این مطلب حاکیست: ما باید تالاب گاوخونی را زنده نگه داریم، زیرا در صورت خشک شدن، حیات جمعیت زیادی در کشور به خطر می افتد و شاهد کوچ انسان ها در منطقه خواهیم بود، بنابراین چه بخواهیم و چه نخواهیم باید در مسیر احیا و حفظ تالاب گام برداریم وگرنه با فجایع زیست محیطی و انسانی مواجه می‌شویم، این توضیحات را مدیر طرح حفاظت از تالاب های ایران می‌دهد. محسن سلیمانی درحالی ازاحیای تالاب گاوخونی سخن می گوید که هنوز هیچ اقدام اساسی برای نجات گاوخونی صورت نگرفته است.
در ادامه این مطلب آمده است: تالاب گاوخونی یکی ازتالاب های مشهور درجلگه مرتفع مرکزی ایران به شمار می رود، این تالاب در انتهای مسیر رودخانه زاینده رود واقع شده و وسعت این تالاب در سال های مختلف با توجه به میزان آبی که داشته متفاوت بوده است؛ بین 43هزار تا حدود 63هزار هکتار وسعت تالاب تخمین زده می شود، اما در یک سال اخیر حدود یک درصد تالاب در قسمت نیزارها و دلتای ورودی آب داشته و مابقی خشک بوده است، این تالاب درسال 1975به دلیل ارزش‌هایش به ویژه نقشی که در تامین زیستگاه برای پرندگان مهاجرداشت، جزو تالاب های بین المللی کنوانسیون رامسر ثبت شد.
این روزنامه در ادامه نوشت: خشکی کامل تالاب گاوخونی در سال 1378 رخ داد و در رسانه ها بازتاب پیدا کرد، تالاب ازآن تاریخ خشک بود تا حدود اواخر سال 1384و اوایل سال1385که با توجه به بارش خوبی که درحوضه اتفاق افتاد، آبگیری صورت گرفت، ولی ورود آب تداوم نداشت و رودخانه خشک شد. ادامه این مطلب حاکیست: این خشکی ادامه داشت تا تابستان پارسال که پس از پیگیری‌های انجام شده، مقدارخیلی کمی حدود دو، سه متر مکعب از حقابه تالاب در رودخانه رها شد، این حقابه به اضافه زه آب‌های کشاورزی و پسابی که از تصفیه خانه جنوب اصفهان می آمد، با همت و حمایت جوامع محلی درشرق اصفهان وکشاورزان برای رفع موانع موجود در مسیر و جلوگیری از برداشت های غیرمجاز به تالاب رسید و حدود 10-20 درصد از محدوده ای ازتالاب آبگیری شد، اما این هم با توجه به موقتی بودن جریان آب در رودخانه مجددا خشک شد.
این روزنامه در ادامه به نقل از فرهاد امینی، هماهنگ کننده دبیرخانه مدیریت زیست بومی تالاب های استان اصفهان نوشت: درحال حاضر هم حدود 300 تا 600 لیتر در ثانیه ورودی آب به تالاب است که عمدتا ازهمان جریان زه‌آب‌های طبیعی و کشاورزی است که وارد رودخانه می شود، چند چاه آرتزین هم کنار رودخانه درشرق ورزنه واقع شده که آب این چاه ها هم وارد رودخانه و تالاب می شود، البته این کاراشتباهی است، به دلیل آنکه منابع آب زیرزمینی به‌خصوص آب‌های عمقی که چاه های آرتزین را تغذیه می‌کنند سرمایه‌های خیلی ارزشمندی محسوب می شوند که تقریبا قابل تجدید نیستند و بنابراین این شیوه تامین آب درست نیست.
ادامه این گزارش حاکیست: درحالی مهندس حمـید ظهرابی، مدیرکل محیط زیست استان اصفهان با هشدار نسبت به تبدیل شدن این تالاب به کانون ریزگردها، از آلوده بودن بستر این تالاب به کادمیوم و سرب می گوید که امینی نیز این آلودگی را تایید می کند. وی بیان می‌کند: آلودگی تالاب به فلزات سنگین محرز است، به خاطراینکه درطی سالیان زیادی پساب‌های کشاورزی و فاضلاب‌های صنعتی و فاضلاب‌های شهری وروستایی به رودخانه و تالاب وارد شده است.
ادامه این مطلب به نقل از ظهرابی حاکیست: درباره این آلودگی اداره حفاظت محیط زیست استان اصفهان تحقیقی انجام داده که اگرچه مقدار زیادی از نتایج آن مشخص شده، ولی هنوز کامل نیست و اطلاعات دقیق‌تر باید چندماه دیگر و بعد از تکمیل و رفع نواقص این پژوهش بیان شود، اما با توجه به نتایجی که تا همین جا داشتیم، می شود گفت بله تالاب رسوباتش به فلزات سنگین خطرناک آلوده است، البته این، هم منشا انسانی دارد و هم منشا طبیعی که با توجه به اینکه غلظت این آلاینده ها در سطح تالاب گاوخونی بالاتر از محدوده اطراف آن است، می‌توان گفت فعالیت‌های انسانی عامل اصلی آلودگی تالاب است.
این روزنامه در ادامه به نقل از وی نوشت: منظور از فعالیت انسانی هرگونه فعالیت تولیدی یا خدماتی یا فعالیت‌های روزمره است، مثل صنعت، کشاورزی و حمل و نقل که این فعالیت ها آلاینده ها را به صورت فاضلاب یا پساب صنایع و یا حتی آلودگی هوا به طور مستقیم یا غیر مستقیم وارد رودخانه و تالاب کرده، از فعالیت‌های کشاورزی به خاطر مصرف زیاد سم وکود نیز می توان نام برد، به‌خصوص کودهای شیمیایی وناخالصی‌هایی که در کودهای شیمیایی وجود دارد، این آلاینده ها را به رودخانه آورده ودر نهایت به تالاب منتقل کرده، درساختار زمین شناسی منطقه هم احتمالا مقداری از این فلزات سنگین وجود دارد که آن هم به مرور زمان رسوب کرده و به آلاینده های ناشی از فعالیت‌های انسانی اضافه شده است.
در ادامه این مطلب آمده است: وقتی که برای تالاب های ایران برنامه احیا و مدیریت زیست بومی تصویب می شد، متاسفانه گاوخونی جزو آنها نبود، اما از اواخر سال 93 اداره کل حفاظت محیط زیست استان با توجه به وظیفه ای که داشت و همچنین اصراری که از طرف مردم محلی و تشکل‌ها و فعالان محیط زیست بود، این طرح را در دستورکار قرار داد.
این روزنامه در ادامه نوشت: احیای تالاب و رودخانه به هم وابسته است، اگر زاینده رود احیا نشود، گاوخونی هم احیا نمی شود، همین الان اتفاق بد برای تالاب افتاده، تالاب گاوخونی اکوسیستمی بوده بسیار غنی که تنوع زیستی بالا داشته و خیلی سرزنده بوده، الان تنوع زیستی این اکوسیستم خیلی کم شده و نقش مهمی که تالاب در حمایت از پرندگان مهاجر و تکمیل چرخه زیستی آنها داشته را از دست داده و همین الان وضع خوبی ندارد.
این روزنامه در ادامه به نقل از هماهنگ کننده دبیرخانه مدیریت زیست بومی تالاب های استان اصفهان نوشت: اگر این روند ادامه پیدا کند باقیمانده حیاتی که در تالاب وجود دارد از بین می رود و اگر تالاب احیا نشود، بازگشت به وضعیت اکولوژیکی قبل خیلی سخت و حتی غیرممکن می شود، اگر این وضع ادامه پیدا کند و همچنان مورد بی‌توجهی باشد، می‌تواند به صورت یک کانون بزرگ فعال شود و برای سکونتگاه‌های اطراف دردسر ایجاد کند، نه تنها برای شهر‌های ورزنه، میبد، یزد، اردکان و اصفهان، بلکه همانطور که تحقیقات نشان داده حتی شهرکرد و تهران و بسیاری از شهرها و روستاهای واقع در شعاع هزار کیلومتری گاوخونی را هم می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد.
این روزنامه در ادامه اضافه کرد: ادامه وضعیت کنونی تالاب، هم ازنظر اقتصادی هم ازنظر اجتماعی و هم از نظر بهداشتی و سلامتی، مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و هزینه‌های این مقابله با این تاثیرات بسیار بیشتر از هزینه‌های پیشگیری و اصلاح وضع موجود خواهد بود.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
کانال اطلاع رسانی : https://telegram.me/esfahanirna
منبع : ایرنا
انتهای پیام در ادامه این مطلب آمده است: تالاب گاوخونی یکی ازتالاب های مشهور درجلگه مرتفع مرکزی ایران به شمار می رود، این تالاب در انتهای مسیر رودخانه زاینده رود واقع شده و وسعت این تالاب در سال های مختلف با توجه به میزان آبی که داشته متفاوت بوده است؛ بین 43هزار تا حدود 63هزار هکتار وسعت تالاب تخمین زده می شود، اما در یک سال اخیر حدود یک درصد تالاب در قسمت نیزارها و دلتای ورودی آب داشته و مابقی خشک بوده است، این تالاب درسال 1975به دلیل ارزش‌هایش به ویژه نقشی که در تامین زیستگاه برای پرندگان مهاجرداشت، جزو تالاب های بین المللی کنوانسیون رامسر ثبت شد.
این روزنامه در ادامه نوشت: خشکی کامل تالاب گاوخونی در سال 1378 رخ داد و در رسانه ها بازتاب پیدا کرد، تالاب ازآن تاریخ خشک بود تا حدود اواخر سال 1384و اوایل سال1385که با توجه به بارش خوبی که درحوضه اتفاق افتاد، آبگیری صورت گرفت، ولی ورود آب تداوم نداشت و رودخانه خشک شد. ادامه این مطلب حاکیست: این خشکی ادامه داشت تا تابستان پارسال که پس از پیگیری‌های انجام شده، مقدارخیلی کمی حدود دو، سه متر مکعب از حقابه تالاب در رودخانه رها شد، این حقابه به اضافه زه آب‌های کشاورزی و پسابی که از تصفیه خانه جنوب اصفهان می آمد، با همت و حمایت جوامع محلی درشرق اصفهان وکشاورزان برای رفع موانع موجود در مسیر و جلوگیری از برداشت های غیرمجاز به تالاب رسید و حدود 10-20 درصد از محدوده ای ازتالاب آبگیری شد، اما این هم با توجه به موقتی بودن جریان آب در رودخانه مجددا خشک شد.
این روزنامه در ادامه به نقل از فرهاد امینی، هماهنگ کننده دبیرخانه مدیریت زیست بومی تالاب های استان اصفهان نوشت: درحال حاضر هم حدود 300 تا 600 لیتر در ثانیه ورودی آب به تالاب است که عمدتا ازهمان جریان زه‌آب‌های طبیعی و کشاورزی است که وارد رودخانه می شود، چند چاه آرتزین هم کنار رودخانه درشرق ورزنه واقع شده که آب این چاه ها هم وارد رودخانه و تالاب می شود، البته این کاراشتباهی است، به دلیل آنکه منابع آب زیرزمینی به‌خصوص آب‌های عمقی که چاه های آرتزین را تغذیه می‌کنند سرمایه‌های خیلی ارزشمندی محسوب می شوند که تقریبا قابل تجدید نیستند و بنابراین این شیوه تامین آب درست نیست.
ادامه این گزارش حاکیست: درحالی مهندس حمـید ظهرابی، مدیرکل محیط زیست استان اصفهان با هشدار نسبت به تبدیل شدن این تالاب به کانون ریزگردها، از آلوده بودن بستر این تالاب به کادمیوم و سرب می گوید که امینی نیز این آلودگی را تایید می کند. وی بیان می‌کند: آلودگی تالاب به فلزات سنگین محرز است، به خاطراینکه درطی سالیان زیادی پساب‌های کشاورزی و فاضلاب‌های صنعتی و فاضلاب‌های شهری وروستایی به رودخانه و تالاب وارد شده است.
ادامه این مطلب به نقل از ظهرابی حاکیست: درباره این آلودگی اداره حفاظت محیط زیست استان اصفهان تحقیقی انجام داده که اگرچه مقدار زیادی از نتایج آن مشخص شده، ولی هنوز کامل نیست و اطلاعات دقیق‌تر باید چندماه دیگر و بعد از تکمیل و رفع نواقص این پژوهش بیان شود، اما با توجه به نتایجی که تا همین جا داشتیم، می شود گفت بله تالاب رسوباتش به فلزات سنگین خطرناک آلوده است، البته این، هم منشا انسانی دارد و هم منشا طبیعی که با توجه به اینکه غلظت این آلاینده ها در سطح تالاب گاوخونی بالاتر از محدوده اطراف آن است، می‌توان گفت فعالیت‌های انسانی عامل اصلی آلودگی تالاب است.
این روزنامه در ادامه به نقل از وی نوشت: منظور از فعالیت انسانی هرگونه فعالیت تولیدی یا خدماتی یا فعالیت‌های روزمره است، مثل صنعت، کشاورزی و حمل و نقل که این فعالیت ها آلاینده ها را به صورت فاضلاب یا پساب صنایع و یا حتی آلودگی هوا به طور مستقیم یا غیر مستقیم وارد رودخانه و تالاب کرده، از فعالیت‌های کشاورزی به خاطر مصرف زیاد سم وکود نیز می توان نام برد، به‌خصوص کودهای شیمیایی وناخالصی‌هایی که در کودهای شیمیایی وجود دارد، این آلاینده ها را به رودخانه آورده ودر نهایت به تالاب منتقل کرده، درساختار زمین شناسی منطقه هم احتمالا مقداری از این فلزات سنگین وجود دارد که آن هم به مرور زمان رسوب کرده و به آلاینده های ناشی از فعالیت‌های انسانی اضافه شده است.
در ادامه این مطلب آمده است: وقتی که برای تالاب های ایران برنامه احیا و مدیریت زیست بومی تصویب می شد، متاسفانه گاوخونی جزو آنها نبود، اما از اواخر سال 93 اداره کل حفاظت محیط زیست استان با توجه به وظیفه ای که داشت و همچنین اصراری که از طرف مردم محلی و تشکل‌ها و فعالان محیط زیست بود، این طرح را در دستورکار قرار داد.
این روزنامه در ادامه نوشت: احیای تالاب و رودخانه به هم وابسته است، اگر زاینده رود احیا نشود، گاوخونی هم احیا نمی شود، همین الان اتفاق بد برای تالاب افتاده، تالاب گاوخونی اکوسیستمی بوده بسیار غنی که تنوع زیستی بالا داشته و خیلی سرزنده بوده، الان تنوع زیستی این اکوسیستم خیلی کم شده و نقش مهمی که تالاب در حمایت از پرندگان مهاجر و تکمیل چرخه زیستی آنها داشته را از دست داده و همین الان وضع خوبی ندارد.
این روزنامه در ادامه به نقل از هماهنگ کننده دبیرخانه مدیریت زیست بومی تالاب های استان اصفهان نوشت: اگر این روند ادامه پیدا کند باقیمانده حیاتی که در تالاب وجود دارد از بین می رود و اگر تالاب احیا نشود، بازگشت به وضعیت اکولوژیکی قبل خیلی سخت و حتی غیرممکن می شود، اگر این وضع ادامه پیدا کند و همچنان مورد بی‌توجهی باشد، می‌تواند به صورت یک کانون بزرگ فعال شود و برای سکونتگاه‌های اطراف دردسر ایجاد کند، نه تنها برای شهر‌های ورزنه، میبد، یزد، اردکان و اصفهان، بلکه همانطور که تحقیقات نشان داده حتی شهرکرد و تهران و بسیاری از شهرها و روستاهای واقع در شعاع هزار کیلومتری گاوخونی را هم می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد.
این روزنامه در ادامه اضافه کرد: ادامه وضعیت کنونی تالاب، هم ازنظر اقتصادی هم ازنظر اجتماعی و هم از نظر بهداشتی و سلامتی، مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد و هزینه‌های این مقابله با این تاثیرات بسیار بیشتر از هزینه‌های پیشگیری و اصلاح وضع موجود خواهد بود.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
کانال اطلاع رسانی : https://telegram.me/esfahanirna
منبع : ایرنا
کپی شد
