های زیبای شناسانه هستی بپردازد و انتظاری هم از کسی و اقدامی ندارد.
پایان سخن اما یادآوی همین جمله از فاطمه معتمدآریا کافی است که گفته بود: اصفهان با «زاون» همه جهان است...
روح و روانش مسرور و خرسند باد...
زاون قوکاسیان کارگردان، فیلمساز، نویسنده، محقق و منتقد سینمای کشورمان و مؤسس سینمای آزاد اصفهان از سال 1351 خورشیدی بود. وی سال ۱۳۲۹در اصفهان متولد شد و در دانشگاه اصفهان در رشته شیمی تحصیل کرد.
این استاد دانشگاه هنر اصفهان، از سال ۱۳۵۰ فعالیت هنری خود را با کارگردانی فیلم های هشت میلیمتری در سینمای آزاد آغاز کرد و مدتی سرپرست سینمای آزاد اصفهان بود.
از دیگر فعالیت های او می توان به انتشار کتاب های سینمایی ارزشمندی با موضوع سینماگران بزرگ کشور و دیگر کشورهای جهان اشاره کرد.
قوکاسیان، کار تحقیق و تالیف کتاب های سینمایی را از سال ۱۳۵۰ با نگارش کتابی درباره فیلم «چشمه» ساخته آربی آوانسیان، شروع کرد و تاکنون حدود ۲۴ کتاب درباره سینماگران مختلفی همچون جمشید ارجمند، ارحام صدر، جعفری جوزانی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، بهمن فرمان آرا، خسرو سینایی، گلاب آدینه، فاطمه معتمدآریا و مجید انتظامی تالیف و تدوین کرده است.
گ/7147 / 2093
کپی شد
